Aanloopje

 Opruimen die hap. Krimpen die kantlijn. Nwe mnd, weinig kans op ander gezeur. De nacht stabiliseert verder voor zolang het duurt. De ochtenden worden met de dag frisser. En alles wat zou moeten loopt weer voor de bekende ontbrekende meter. Het heeft weer een paar dagen geduurd maar we zijn er weer. Was, afwas, koken en een bundel losse eindjes. Maar eerst koffie.

 Beetje aan de late kant vandaag. Uitgebreid gelopen. Het rare was, dat ik hele enden met vier honden aan mijn kont liep, die ik niks heb geleerd en het exemplaar, dat ik de beginselen van luisteren probeer bij te brengen, was in geen velden of wegen te bekennen en wenste ook meerdere keren uitgenodigd te worden alvorens te verschijnen. In volle vaart en met overdonderend enthousiasme, maar toch. Laat ik het op haar jeugdigheid houden en aan de dagen denken, dat ik op LpM met angst en beven zat te wachten op de terugkeer van Sammy en Katrien. Meestal slechts uren, soms dagen.

 Er loopt alweer iets kleins rond in de beschutting van de maisvelden, dat ergens aan de deur is gezet. Oppassen, dat ik er vooral geen aandacht aan besteed en indien nodig zelfs wegjaag. Vier is me voorlopig voldoende. Geen van alle echt hond maar bij elkaar voldoende drukte. Om er over een jaar of twee twintig of dertig te verzorgen te hebben zou geen kunst zijn. Een kunst waar ik echter niet aan moet denken, al zal het moeite kosten niet in die richting op te schuiven.