Het interesse voor Prada zou ons nog wel eens een deel van de afscheiding met de buren kunnen gaan kosten. Oude houten scheidingswand, die naar onze kant toe overhangt. Flokkie springt daar naar binnen als de poort gesloten is en hij nog buiten rondloopt. Pas nog gerepareerd omdat Prada een paar planken aan de onderkant had gesloopt. Dat was nog voor de buitensporige invloed van de hormonen. Niet dat ik haar naar buiten zie springen. Het ziet er van onze kant niet zo 'te nemen' uit, als van de kant van de buren.
Betekent wel mooi, dat ik Prada niet op de binnenplaats kan laten, als ik er zelf niet ook ben en zeker niet als ik het huis verlaat. Als de aanbidder eenmaal de weg gevonden heeft, hebben we meer problemen dan de zorg voor Prada. Dus dat permanent hormoon-gestuurde geurbombardement richting de ruikpapillen van de reuen maar zoveel mogelijk beperken en de dame binnenshuis houden als mogelijk.
Mag wel stellen, dat ik inmiddels een ervaring rijker ben, dank Prada. Katrien heeft nooit dit soort problemen opgeleverd. Groter en in deze trager. Bovendien was Sammy al met 7 of 8 mndn geneutraliseerd. Flokkie castreren kan altijd nog. Ik vraag me alleen af of een gecastreerde reu hier zo slim is met al die vierpotige macho's. Het is nou al een schijtlijster, maar bijt indien nodig wel van zich af. Zonder ballen wordt het mogelijkerwijs een watje-in-kwadraat, het lulletje van het schoolplein cq de dorpsweiden. De eerste prioriteit qua operatieve ingrepen ligt sowieso bij de dames. De ballen kunnen wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten