Het begin van dit blog, mee bezig vanwege het boek-idee, bevalt me meer, dan de manier waarop ik in dit recente deel bezig ben. Veel afwisselender. Er zijn verschillen in tijd. Opzoek naar andere invalshoeken, andere werelden. Niet gevonden, moet ik bekennen, maar het kan toch ook bij zoeken en proberen blijven. Niks mis mee, toch?
Afdwingen gaat vast niet lukken. Veranderingen hebben hun redenen. Maar wat houdt een mens tegen van terug te keren op zijn/haar schreden? Niks toch? Moet bekennen dat zo'n nostalgisch klinkende neiging mij tamelijk vreemd is. Kroatië een paar jaar geleden was een bewuste keuze vanuit herinneringen. Een hernieuwde kennismaking om te zien of nog iets van al dat moois terug te vinden zou zijn na jaren en vanuit een heel ander leven. Veel andere voorbeelden schieten me niet te binnen. Misschien dat ik de komende jaren een keer terug wil naar Oberndorf, St Johan en Kitzbühel in Tirol. Voor de rest is wat voorbij is iets wat je netjes opruimt en wegzet. Afsluit. Punt, Nw hoofdstuk.
Maar wie weet. Ik kan het geen broeien noemen, maar een neiging tot iets, iets anders is er wel (weer). Het kriebelt. Zo af en toe, niet permanent. Soms zijn kleine bewegingen tot grootse gevolgen in staat. Moet ik me wel laten meeslepen. Me open stellen. Ook weer zo'n minder aantrekkelijk vooruitzicht, als je het mij vraagt. Niet de manier die aan mij besteed is. Het zou ook werkelijk eens gewoon van harte gaan. Ik zou me een hoedje schrikken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten