September. Nog iets meer dan drie uur en dan is het oktober en verdwijnt het laatste restje zomerse klank uit de maand. Ik kan tot morgenochtend wachten, maar dat het op een aantal terreinen een bijzondere maand is geweest, verandert daar niet meer mee. Ik kan me ook niet voorstellen, dat er de komende uren iets met of op het blog gaat gebeuren, dat wat al gebeurd is in de schaduw gaat stellen.
Qua blog dus de grote getallen, qua mij de Pc, qua beesten de hormonen. Heftig. Geen saaie maand maar je hoort me niet klagen. Nu de overgang naar de winter. Behalve alle daarbij betrokken klussen vooral de omslag tussen de oren. Vroeger avond. Later op. Straks weer een jas aan. Echt iets met de tuin doen. Buiten opruimen. Binnen klussen. Stoken. Ach, het meeste is of al voorbij gekomen of vanzelfsprekend.
Het wordt rustiger. Alles gaat (nog) trager. Het leven trekt zich terug op de huiselijke vierkante meters. Helaas zijn de vier van het bed niet voldoende. De blik zwaait van het zomerse vergezicht naar winterse vuurgloed. Rosé wordt rood. Gebonden soepen ipv salades, speculaas ipv appeltaart, hoewel die elkaar niet bijten, en de ijsmachine verdwijnt vrijwel ongebruikt in een hoekje. Tijd om aan een boek te snuffelen en alle tijd om me de nwe Pc eigen te maken. Als dat niet alleen al het grootste deel van de winteravonden in beslag zal nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten