Nat

  'Singing in de rain' is alleen in subtropische oorden aan mij besteed. In theorie dan, qua omstandigheden. Ik ga de mensheid, al is het maar een klein deel ervan, niet met mijn onvermogen om te zingen terroriseren. Maar lopen in de regen zou moeten lukken, als de honden tenminste niet dwars gaan liggen. Bij S&K zou ik het kunnen vergeten. Die liepen tot op de drempel, keken afkeurend naar het vallende water, draaiden zich resoluut om en namen weer plaats op de bank.

 Over een jaar gezien komt het trouwens nauwelijks voor, dat het regent op het moment, dat ik met de honden naar buiten ga. Ik heb me daar op LpM al over verbaasd en daar waren in voor- en najaar weken, dat het echt meer dan gemiddeld regende. Echt regen dan wel, niet een beetje nauwelijks voelbaar sproeien, maar waarin je zonder parapluie binnen de kortste keren zeiknat bent.

 Update: Kordaat stappende honden. Geen mogelijkheid om me achter te verbergen. Van Prada en de teckels snap ik het wel. Ff schudden en ze zijn weer zo goed als droog. Flokkie daarentegen leek met de minuut meer op een verzopen kat ipv de wollige pseudo-rasta, die hij in droge toestand is.

 Onderweg getrakteerd op een regenboog, die zo dichtbij stond, dat ik bijna de neiging had om naar het dichtsbijzijnde uiteinde te lopen. De pot zou er deze ene keer toch werkelijk gestaan hebben. En dan? Ja, wat dan? Daar denk ik straks in bed eens over na.