zondag 31 maart 2019

Tuinmiddag

 Een lange middag buiten bezig geweest. Mijn rug tekent protest aan, ik voel het aankomen. Helaas kan ik het niet alles en iedereen naar zijn of haar zin maken. Het begin met het derde perceeltje was belangrijk. Wonder boven wonder is de grond nauwelijks 3 meter verder en notabene tuinafwaarts, dus in principe natter, stukken losser en dus makkelijker te bewerken. Nee, geen heel perceeltje gedaan. Zou kicken zijn geweest, maar dan had ik vanmorgen vroeger mijn nest uit moeten komen en direct de tuin in moeten gaan. Beide is er niet van gekomen.

 Maar waarom stressen. Ik heb de hele mnd april om het deel gebruiksklaar te maken, wat ik op enigerlei wijze wil inzaaien of beplanten. Het moet redelijk droog blijven, dat is de enige voorwaarde. De rest moet gewoon te doen zijn. Daarna komen de extra's en het ziet er naar uit, dat het daar dit jaar echt van zal komen. In de tuin dan. De rest is een ander hoofdstuk.

 Binnen groeien inmiddels tomaten, pepers, courgettes, meloenen, rode bieten, prei, een paar tuinkruiden met wisselend succes en diverse bloemen voor Mariana's borders en potten. Buiten laten de uien op zich wachten, net als de tuinbonen, alleen de spinazie laat zich zien. Het is aangenaam bezig zijn. Ik weet het al decennia en steeds weer kan ik niet anders dan het beamen.

Afsluiten

 Heftig mnd geweest. Het inpassen van mijn nwe hobby is wonderwel gelukt. Zou willen, dat ik andere bezigheden zo naadloos met mijn lopende bestaan verweven kreeg als dat met ETS2 is gelukt. Zal vast iets met 'aantrekkelijkheid' en 'vrijblijvendheid' te maken hebben. Maar wat bij het een moeiteloos gaat, wil niet zeggen, dat het bij het andere met een partij ploeteren niet wil lukken. We klungelen gewoon verder. Bij voldoende tijd van leven zal het meeste wel op een of andere vorm van 'pootjes' terecht komen.

 Met deze mnd is ook het binnenseizoen definitief afgesloten. Tafels, stoelen naar buiten, parasol idem. Zwembad vullen en een manier verzinnen om het op temperatuur te krijgen. Nog een mnd de aannemer over de binnenplaats en dan is de rest van de afwerking in eigen beheer. Ondertussen de tuin vrij en in orde krijgen voor mei. En dan, dan, dan zien we wel. Da's te ver vooruit en zien we tegen die tijd wel weer.

 Pasen is een mooi richtmoment en dat is hier in het laatste weekeinde van april. Dan is de mnd die nog komen moet alweer bijna voorbij, de inmiddels al in hoog tempo stapelende eieren geverfd, genoten en verdeeld. Lijkt me een goed moment om dan verder te blikken, wetende wat wel en wat niet gelukt is, welke wensen er onderweg nog bijgekomen zijn, etc.

Tijdskwestie

 Uurtje korter ..... heeft de klagende goegemeente het overleefd of zijn ze nog doodvallende? Het is zo'n probleem wat niet zou bestaan, als er niet zoveel aandacht aan zou worden besteed. Maar ja, het moest en het zou afgeschaft worden, dus er is tegenaan gegooid, wat maar te vinden was in het afgelopen jaar. De stukken zwabberden een beetje tussen hilarisch en zielig maar het heeft effect gehad, de wisseling van winter- naar zomertijd gaat afgeschaft worden. Er moet voor de een of de andere versie gekozen worden. Geen verhaspelde biologische klokjes meer. Wat zal men ergens de komende jaren mateloos gelukkig gaan worden in Europa. Alleen is het dan de vrg of je bij de zomerse vakantieverplaatsingen niet alsnog gedoe krijgt met je ingebouwde klok, als niet ieder land voor dezelfde tijdversie kiest. Snapt dan ook niet, dat er zoveel mensen buiten Europa, nee, buiten hun tijdzone op vakantie gaan. Is dezelfde ellende en dat dan nog voor een veel kortere tijd.

zaterdag 30 maart 2019

Ongelukt?

 Leuk interview in de VK van gisteren. Met Dirk De Wachter. Nooit eerder van gehoord. De beste man verkondigt wat ik al jaren praktizeer, samengevat in de titel: "Alles altijd leuk vinden, lijkt me een vergissing'. Ik zou er alleen 'moeten vinden' van maken. Het gaat er om, dat je niet meer verdrietig, ongelukkig, ontevreden, teleurgesteld etc mag zijn. Of tenminste nauwelijks langer dan de constatering duurt. Daarna is het weer feest en leuk en bijzonder en zo voorts.

 Leuke quote's:

‘U slecht voelen behoort tot de gewonigheid van het leven, niet altijd en overal, maar af en toe is het heel normaal. Verdriet is geen psychiatrische afwijking.’

'Er is niks mis met geluk, ik gun iedereen zijn prachtige leven. Er is iets mis met het ontkennen van ongeluk. Het ongelukkig zijn wordt niet meer gedragen in onze westerse wereld, het wordt ondergebracht bij de therapeut.'

(over de oorzaak)‘Punt één: de verkruimeling van het sociale weefsel, de verbinding tussen mensen die teloorgaat. Het tweede punt: er is een gebrek aan zin. Wat is de zin van het leven als ik niet succesvol, fantastisch, ongelooflijk ben? Als ik niet meer jong, mooi, Hollywood ben? Dat vragen héél veel mensen zich af.’

‘Ik heb het niet over extreme dingen. Ik kan mij voorstellen dat het verlies van een kind zo destructief is in een relatie, dat dan inderdaad de hulp van een psychiater nodig is. Ik bedoel het allemaal heel gewoon, een slechte beoordeling van uw baas bijvoorbeeld. En dat een geliefde dan zegt: ‘Wat is er aan de hand?’ Dat alleen al.’

‘(...) In een bubbelbad zitten, naar een dancing gaan, goede seks hebben, alles mag van mij. Maar tussendoor is het leven soms lastig – en dan iemand bijstaan, iemand helpen, dat geeft een vervullend gevoel. Het is betekenisvol om te weten: ik ben er voor iemand.’

 Dat laatste heb ik nou ook, dat 'er zijn voor iemand' maar dan moet die iemand me niet teveel aan m'n kop zeuren. Ik zie dat meer praktisch.

Ochtend

 Weer een prachtige voorjaarsdag. Helaas sociale bedoeningen vandaag. Niks buiten. Niks tuin. Wel koffie. Gelukkig heeft dat weinig met het weer van doen. Goede nacht gehad. Luisterende honden op de ochtendronde. Zicht op de witte toppen van de Karpaten. Ooievaarsstelletje aan ingang van Coves inmiddels compleet. Men is druk bezig met hout verzagen en mest naar het land brengen. De barvrouwmeneer kon het weer een keer niet laten om verveleend te doen. Een krant waar niks in staat. Zin in de rit naar Bologna, maar geen tijd op het moment. Een hoop indrukken zo vroeg op de dag.

vrijdag 29 maart 2019

Limiet

 Nou, het perceel is geklaard. Na goed twee uur, ongeveer een m2 per uur, aan het eind van de middag eindelijk een punt achter het tweede perceeltje kunnen zetten. Qua bewerken dan. Op het eind leek ik wel een finale op Wimbledon in dames enkelspel en dat dan in mijn eentje. Wat een gezucht en gekreun. Tot aan het randje moeten gaan van mijn doorzettingsvermogen. Is dat al 'ns voorgekomen? Denk, dat ik nu wel een overlevingsdrama à la The Grey met Liam Neeson zou weten te doorstaan. Niet in de bioscoop maar in het veld. Zonder kwaadaardige wolven dan. Je kunt ook overdrijven.

 Gewoon zwaar werk. Doet deugd, dat ik het vandaag voor elkaar heb gekregen. Ook nog potgrond/compost opgebracht. Helaas maar zakken voor de helft van het perceeloppervlakt. Van de week weer naar Hornbach. En ook gedroogde koemest er over heen gestrooid.

 Behalve de redelijk onbewerkbare kleigrond lijkt het bewerken van de afgelopen 2-3 jaar toch z'n vruchten af te werpen bij de hoeveelheid wortels, die ik bij het omspitten moet verwijderen. Hooguit twee emmers op het hele stuk en het merendeel smeerwortel. Dat is wel anders geweest. Mocht dat werkelijk het resultaat van het bewerken zijn, dan is het bewerkbaar maken van de grond het belangrijkste wat de komende jaren moet gebeuren.

 Organisch materiaal toevoegen is nummer één. Ik ga het dit jaar in een aantal vormen proberen. De reeds genoemde compost, stro dat ook het groeien van het onkruid tegen moet gaan, mulchen heet dat als ik me goed herinner en dan natuurlijk de groen bemester. Zien wat het beste en/of snelste werkt.

Flut

 Pakkende titel in de digitale VK van vandaag "Een bom onder ons begrip van de kosmos: het heelal dijt sneller uit dan gedacht" met een nog aansprekendere sub-titel: "De uitdijing van het heelal gaat sneller dan gedacht, blijkt uit metingen die grote implicaties kunnen hebben voor het lot van de kosmos – en dus de mensheid."  Hup, denk ik dan, ff zien of het zin heeft om ons druk te maken over klimaatveranderingen en de onzinnige investeringen die Nederland daarin van plan lijkt te zijn.

 Krijg je me toch een warrige bla-bla over statistische kansveranderingen van toeval in meetgegevens, zwarte materie, etc. Niks nieuws onder de zon of überhaupt in het melkwegstelsel of heelal als geheel. Nou, tijd om alles nog eens goed door te rekenen, lijkt me, want dat hele heelal is niet meer dan een rekenmodel gebaseerd op aannamens. Maar wat is dat nou met de mensheid en z'n lot??

 In het geval dat de uitdijing van het heelal niet constant is (één van die aannames), zou die ook misschien wel gewoon kunnen stoppen. Gut zeg. En dan?  "In dat geval eindigt alles mogelijk niet met een zogeheten ‘big rip’: het moment dat alle kosmische krenten en rozijnen (bedoeld zijn sterren en stelsels) zo ver uit elkaar zitten dat je, doordat het heelal blijft uitdijen, nooit meer van de ene naar de andere krent kunt komen. (Alsof dat nu wel kan?????) Een eenzaam slot waarin de mensheid, als die over vele miljarden jaren nog bestaat (Nee, dus!), omgeven is door een vormloze kosmische duisternis die eeuwig voortduurt." Wat is daar eenzaam of eenzamer aan? Het kan aan mij liggen, maar hier staat gewoon de grootste mogelijk nonsens. En dan heeft de VK volgens mij onlangs een prijs gekregen voor haar wetenschapsjournalistiek. Lachen mag ...

Verwarrend

-Beltoon mobiel-
Hallo
Hé, hallo
Hoe gaat ie
Goed.
En verder?
Net in La Rochelle geweest
Wist niet dat je op vakantie was.
Veel onderweg tegenwoordig
Zozo
Sta op punt om naar Rome te gaan.
Da's lekker
Ach, die industrieterreinen
Hoe bedoel je?
Nou gewoon wat ik zeg
Weer aan de slag?
Nee zeg, bewaar me
Dan snap ik het niet
Wat?
Je afkeer van industrietereinnen
Nou, het is echt zo
Wat?
Dat die plekken overal ongeveer hetzelfde uitzien
Sinds wanneer houdt je dat bezig?
Sinds februari
Oooo, dat is pas net.
Genoeg gezien ondertussen.
Genoeg?
Een stuk of 30 steden
Geen vliegangst meer?
Hoezo?
Je zult dat niet te voet doen, toch?
Ach zo. Nee, ik rij.
Rijden?
Ja, nog in een truck ook.
Jij?? Rijbewijs geritseld?
Neuh
Weet je wel wat je doet?
Ja
Wat zegt Mariana daarvan?
Die vind het lekker rustig thuis.
Ja, jij bent er natuurlijk nauwelijks
Dat valt wel mee.
Maar bevalt het?
Het rijden?
Ja
Ja
En voor de rest?
Wat voor de rest?
Het leven en zo?
Voorjaar. Tuin hè!
Daar heb je tijd voor?
Waarom niet?
Nou met al dat onderweg zijn.
Ach, dat is meestal 's avonds.
Hoe bedoel je?
Nou, dat rijden doe ik in de avonduren?
Ff op en neer naar Rome?
Ja, en nog verder ook.
Alles verder oké?
Wat bedoel je?
Nou, op een avond naar Rome en terug, in een truck, zonder rijbewijs. Kan toch niet.
Kwestie van andere wereld.
Ik volg het niet.
Geeft niet.
Ik geloof, ik hang 'ns op.
Leuk dat je belde.
Euh ... ja, zoiets. Doeiii

donderdag 28 maart 2019

Statistiek

 Onderweg naar Rome, 20 uur en 14 minuten rijden, staat mijn teller op:

 364 dagen en 15 uur tijdsverloop in het spel
 314 uur en 24 minuten gespeeld IRL
 254 vrachten afgeleverd cq ritten gemaakt
 267.691 km gereden
 55.58% van de wegen verkend incl. een uitbreiding naar de Baltische staten
 Garages 8
 Trucks 40
 Trailers 64
 Chauffeurs (incl mezelf) 40
 Winst per 7 dagen: 1.824.568,--
 Banksaldo: 28.322.042,--

 Dat zijn imposante cijfers, al zeg ik het zelf, en ws met weinig werkelijkheidswaarde mn de winstmarge en het gemak waarmee je overal aan lucratieve contracten kunt komen. Maar een spel, hè, en een leukertje. Kan het iedereen aanraden die zich via de weg ff van de straat wil houden.

 Ondertussen staat een nwe uitbreiding op stapel en ws gaat die in mijn richting, Balkan en/of verder oostwaarts. Zelf had ik meer voor het Iberisch schiereiland gevoeld, maar mij hebben ze niks gevraagd. Bij de garages heb ik twee nieuwe plekken op het oog. Het is te belachelijk voor woorden, als je stil staat bij hoe die afweging tot stand komt, maar Boedapest en Zürich staan inmiddels op mijn verlanglijstje. Het personeelsaanbod mag beter. Bewust opzoek naar nog niet 'ontdenkte' bemiddelingsbureau's. Moet toch weer 10 acceptabele types zien te vinden. Weer 10 trucks, 16 trailers .... Je moet iets met je miljoenen.

Corrigeren

 Als een artikel begint met iets in de trant van 'Wetenschappelijk onderzoekt heeft uitgewezen ...' dan gaan mijn nekharen al overeind staan, voordat ik precies weet waar het over gaat. En blijkbaar niet bij mij alleen. Hoewel nog steeds de nodige media en ws een veelvoud aan media-consumenten de grootste onzin voor zoete koek slikken, zijn er gelukkig ook mensen, die hun verstand gebruiken blijkens onderstaande reacties. Soms serieus en overdacht, vaak voorspelbaar en soms ronduit hilarisch.

 Het meest vervelende is natuurlijk, dat in gevallen als dit onderzoek naar de vermeende (!!) effecten van wijndrinken ook ongeverifieerd gebruikt wordt of gaat worden om beleid op te baseren. Er zouden meer mensen als onderstaande reaguurders moeten denken (en reageren) en dan vooral mensen op plekken waar dat enig effect zou hebben. Helaas waaien die echter meestal mee in de voor hen meest gunstige wind.

 Van de GeenStijl-reaguurder kun je veel zeggen. Of hun kritiek altijd zo terecht is, daar kun je vraagtekens bij zetten en ook de nuance ontbreekt geregeld, maar één ding is zeker, hun verontwaardig is vrijwel altijd oprecht.

 Bloemlezing reacties nav bijdrage "Fles wijn net zo slecht als tien sigaretten' (GeenStijl, 28-03-2019, @Ronaldo):

 Wetenschappelijk onderzoek faalt bij deze onderwerpen per definitie gezien het Pygmalion effect. Ondanks dat dit effect al heel lang bekend is, blijven demense maar bloemen sturen naar de uitslagen van deze onderzoekers. Voor onderzoek zijn proefpersonen nodig, deze zijn helaas (of gelukkig) niet a-select beschikbaar, typering van veel proefpersonen laat ik aan de subjectiviteit. Opdracht van de betreffende onderzoeker is vaak al suggestief en sponsoren laten te raden. Hoera, we zijn weer een PhD rijker en een illusie armer. Gezondheid wordt voor een belangrijk deel bepaald door (levens)gedrag maar nog veel meer door de G*n*npoel, dat is kut en niet Salonfaehig maar wel onbetwist. Heel veel mensen die supergezond leven krijgen gvd de meest verschrikkelijke ziekten die niemand verwacht, een aantal leeft superongezond en wordt oud, veel te veel middemoters doen hun best qua gezondheid en hebben pech met hun gezondheid omdat hun lot al is beschreven in hun hard- danwel firmware. De software van mensen proberen te wijzigen (gewicht, bewegen, zout, vet, suiker, gsm, tv, zon, blauw licht) door populaire Cognitieve GedragsTherapie via een dure omweg van domme onderzoeken en dito marketing campagnes brengt ons niets. De kern van de oplossing is verborgen in DNA, antilichamen en immunstelsel; trainen van het afweergeschut zogezegd. In 2019 uitleggen en bewijzen dat bovenstaande gewoonten der mens geen gezondheidsvoordeel opleveren is ronduit kansloos en voer voor psychologen.... Ik ga weer naar mijn laboratorium om de volgende NGS los te laten op kwadaardigheid.... proost!
hetgingperongeluk | 28-03-19 | 11:57

 Weet je wat pas ongezond is? Leven. Nooit opgevallen dat iedereen die leeft vroeg of laat dood gaat?
#statisticsaccordingtostupidpeople
quantumcollider | 28-03-19 | 11:52

 Mijn buurman (67) heeft zijn leven lang keihard gewerkt, nooit gerookt, bij uitzondering een biertje gedronken, zijn vrije tijd gevuld met sporten, altijd "gezond" gegeten (groente uit zijn eigen moestuintje), kortom alles volgens het "boekje" om gezond oud te worden. Nu heeft hij uitgezaaide prostaatkanker, prognose max 1 jaar. Nu heeft hij spijt dat hij altijd zo met zijn gezondheid bezig is geweest en niet meer van het leven genoten heeft zoals zijn dochter dat wel doet. Leef je leven met de dingen waar je plezier in hebt, da's belangrijker dan gezond te sterven.
Mr. C | 28-03-19 | 11:40

 Shit. Dan rook ik dus 50 sigaretten per week. Plus al die peuken die ik sowieso al rookte.
*zichzelf wijsmaakt dat het alleen maar bangmakerij is*
VanBukkem | 28-03-19 | 11:39

 1 fles wijn per week? *prrrfft*
WHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH.
*naar de pinot gris op het aanrecht loeren doet*
1 fles per week. Ga toch fietsen. Weet je wat jullie heldje en stevig wijnwegzetter Emmie Macron onlangs nog heeft lopen verkondigen, deugende wetensjappies?
Dat je "van wijn niet dronken wordt". Heeft die ochtend-middag-avond wijnslurpende moraalmoordenaar echt gezegd. Ging over een of andere suffe anti-alcohoooool kempegne. Dat was tegen het zere been van onze EU-chauvinistische wannabe-generaal. Met z'n wannabe milf aan z'n zijde.
1 fles per week. Het moet niet gekker worden.
Tuurtje van Amerongen, maat, wat vind jij hier nou van?
Prost @allen. Laat je niet gek maken. *SlURP* *glOEP!* *KLOK*
*iets over "waanzin" verder mompelen doet*
chicago river | 28-03-19 | 11:34

 Wat al die onderzoeken niet vertellen is dat het ten koste gaan van de jaren aan het einde van je leven welke sowieso erg matig zijn.
Lucifer | 28-03-19 | 11:33

 Tja, en dan nu de gezondheidsrisico's onderzoeken van alle depressies die mensen krijgen van al die gezondheids en klimaat hysterie.
trottle | 28-03-19 | 11:28

 Voor de -tigste keer: juist 'gezond levende' mensen zijn het duurst, ook qua zorgkosten. 10 jaar in een kliniek voor demente bejaarden is heel wat duurder dan na 6 maanden dood neervallen aan longkanker.
EefjeWentelteefje | 28-03-19 | 11:29

 Ik ervaar al die "wetenschappelijke onderzoeken" die immer schijnen uit te monden in ellendige doemberichten als bijzonder slecht voor mijn bloeddruk en daarmee voor mijn gezondheid.
"Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt" is zo'n beetje de meest holle frase geworden die ik me inmiddels kan voorstellen.
Weet je wat ook uit héél oud onderzoek is gebleken? Dat je dood gaat. Vroeg of laat, tevreden, met een voltooid leven of screaming and kicking, maar dat je gáát, staat vast. Uit onderzoek is dat gebleken. Niemand weet vantevoren wanneer, of hoe. Kun je dus bang voor zijn, of er alles aan gaan doen om zo lang mogelijk te leven maar uit wetenschappelijk onderzoek zijn tot nu toe alleen maar honderdduizenden recepten verschenen die tot in detail omschrijven hoe je kórter kunt leven. Ze klotsen tegen de plinten omhoog, die recepten.
Voor een lang leven bestaat, na jaren wetenschappelijk onderzoek, helaas géén recept, en uit wetenschappelijk onderzoek is ook gebleken, dat er dat nooit gaat komen. Het beste is gewoon gelukkig zijn, alles met mate tot je te nemen, veel seks te hebben en je niet teveel zorgen te maken. Leef je misschien niet het langst, misschien ook wel, maar één ding weet je dan zeker; het is alvast wél leuk geweest.
Dutchbeaurouge | 28-03-19 | 11:22

 Bij hoeveel, waar en bij wie is dit onderzocht? Hoe slecht is 1,42 sigaret per dag? Wat voor sigaretten? Hoeveel wijn in de fles? Wat voor wijn. Met welk alcohol percentage. Wat eten die mensen of drinken zij alleen wijn? Waarom is de levensverwachting in Frankrijk & Spanje & Italië (lekkere wijn slobberaars) hoger dan in Engeland. vragen ... vragen...
ikdenkwat | 28-03-19 | 11:16

 Superonderzoek. Mensen die wijn drinken (enorme categorie, variërend van mensen die af en toe een wijntje drinken tot alcoholisten, of mensen die misschien al ziek zijn en denken: tot ik de pijp uit ga drink ik gewoon lekker een wijntje) worden vergeleken met mensen die nooit roken en nooit drinken. Dan operationaliseren we dat door de levensverwachting van de groep health freaks te pakken en daar dan de levensverwachting van de rest van de populatie vanaf te trekken. Vervolgens concluderen we dan dat alcohol (en ook het gematigd gebruik daarvan) slecht voor je is. Onderzoek is zeker weer door een vrouw uitgevoerd, die getrouwd is met een moslim of waarvan de vader alcoholist was.
Gefrituurde Mars | 28-03-19 | 10:59

 Hoeveel mensen hebben hier weer nutteloos werk gedaan. Iemand schrijft het op, dan wordt het gedeeld, dan praten redacties hierover, 47 webredacteuren schrijven het stukje over, en dan wordt het op een website geplaats... Nutteloos data schuiven van nutteloze info. Bezigheidstherapie at the max. En de schapen lezen het gretig. Want die hebben geen idee van de anderen geneugten des levens meer.
Mark_D_NL | 28-03-19 | 10:50

 Socialisme is ook zo ongezond: 150 miljoen mensen gedood in minder dan een halve eeuw! Nog nooit vertoond!
Aristotalloss | 28-03-19 | 10:39
Haha geweldig vergelijk. Kunt u dit ook omrekenen in sigaretten en wijn? Dan snappen de guppies van Groen Links het ook.
BozePaarseMan | 28-03-19 | 10:46

 Weet je hoe ongezond werken is? En belasting betalen for that matter.
kaasfondue | 28-03-19 | 10:38

Blind

 Nederland met zijn gedoe rond de FvD en dan mn het klimaat debat. Groot Brittanië met z'n Brexit. Italië met zijn begroting. Duitsland met het vertrek van Merkel. Frankrijk en Macron's geklooi met de gele hesjes. Feestvierende Oost-Europeanen. Griekenland nog steeds KO. Zou d'r in Brussel niet een keertje een belletje moeten gaan rinkelen of voor mijn part een lampje gaan branden? Men zit daar in een soort Cruise-schip waar de stabilisatoren nog van werken en men binnen niet merkt hoe zwaar het weer buiten tekeer gaat zolang men lekker in de raamloze vergaderzalen blijft zitten. Losgezongen van de werkelijkheid. Ik weet het even niet sterker te brengen.

 Straks de verkiezingen. Mei, toch? Ik krijg bijna de neiging om te stemmen. Het is, dat er een hoop geregel extra aan vooraf gaat.

Doorstart

 Hebben we het gehad? Ik mag het hopen. Het is een prachtige dag en de wind is gaan liggen, zou stom zijn, als ik mijn dag in bed zou verklooien. Het zal geen dansen en champagne worden, daar is mijn hoofd nog te duf voor, maar een paar meter spitten en aanverwante tuinactiviteit zou moeten kunnen. En zo niet, dan niet, we gaan het zien.

woensdag 27 maart 2019

Spekvoorziening

 Polen (mn) die 3 mndn vakantie vieren in eigen land dank de Nederlandse WW. Blijkbaar was dat al een dingetje. Dank de Eu hoeven ze zich niet meer zo te haasten met hun vakantie. De 3 mndn zijn officieel opgerekt tot zes. Lang leve de meerderheid van stemmen. Blijkbaar zijn er meer landen in Europa die baat hebben bij het mee kunnen nemen van een uitkering dan dat men er nadeel van ondervindt wegens de verplichting tot uitbetalen en het ermee gepaard gaande misbruik. En dat regelingen als deze misbruikt worden, daar kun je gif op innemen. Daar heb je niet zo'n incapabele uitkeringsinstantie voor nodig als de Nederlandse UWV. Is dat wat door menig Eu-tegenstander het overhevelen van Noord naar Zuid wordt genoemd? In dit geval dan meer van West naar Oost, denk ik. Nivelleren, maar dan op het niveau van de gewone man. Wil de Eu zich nog ff populair maken voor de verkiezingen?? Maar niet getreurd Nederland gaat de exportfraude bestrijden door de controle en handhaving te verbeteren. Proest!!!

Opkrabbelen

 Bijna maar nog niet helemaal. Van meer dood dan levend  via het dweilstadium weer meer mens, maar nog niet wat het zou kunnen zijn. Gaat gelukkig met een redelijke vaart. Dit ziet niet naar twee weken aanrommelen uit. De komende 7 dagen is prachtig weer, daar wil ik wel gebruik van kunnen maken.

dinsdag 26 maart 2019

Euuuuuuuuuuuuuu

 Begrijp ik het nou goed, dat dank nwe EU-regelgeving Google mijn blog gaat filteren op verwijzingen naar andere websites vanwege het citeren van delen tekst? Met als mogelijk gevolg, dat de boel geblokkeerd wordt? Ook indien met bronvermelding?? Het klinkt me als de zoveelste poging om de kromming van bananen of komkommers Europa-breed te kunnen bepalen. Ze zijn daar weer leuk bezig met het beperken van vrijheden.

 Ik weet trouwens niet wat erger is, die Internet-upload wetgeving of de regeling dat iedere auto straks aan een automatische snelheidsbeperker gebonden is en ook verplicht binnen de witte lijntjes moet blijven. Alle auto's op wat oldtimers na zijn allemaal al van GPS-modules voorzien, zelfs als je -zoals ik- geen routeplanner in je auto wilt. Nu gaan ze die modules dus blijkbaar direct aanspreken. Staat er een max. snelheid van bijv. 60 km/u aangegeven langs de weg, krijgt je auto het signaal om af te remmen, als je daarboven zit. Werkelijk? Hoe ver is dat nog verwijderd van een automatische prent bij -ondanks ongetwijfeld heftig gepiep in de auto- het negeren van die auto-correctie (leuk gevonden, niet?)? De daarvoor noodzakelijke koppeling van instanties lijkt me peanuts.

 Ik ben niet zo'n 1984-vergelijker, maar op deze manier wordt het je wel moeilijk gemaakt om dat niet te worden. En waarom? Dan blijft het aantal verkeersdoden in de EU beperkt tot 25.000. Nou, joepie. Je moet wat voor de stomheid van een ander over hebben.

Behelpen

 Itt gisteravond meer levend dan dood maar veel meer dan een uitgewrongen dweil is het nog niet. Een zombie die door het huis waggelt. Zo voelt het. Gelukkig is de werkelijkheid iets minder dramatisch. Mezelf voor de hondenronde een siësta gegund, waarna het vrijwel onmogelijk was om bij mijn positieven te geraken. Net een vingerlengte buiten mijn bereik. Maar geslapen, nog niet als een blok, maar voor dit teken ik, als het de komende nacht mogelijk blijkt.

 Hoofd voelt aan als gekrompen. Alles van binnen klaagt over een gebrek aan ruimte en duwt met man en macht tegen de omhulling. Tanden willen uit de kaak, slapen lijken opgepompt, oren verkeren op 12.000 m hoogte. Gelukkig vertonen mijn oogballen geen neiging om uit hun kassen te ploppen. Natuurlijk heb ik vandaag de tegelvloer in de tuinkamer gelegd, een douche in het gastenhuis geïnstalleerd en 6 percelen in de tuin omgespit ondanks de regen. Je moet je tenslotte niet door je lijf op de kop laten zitten.

Stank

  Wat hebben de alomtegenwoordigheid van geurtjes en zoetheid met elkaar gemeen? Ik heb een hekel aan beide. De zoetheid (nep of echt) en de vnl. neppe geurtjes zijn nauwelijks te ontwijken. Na de recentelijke, kleine opsteker op het vlak van de zoetigheid onlangs een tegenslag op het geurterrein. Waar andere mensen geurkaarten, -flesjes, -stopcontactvullingen, etc.vrijwillig kopen en in auto, huiskamer, slaapkamer, badkamer en weet ik in welke andere kamer of ruimte gebruiken, loop ik met een boog om die namaakzooi heen.

 Helaas lukt dat maar gedeeltelijk en steeds minder. Al eens een winkel als Maxima Dutti binnen gelopen. Het zal onderdeel zijn van hun idee zijn om de formule van de winkel vorm te geven, maar die geur laat me steeds weer kokhalsen. Ik ben al niet zo gecharmeerd van het Italiaanse kledingdesign en die geur maakt een bezoekje er niet makkelijker op. En niet alleen hier in Sibiu, ook in andere steden loop je in de winkels van die keten tegen die geurwand op.

 Maar het komt ongevraagd dichterbij. Onlangs heeft de stofzuigerzakkenproducent bedacht om een luchtje aan zijn stofzuigerzakken toe te voegen. Ik geeft toe, dat de muf-stoffige lucht, die een stofzuiger in werking produceert, niet de aantrekkelijkste lucht is, maar het is onlosmakelijk verbonden met stofzuigen en dus een schoner huis. Nu hangt er bij het stofzuigen een irritant en volkomen ongewenste geur in huis, die maar moeilijk wil verdwijnen. Vind maar eens een andere passende en natuurlijk reukloze zak.

Uitwaaieren

 Vaste banen, gewoontes, routines, protocollen, noem het op, geeft het een naam. Enige zin is houvast, de schijn van zekerheid, als je zoekende bent of onzeker of gewoon gemakzuchtig of niet van hot naar haar wilt rennen en uiteindelijk nog niet gedaan hebt, wat je in eerste instantie van plan was. Het heeft veel oorzaken en functies en ik maak er graag en veel gebruik van. Probeer handelingen verder te verfijnen, effectiever te maken, minder tijd te laten kosten cq verloren te laten gaan.

 Als ik dat aan Mariana probeer te verduidelijken, mn het gemak ervan, dat zou het enige argument zijn waar ze gevoelig voor is, krijg ik iedere keer weer het idee, dat ik een standbeeld probeer uit te leggen hoe prettig en handig het is om te gaan zitten ipv de hele dag te staan. Daarbij dan een blik alsof ik van een planeet uit een ander melkwegstelsel kom.

 Het zal Mariana aan haar derrière roesten. Ze is een mens van het moment. Een van de consequenties is, dat een hoop wordt voorgenomen, hoop heel iets anders wordt gedaan en het merendeel wordt vergeten. Echt iemand waar ze in de jaren tachtig van de vorige eeuw van die uitgebreide agenda's voor bedacht hebben. Iets van personal planner of hoe het ook heet/heeft geheten. Weet niet of het nog steeds bestaat. Het is in elk geval niet iets waar nog met regelmaat aandacht aan wordt besteed. Net zoiets als met mindfulness en een hele hoop andere zaken.

 Zelf kan ik inmiddels patronen losser hanteren, omdat ze dusdanig goed zijn ingesleten, dat, als ik er al omheen ga, dat nooit meer dan tijdelijk kan zijn. De vorm is misschien nog niet perfect, maar ik kan steeds beter met het nwe leven overweg. Misschien een mooi moment om me definitief van oude ballast te ontdoen. De routines zouden me min of meer op de rails moeten kunnen houden.

Ballen

 Ronnie O'Sullivan. Twee dagen geleden had ik een omschrijving nodig gehad om te weten wie er mee bedoeld werd. Gisteren stond ie met een foto en naam in de krant, maar daarom hoeft ie nog niet de halve nacht door mijn slaap heen te banjeren. Wat is dat?

 Heb door de jaren heen aardig wat uren naar zijn spel zitten kijken op YouTube. Heeft net zo'n effect als het rijden in een digitale truck. Hypnotiserende bezigheid. Rollende ballen op een (meestal) groen laken. Vooral als hij een partijtje in eene uitspeeld. Behalve een kei in snooker ook naar het schijnt een tamelijk onconventionele speler. Maar nogmaals, waarom mij in de nacht opzoeken?

 Veel verder dan aanwezig zijn kwam hij bovendien niet. Ik kan daarbij nauwelijks twee ballen elkaar laten raken, als ze niet te ver van elkaar afliggen op de tafel, laat staan een 'century' scoren, waar hij dat onlangs voor de duizendste keer deed. Geen partij dus. Over en weer niet. In feite is z'n aanwezigheid in mijn droomwereld vreemder dan die van menig fantasiefiguur. Daarvan weet ik tenminste, dat ik ze zelf verzin.

maandag 25 maart 2019

Aangestoken?

 De winter redelijk doorgekomen heb ik nu ergens iets van een verkoudheid opgelopen. Beetje stom maar vooral toch onhandig al dat genies en gesnotter. Tot aan het begin van de avond was het nog te doen, daarna werden er een paar versnellingen bij geschakeld. Hopelijk niks van lange duur. Morgen mag nog. Dan schijnt het te regenen. Hou ik me wel binnen bezig, desnoods in bed. Zo'n kop vol watten werkt niet echt, als je iets wilt doen wat het niveau 'Dom' overstijgt.

 Kan me wel gaan afvragen waar vandaan en zo, maar dat laat ik gevoeglijk zitten. Uitzieken en rap ook. Verkeerde timing.

Spijker-kop

 In het geschreeuw over en weer duikt soms de genuanceerde werkelijkheid op. Niet Rutte's geschmier in de hoop nog iets van voordeel uit de door hemzelf veroorzaakte puinhoop te halen, maar gewoon van wat dan een reaguurder heet onder een stuk over de selectieve willekeur van de VK. Hij/zij had het stuk ff moeten laten redigeren, maar desondanks ... Nu daar alleen eindelijk eens iets mee doen cq werk van maken. En zoals bij alle soorten van opvoeding is afleren helaas moeilijker dan aanleren:

 Het is statistisch waar dat bevolkingsgroepen met een andere culturele achtergrond minder goed meekomen in onze maatschappij dan de 'autochtone' bevolking. Helaas staat zo'n constatering in de politiek-correcte bubbel zo'n constatering aan 'racisme' en 'xenofobie'.
Het is cultureel, en dat is te overkomen.

 Om het probleem op te lossen zul je echter het probleem eerst moeten benoemen. Dat is lastig als het benoemen van het probleem gedemoniseerd wordt. Zoals dat al een aantal decennia aan de gang is, nu ook weer bij de FvD.

 Veel linkse partijen hebben de conclusie al getrokken, en een feit verklaard, dat het aan diezelfde autochtone bevolking ligt dat de andere bevolkingsgroepen minder goed presteren. Een absurde conclusie met flinterdunne indicaties die zouden moeten dienen als "bewijs".

 Wellicht dat het boter zachte integratiebeleid van de afgelopen 50 jaar er wat schuld aan heeft? Zodra je dat zegt maakt dat je ook weer direct "anti-immigratie". Wat ook alweer een overtrokken conclusie is. Als je mensen wil helpen zul je af en toe streng moeten zijn. Net als bij kinderen opvoeden moet je grenzen aangeven zodat ze zich productief en zelfredzaam kunnen gedragen binnen de complexe omgeving die de maatschappij is. Als je dat overlaat aan de maatschappij om die grenzen constant aan te geven krijg je onaangename situaties, spanningen en verschillen van normen en waarden tussen culturen die niet op elkaar aansluiten.

 Die spanningen en uitingen worden dan weer benoemd tot 'xenofobie' en 'racisme', terwijl er inderdaad een hoop niet op elkaar aansluit als je culturen naast elkaar zet in één maatschappij.

 Ik begrijp daarom ook de conclusie van het "mislukken" van de multiculturele samenleving. Het is echter pas mislukt als je er niet meer aan werkt. We gaan de multiculturele samenleving niet terugdraaien, dus kunnen we slechts de eisen verscherpen die we aan mensen stellen qua plichten.

 Is dat zo veel gevraagd? Andermans rechten zijn mijn plichten. Dus waarom mogen er tegenover die rechten dan ook niet de plichten staan zoals adoptie van gelijke behandeling o.b.v. sekse en seksualiteit? Zowel binnen cultuur als religie zal dit moeten worden geadopteerd. We kunnen niet toelaten dat Artikel 1 ondermijnd wordt door diezelfde religieuze vrijheid van Artikel 1.
Daarbij zijn de adoptie van seculariteit (al heeft Nederland een samenwerking tussen Kerk en Staat, dit is seculier te noemen in de praktijk), en taal- en arbeidsparticipatie een plicht te noemen.

 Gelijkheid op basis van sekse en seksualiteit.

 Helaas wordt die gelijkheid door veel mensen met een Arabische culturele achtergrond verworpen op basis van religieuze vrijheid.

 Daarom mag religieuze vrijheid geen vrijbrief zijn voor het verwerpen van alle andere voorwaarden binnen in Artikel 1.
Het is de weeffout in Artikel 1 die we er niet zomaar uithalen. Daarom lijkt het veel rechtse partijen een beter idee om integratie en adoptie van normen en waarden beter te handhaven.

 Helaas zijn er ook partijen als de PVV die denken dat je de multiculturele samenleving kunt terugdraaien. Dat is een heilloze weg.

 De Nederlandse normen van gelijkheid zijn slechts beperkend voor hen die niet geloven in die gelijkheid, en daar zouden wij mee moeten kunnen leven.

 De normen van gelijkheid zijn een bevrijding voor iedereen en maken Nederland tot de één van de meest harmonieuze samenlevingen op aarde.

 Waarom is dat zoveel gevraagd? Waarom kunnen we het hier niet over hebben met 'links' Nederland? Op een paar gekken na wil niemand bevolkingsgroepen demoniseren of vervolgen. We willen dat iedereen bijdraagt in een eerlijke verhouding, en die verhouding is al een tijdje zoek. De statistiek levert hier sterk bewijs voor, dus laten we met oplossingen komen om dat probleem op te lossen. Het demoniseren van hen die dit willen oplossen is geen leidt tot niets goeds en gooit alleen maar olie op het vuur.
(Geenstijl.nl, Noltie | 25-03-19 | 14:48 |)

zondag 24 maart 2019

PS

 Overleefd. Zittend aan tafel gingen onder het gesprek, dat de drie dames voerden, met regelmaat mijn gedachten op de loop. Een van de dames had me al 'mooi' genoemd. Een compliment, dat ik nog nooit zo vaak in mijn leven heb gekregen, als hier in Roemenië. En ze besteedde ook nog een paar zinnen aan de invulling van het compliment. De andere dame had me bij binnenkomst al uitgebreid gezoend en overdreven tegen zich aan gedrukt en wreef in de loop van de middag nog een paar keer aandachtig over mijn rug.

 Wat waren die dames van plan? Mariana hield zich vooralsnog afzijdig maar kon natuurlijk niet buiten een eventueel complot gehouden zijn. Waarom bijvoorbeeld haar 'Voor deze ene keer nog ..." toen ik gisteren voorstelde, dat ze dat bezoekje het beste zonder mij kon afleggen. Gingen ze me over de naar het midden van de kamer verplaatste tafel trekken en een orgie op me botvieren? Dan moest ergens wel nog enige fysieke ondersteuning vandaan gehaald worden, want deze drie kon ik aan met een hand in mijn zak.

 Maar goed,. Er zijn andere middelen. Bijvoorbeeld via het eten dat als middagmaal ter tafel kwam. De soep, ciorba de burta, kon ik gelukkig weigeren en het alternatief werd ook door een van de dames gegeten. Mijn eerste hap pas genomen, nadat de andere dame al met haar tomatensoep was begonnen. Bij het hoofdgerecht was mijn wantrouwen al wat gezakt, maar toch eerst maar de dames laten opscheppen alvorens mezelf te bedienen. Ook de koffie en het toetje liepen met een sisser af. Is het plan doorgeschoven naar een volgende keer?

Bau(de)t

 Zie ik iets over het hoofd? Al dat moord en brand geschreeuwd in Nederland. Fascisme hier, racisme daar. In het geheel niet verborgen oproepen tot liquidatie van de nwe ster aan het politieke firmament. Freek de Jonge kan ik met z'n boekenbalinterruptie niet serieus nemen. Die man vond ik vele decennia geleden al voornamelijk schreeuwen en weinig zeggen. En dan ziet zoiets zichzelf als intellectueel. Dat Youp in z'n wekelijks column in moraliseren vervalt ipv het gebeuren van kwinkslagen te voorzien, baart me meer zorgen.

 Die uil van Minerva en andere, haast poëtische formuleringen in de overwinningsspeech heeft een deel van Nederland goed opgeschud. Het al jaren op het eerste oog heldere en kalm politieke water is ineens woelig en behoorlijk troebel. Het door de jaren heen neergedwarrelde leven is niet zo doods als het leek, nu er eens stevig door die vijver is gestapt. Moet ik me nou in de opkomst van Hitler gaan verdiepen om te begrijpen op welke processen gezinspeeld wordt door de verliezers van de verkiezingen? Of is het vooral geschreeuw van slechte verliezers?

 Het kan aan mijn onwetenheid liggen, maar ik zie de parallellen niet zo. Bovendien kan er, volgens mij, hooguit gesproken worden van 'wakker schudden' en dat is natuurlijk nooit fijn, als je in een mooie droom vertoeft, maar zie ik nergens het moeilijk te herstellen resultaat van een aardverschuiving. Helaas voor Rutte & Co kan dit niet afgehandeld worden met een nietszeggende inlegvelletje.

5e Wiel

 Vanmiddag op bezoek. Helaas kom ik er niet onderuit. 'Voor deze keer nog ...' Ik kan botweg weigeren, maar ik zou liever zien, dat Mariana snapt, dat ik daar de hele middag een beetje voor Piet Snot zit duimen te draaien. Drie oudere dames, die elkaar van vroeger kennen-. Ook iets met familie, al moet je dan wel de nodige kronkels willen volgen. Zelfs als ik het Roemeens geheel machtig zou zijn of de dames Nederlands zouden spreken, zou dat voor mijn aandeel in de middag weinig uitmaken.

 Een soort hond. 'Af' en dan de hele middag naast het bazinnetje blijven liggen. Beetje dutten, de eerste vliegen van het jaar volgen, soms eens opkijken, af en toe een blaf en dat terwijl het buiten het prachtigst denkbare weer is. Ach ja, je kunt niet alles hebben, al zou ik dat wel willen.

Saai?

 De woorden stromen niet meer zo vanzelfsprekend, als ze dat eind vorig jaar hebben gedaan. Daar zijn de truckers-uren maar deels debet aan. De tijd, dat ik zelfs mijn koffie achter het stuur genoot was na een paar weken al voorbij. En bovendien is van een vast blogmoment nauwelijks nog sprake. Gebeurt er niet zoveel of inspireert het me niet, of niet meer wat er gebeurt? Feit is, dat er weinig nieuws voorbij komt. Een hoop is al zovaak voorbijgekomen, dat het zelfs mij begint te vervelen om het de zoveelste keer in blogvorm te persen.

 Het enige nwe naast de truckerij is de afgelopen weken geweest, dat de alcohol sluipenderwijs mijn leven verlaat. Bijna als een dief in de nacht. Zoiets als 'What you don't use, you lose' kan knap hard gaan. D'r zit nieteens een bewuste drive achter. Het enige waar ik actief in ondersteund heb is niet meer meegaan in een automatisme. Zonder dat blijft blijkbaar weinig over. Behalve dat mijn lijf er, volgens mij, aardig wat moeite mee heeft, heb ik er verder geen last van.

 De alternatieven zijn dun gezaaid, dat is en blijft wel een punt. Veel verder dan water en dan het liefst koud en met bubbels kom ik niet. Of warm met een smaakje, maar dan absoluut niks, maar dan ook geen zweempje thee erin. De rest is zoet, zoet en nogeens zoet. Vies, dus. Vanochtend bijv. voor het eerst sinds jaren mijn ochtenddrankje na de citroen naar binnen gekiept en zoals belooft op de verpakking zat er (eindelijk) geen toegevoegde suiker in. Een verademing waar je jaren op moet wachten. Nu hopen dat de supermarkt het in z'n assortiment houdt.

zaterdag 23 maart 2019

Ploeg(en)dienst

 Weer dik twee uur kleiklompen klein gehakt. Het is misschien goede grond, maar geen makkelijke bodemsoort. Te kleiig, te vochtig. De vochtigheid is lokaal zeer wisselend. D'r zijn velden die lager liggen maar omgeploeg (in de afgelopen weken) stukken droger en kruimeliger ogen. Zelfs het tweede perceeltje, waar ik nu voor de derde dag bezig ben geweest en nog steeds een kwart of zo te gaan heb, is stukken onmogelijker dan het eerste, dat ik dit jaar omgespit heb.

 Minder gesloopt dan gisteren en met een meer gedifferentieerd gedachtenaanbod tijdens het werk. Dat scheelt een slok op een borrel, al ging het er nauwelijks sneller door. Maar goed. Het is gewoon weinig aantrekkelijk en bovendien niet gemakkelijk werk. Werk, dus. Dat moet door de jaren heen makkelijker worden, als ik eindelijk de tijd krijg om me serieus tegen de tuin aan te bemoeien. Kalk, compost, misschien zelfs drainage. Met die compost ben ik vorige jaar al begonnen maar dat mag een stuk royaler. En omspitten voor de winter. Ja, als het verbouwen eindelijk afgelopen is, zou dat misschien wel kunnen.

 Komende week verder. En dan vooral de in de tuin gestalde zooi de binnenplaats op of schuur in zetten. Dat spul staat op het makkelijkst te bewerken deel van de tuin. Twee à drie perceeltjes, die misschien wel in één middag omgewerkt zouden kunnen worden. Dat is andere koek.

Toetje

 Goeie nacht! Lekker in één ruk van bij twaalven tot na zessen. Het leek me wat overdreven om al op te staan, dus nog wat heen en weer gedraaid en toen toch maar onder het dekbed vandaan. Kijk ik op mijn telefoon: 08:39. Niet in de gaten gehad, maar nog dik twee uur geslapen. Heerlijk!

vrijdag 22 maart 2019

Vastloper

 Het lijf wil niet en de geest werkt er gewillig aan mee. Het spit niet zo soepel met het idee, dat iedere spadesteek de laatste zou kunnen zijn. Onderwijl om je heen kijkend. De velden, de heuvels, de huizen en je afvragen of dit de laatste keer zal zijn, dat je het allemaal ziet.

 Nee, de stemming is al eens beter geweest. De enige geruststelling is, dat ik het ws zelf veroorzaak en als het echt misgaat, je dat zelden vooraf in de gaten hebt. Niet echt overtuigend om niet te zeggen magertjes, maar toch. Toch weer een meter spitwerk verricht.

 Misschien goed om te bedenken, dat ik vorig jaar ook zo heb lopen klooien met het omspitten van de tuin. Weet niet of het echt vergelijkbaar is, dat zou ik moeten terugzoeken en daar heb ik -zoals als altijd- geen zin in, maar het lijkt me stug, als het niet zo is geweest. Het is ergens door heen werken en dan niet zozeer de te vochtige zware klei.

 Na twee uur bezig te zijn geweest de rest van het perceel doorgeschoven naar morgen. Het wordt weer een mooie dag, net als trouwens de hele komende twee weken, als je de weersverwachting mag geloven, dus geen noodzaak tot pushen tegen wil en dank. Niet alleen lief zijn voor elkaar, maar ook voor jezelf. Blèèèèèèk.

Discrepantie

 De dood rationaliseren is na jaren aanmodderen geen onmogelijkheid gebleken. De vormgeving hapert nog wat maar van een afstandje lukt het heel aardig. Dat wordt een ander verhaal als het als werkelijkheid of een vermeende versie daarvan op je af komt. Dat steekt het rationaliseren de bekende middelvinger omhoog en gaat er vandoor. Dan vliegt de toestand je alsnog naar de strot en heb je niks aan al die uren waarin je bezig bent geweest om de geest in de fles te krijgen. De dop mist.

Alternatieven

  Afgelopen nacht bedacht ik me, je moet iets als je om de haverklap wakker ligt, dat ik een activiteit moet zien te vinden met de aantrekkelijkheid om het doen en tegelijkertijd met de bijkomende effectiviteit in het onderdrukken van mijn inactiverende kant als bij het spelen van ETS2, maar dan met een meer functioneel cq bruikbaar resultaat.

 Ik neiging inmiddels naar het idee, dat de afgelopen bijna twee mndn zo soepeltjes verlopen zijn dankzij mijn nietsontziende duik in het truckerbestaan. Behalve leuk ook zeer afleidend en een uitstekende uitvlucht om niet met ongewenste zaken bezig te zijn. Nu alles een beetje 'genormaliseerd' is slaan de oude bekenden weer hun slag.

 De tuin zou zo'n rol kunnen vervullen, al zie ik me geen dagen in de tuin bezig zijn, ook als niet al die uren  gespit hoeft te worden. De tuin is leuk voor 2, hooguit 3 uur per dag. Het zal kortom iets van een cocktail moeten zijn die, instaat is me mee te slepen in het enthousiasme om er mee bezig te zijn. Gaat niet lukken, dat zit al in zo'n combi ingebakken. Een soort estafette dan? Stokjes doorgeven van bedrand naar bedrand? Onderwerp voor nadere bestudering.

Geknutsel

 Gisteren een poging ondernomen om de klusbal aan het rollen te krijgen. Het afdekplaatje van het stortbakmechanisme voor het toilet, de plek met de ingeburgerde twee knoppen voor een beetje of voor veel spoelwater, lag alweer weken ernaast op een de vensterbak. Van begin af aan (juni 2016 ofzo) werkte het ding niet goed, omdat de knop voor de geringere hoeveelheid water niet volledig vrij kon bewegen in de opening van het afdekplaatje. Te volgen?

 Het demonteren lang uitgesteld. Je weet tenslotte niet waar je aan begint. Ik heb het spul niet in elkaar gezet. Uiteindelijk een paar weken geleden het dekding er vanaf gehaald. Een melkglazen decoratieve afdekking van het onderliggende functionele drukmechanisme voor de bediening van de stortbak. Dat drukmechanisme zelf zat weer met magneetjes bevestigd op een structuur in een inbouwdoos, die je wegwerkt achter de betegeling. Een hoop woorden, maar het ziet allemaal zo simpel uit als het netjes op z'n plek zit. Het is echter allang niet meer dat trektouw aan de vlotter in de aardewerken waterbak 2 meter boven de plee.

 Het werkelijke euvel bleken niet goed afgestelde magneetjes waardoor het drukmechanisme niet mooi als één vlak overal evenver naar achteren ging, als je drukte, maar in de ene hoek meer dan in de andere. En dat voor alle vier de hoeken. Dan krijg je trekken en wringen en dus scheefzittende toestanden. Foutje van de badkameneer.

 Die magneetjes waren snel gesteld, want met schroefmechanisme, Het probleem zat 'm daarna in de bevestiging van het afdekplaatje op het drukmechanisme. Dat zat geplakt. Dus dubbelzijdig plakband maar subtieler èn steviger dan dat waarmee je soms vloerbedekkingen fixeert. Zoeken, vergeten, zoeken en uiteindelijk een smalle spiegeltape gevonden. Dat leek me wel goed spul. Zo'n spiegel weegt niet niks en moet wel blijven hangen. Juiste keuze, merkte ik, toen ik het tape na de eerste poging moest verwijderen vanwege een niet correcte plaatsing. Nu zit het en ziet het niet alleen weer mooi uit maar functioneert ook soepeltjes.

 Klusje wat alles bij elkaar bijna twee uur in beslag nam en waarvan ik hoopte, dat het het aanpakken van andere klussen zou stimuleren. Helaas merk ik geen neiging in mezelf om meer onvolkomenheden te corrigeren danwel missende elementen te fabriceren. Volgende keer beter.

donderdag 21 maart 2019

Oorlogstaal

 Niet gespeeld, niet gelezen, beetje geschreven en voor de rest voor het scherm gehangen en de politieke perikelen in m'n oorspronkelijke thuisland aan mijn geestesoog voorbij laten trekken. Verbazingwekkend harde taal in de richting van de uit het niets omhooggeschoten tegenkracht van de zittende macht. 'Charlatan' is de zwakste diskwalificatie, die ik ben tegengekomen. De nuance is een beetje zoek, volgens mij. Nu lokt Baudet het misschien wel bewust uit. Maar toch. Je moet niet te gevoelig in elkaar zitten, als je over je heen krijgt, wat hem nu in media ten deel valt. Als men het zou kunnen, zou menigeen hem willen uitkotsen. Zo komt het op me over.

 Hij kruipt niet weg in elk geval (speech), verbergt zich niet achter wollige, nietszeggende taal. 'Uil van Minerva', 'boreaal', 'oikofobie', 'klimaatketterij', 'immanente religie', grootse woorden, wijdse, historische beladen vergezichten en ondertussen fileert hij de resultaten van drie kabinetten Rutte. En komen alle broei-veroorzakende thema's voorbij met het klimaat-akkoord en de zg energie-transitie als vette druppel, die de emmer bij een hoop mensen heeft laten overlopen. Denk ik.

 Het is afwachten, wat zo'n over z'n kluiten gewassen partij weet te regelen om aan het verkregen mandaat te kunnen voldoen. Nederland kent daar ontluisterende voorbeelden. Maar als de zittende macht(en) niet over hun pluche-plakkerige arrogantie weten heen te stappen, krijgt de partij tijd genoeg om de praktische aanloopproblemen te meesteren.

Machtswisseling?

 Moet ik iets met de winst van de FvD in Nederland? Ik ben volgens mij in Roemenië meer met Nederland bezig, dan ik dat in Frankrijk ben geweest. Met verkiezingen hou ik me daarentegen al een eeuwigheid niet meer bezig. Dus heb ik in feite ook geen recht van spreken. Sterker nog, tot voor kort zou het me ook een worst zijn geweest, want wat uiteindelijk in een regering terecht komt maakt nauwelijks wat uit voor de politiek, die gevoerd wordt. Bovendien klagen mensen een hoop maar kiezen uiteindelijk weer voor 'oud en vertrouwd' en dus fout, want dan verandert er niks. Zo is Rutte al tot z'n derde ronde gekomen en daar valt toch werkelijk weinig goeds over te verhalen qua politieke verworvenheden sinds zijn aantreden. Kan men lekker blijven klagen. Tenminste tot deze keer.

 Weliswaar slechts verkiezingen voor de provinciale Staten en dus indirect voor de Eerste kamer maar er is een partij uit het niets de grootste geworden. De FvD dus. Partij met een spraakmakende voorman. Qua plek ergens tussen VVD en PVV. Was ik gaan stemmen zou ik op ze gestemd hebben, denk ik, vanwege hun standpunt(en) in het klimaatgeouwehoer. Verder weet ik weinig of niets van hun standpunten. Geen fans van open grenzen, geloof ik, en dan houdt het echt op.

 De winst heeft een hoop mensen blijkbaar verrast en, zoals al bij het laatste referendum bleek, politieke verliezers in Nederland zijn slechte verliezers, van kiezer tot (niet)gekozene toe. Ineens tellen bijvoorbeeld de kiezers, die niet voor de winnende keuze of partij hebben gekozen, mee als argument om het resultaat te bagateliseren. En nu wordt, wat de laatste tijd in alles en overal schering en inslag is, ook nog met beschuldigingen van fascisme, racisme, etc. gesmeten.

 Volgens mij broeit er al jaren een toenemende onvrede onder een deel van de kiezers en net als bij het referendum voor een Brexit heeft die onvrede eindelijk een vorm gekregen. Het signaal moge duidelijk zijn. Als de andere partijen daar niks mee doen zal de FvD geen ééndagsvlieg blijken.

Speedy

 Dag van niks vandaag. Het aangekondigde bezoekje van de aannemer heeft de toon gezet. En, hoewel het in alles alleen maar meeviel, heeft het de stemming geen goed gedaan. Eerst de vrg wat het zou gaan worden en vervolgens de opluchting, waar ik me van afvroeg of het wel klopte en ik er van op aan kan. Koken, late lunch, vroege hondenronde, avond. Alsof een windvlaag voorbij trekt. Weg is de dag.

Blijvertje

 25 mln op de bank. Nooit bedacht, dat ik ooit zou denken: "Wat moet ik er mee?"

 De hele functie, die in het begin zo belangrijk is, omdat je een eigen truck en misschien ook wel een of meerdere garages wilt, verliest naarmate je vordert z'n functie. Het is zoiets als, vergeleken met bijvoorbeeld Dishonored_2, een vijand, die je bestrijdt en die naarmate de strijd cq het spel vordert er steeds minder toe doet. Je alleen nog vanalles (levens, wapens, etc.) aan het verzamelen bent, iets wat je eerst hard nodig had, maar nu eigenlijk steeds minder of helemaal niet meer.. Stom toch? Is dat Sims eigen?

Truc(k)s

 De omgang met het spel evolueert. Ik zou bijna zeggen, dat het spelen diepgang krijgt. Realiseerde me vandaag, dat ik ETS2 op twee manier speel. Òf ik concentreer me op het rijden, het maken van de kilometers en heb aandacht voor de omgeving waar ik doorheen rijd, òf ik richt me op het afleveren van de lading en ben dan meer bezig met hoe snel nog verantwoord is en drukker met de diverse tijdsberekeningen dan met het rijden 'an sich' en de rest.

 De eerste versie geeft rust, de twee is meer een kwestie van afreageren en natuurlijk zijn vele tussenwegen mogelijk. Ik ben in feite stik nieuwsgierig hoe de omgang met het truckerbestaan zich verder ontwikkelt. Ik bedoel niet wat de maker er nog bij verzint of aan delen van Europa toevoegt, maar hoe ik er verder mee zal omgaan. Enerzijds is het niet echt een computerspel en anderzijds is het meer dan dat, in elk geval voor mij.

 De volgende rit staat alweer in de wachtrij. Ik ben tevreden met mijn keuze, maar hoef er ff niks mee. Dat was in het begin wel anders. Nu is het dat taartje, wat ik me soms gun bij een koffie in Sibiu of dat Belgische biertje (of twee) dat deel uitmaakt van de maandelijkse extra boodschappen in de hypermarché's. Niet dat ik de boel nu ineens een mnd laat liggen, maar het zou zo over het weekeind heen getild kunnen worden. Alles kan, niks moet. Prettig.

Verweking

 Ik wandel in onbestemdheid. Van beide kanten wordt getrokken. Geen van de kanten weet me over de streep te krijgen. Krachten zijn in evenwicht. Onrustig wringende binnenkant. Binnen wil naar buiten. Hoe? Waarheen? Stukkie rijden dan maar?

 Als ik met de tijd zou meegaan, zou ik een coach in de arm nemen. Yoland was wat dat betreft 'avant la lettre', die deed dat al 20 of 30 jaar voor haar dood. Uit de hoek van de sociaal-maatschappelijke bezigheden, vaak al decennia vrouw-gezinde werkomgevingen komt die onzin trouwens ook. Zelf uitzoeken doe je tegenwoordig niet meer. Je maakt je afhankelijk van de invulling van anderen en betaald d'r nog voor ook. En zo'n volk maakt zich druk om het klimaat ... ik zou me meer druk maken over het voortbestaan van de soort. Op deze manier gaan de klimaatveranderingen nooit een punt worden, want dan is de (Westerse) mens er allang niet meer of in elk geval niet meer in de huidige overheersende aantallen. Slappe hap.

Verzoening?

 Aannemer langs om het nog af te maken werk te inventariseren. Hij gaf me gaande het gesprek een halve liter sterke drank. Alsof hij eerste wilde afwachten of het wel goed zou komen. Nu maar het beste hopen: een fatsoenlijke afronding zonder verder gezeik.

woensdag 20 maart 2019

Besluiteloos

 Uurtje achter het stuur gezeten. Hoofd leeg. Ik zou blij moeten zijn. Het blog ws minder. Dan maar aan de krant? Kan ik mijn leesbril uitproberen. Vroeg naar bed zou ook een idee zijn. Hoewel de jongste twee gezusters inmiddels ook hun blaas langer weten te beheersen dan 7-8 uur, is de overstap naar 12 vragen om problemen, schat ik zo in. Hoewel ... ik hou niet bij wat ze allemaal doen of net laten, als ze uren op de binnenplaats vertoeven. Ik weet alleen, dat ze vrijwel nooit op de bestrating piesen. Gelukkig! Maar niet de hele binnenplaats is bestraat. Mochten ze zich beheersen in de uren na het uitlaten en voor het insluiten voor de nacht, dan gaan ze al ruim over die 12 uur heen.

 Wat een niveau. Wat een gelul. Ga iets doen of in elk geval met andere zaken bezig. Tja, maar wat. De al genoemde krant trekt niet echt. Aan een voortzetting van Albinati's boek ben ik nog niet toe, als dat ooit nog eens gaat gebeuren. Het idee om me over de afwas te buigen, voelt uitsloverig aan. D'r zou toch iets te bedenken moeten zijn. Lopen? Het regent. Ik kijk om me heen en laat mijn blik over al de nog onuitgepakte dozen gaan. Ja, daar moet iets mee, meer dan uitpakken alleen, maar nu?

 Als ik niet al zo moe was, zou ik het nu worden van mezelf. Toch hoef dat niet verkeerd te zijn. Het zou kunnen betekenen, dat ik dicht tegen een sprong voorwaarts aan zit. Zit ik wel vaker, maar zet vaak niet door. Ik ben echter niet voor niks mens, dus ik blijf hopen. Een opgeruimde, ingerichte en toegankelijke 'werkkamer'. Het valt bijna in de categorie 'Pasen en Pinksteren op één dag'. En toch blijf ik mijn kaarten op deze zomer zetten en niet alleen voor mijn werkkamer.

7200

 Het is een andere dag vandaag. Het stond makkelijker en vroeger op, geen stijve rug, geen mist in mijn hoofd, de broekriem kon soepeltjes een gaatje strakker, de heuvel beklommen met minder dan de helft aan pauzes. De dood heeft een pas naar achteren gedaan. De manier waarop geest en lichaam elkaar de bal toespelen blijft wonderlijk. De ene keer sleurt de een de andere mee naar beneden. De andere keer weten ze elkaar in evenwicht te houden. En soms duwen ze zich onderling omhoog.

 Goede hoop, dat dit het weer voor even was. Twee dagen en een nacht zijn geen weken meer. Het is nog steeds teveel en dat zal het, hoe klein het tijdsbeslag ook wordt, wel blijven. Het is als regen. Na een paar minuten irriteert het en voel je je belemmerd.

 Zien dat ik het vrije gevoel terug krijg. Niet dat uitzichtsloze opgeslotene in de wachtkamer van het einde. Een beetje meer om me heen kijken wil in situaties als deze nog weleens helpen. Al die mensen zien, die het op het oog minder makkelijk hebben. Ouder, stijver, armer, minder mobiel, slechter verzorgd, gehandicapt en weet ik wat niet meer zijn. Niet dat ik iedereen ineens wil helpen, dat heb ik alleen bij honden en katten. Het maakt, dat ik ietsje meer vrede kan hebben met mijn (bevoorrechte) plek in het leven. Zoiets als "Ga je schamen!"

Opschakelen

 Als het mis gaat, gaat het goed mis. God, wat een beroerde nacht. Begon net te wennen aan normale nachten met een fatsoenlijk aantal uur slaap. Nu weer een hallucinant kleurenspektakel iedere keer als ik mijn ogen opende in de donkere slaapkamer. Ik werd er gelukkig niet warm of koud van. Mag hopen, dat het ergste leed weer geleden is en het gedoe voor een x-aantal weken tot het verleden behoort. Langer mag ook.

 Volgens mij is het sinds zeker eind januari niet zo beroerd geweest. Zo'n zeven goede weken die ik verspild cq verspeeld heb aan ETS2. Of was het omgekeerd en ging het goed dankzij het enthousiasme voor het spel? Interessante vrg. Heb helaas niet het antwoord. Feite is dat nwe ervaringen oude patronen kunnen opschudden, gedachten verzetten  en de focus verschuiven. Maar als dat er toe leidt, dat je bijna 24 uur per dag met dat nwe 'iets' bezig bent, heb je er behalve een betere stemming niet zoveel aan. Vooral niet als je mn problemen hebt met uitstellen en voor je uitschuiven ipv bij de hoorns vatten en doen. Heerlijke afleiding. Geen kunst dat je je dan beter voelt.

 Het is goed, dat de truckermanie geen hele dagen meer in beslag neemt. Ruimte voor de tuin en ook andere zaken, hoewel dat laatste wurgen en trekken blijft. Af en toe een avond niet achter het stuur kruipen zou ook geen kwaad kunnen. Maar dat komt wel goed.

 Vandaag geen tuin. De nattigheid van gisteren moet wegzakken en ws komt er nog meer naar beneden vandaag. De verleiding om in de cabine te stappen is aanwezig, maar ga ik voor vanavond zeker niet doen. Andere dingen. De befaamde andere dingen. Misschien maar weereens een overzicht maken en deze keer niet alleen in mijn hoofd. Lijstwerk. Het garandeert niet, dat je het doet, wel, dat je het niet vergeet.

dinsdag 19 maart 2019

Relaties ....

 Horen wat je niet wilt horen. Het gebeurt soms. In mijn geval de laatste jaren vaker mbt zaken tussen mijn ouders. Mijn vader is in 2002 overleden. Sindsdien druppelen er via één van mijn zussen feiten binnen, waar ik behalve geen weet van blijk te hebben, me ook afvraag, wat ik er mee moet. Kunnen kan ik er niks mee, zelfs als mijn vader nog geleefd zou hebben.

 Nu onlangs weer zo'n uitspraak van mijn moeder, waar je je eens goed van achter de oren krabt en verder laat voor wat het is. Nav problemen in de relatie van mijn oudste zus schijnt mijn moeder gezegd te hebben, dat zij al die jaren alleen bij elkaar zijn gebleven, omdat mijn zus geen eigen inkomen had. Waarop mijn moeder bij navraag bevestigde meermaals van plan te zijn geweest om mijn vader te verlaten, maar dat niet gedaan heeft vanwege een gebrek aan eigen inkomen.

 Tja. Nu moet je die dingen om te beginnen in het juiste tijdsperspectief zien. Mocht mijn moeder al het idee gehad hebben om mijn vader te verlaten (en dat klopt) dan zal dat vrijwel zeker op een inkomensprobleem zijn gestuit. Al zou in die tijd het financiële aspect, denk ik, het minst problematische zijn geweest. Bij mijn zus is het echter bullshit. Die heeft een afgeronde opleiding en werkervaring en is, zover ik weet, vrijwillig gestopt met werken. Dat vond ze maar wat best. Dat het huishouden haar ook niet lag, kwam daarna pas aan de orde. Had ze nvvt alleen verder willen gaan, had dat, ook financieel gezien, zeker gekund. Opleiding, ervaring en een systeem van uitkeringen  waren toen aanwezig. Het is appels en peren vergelijken maar met welk doel?

 Dat mijn ouders zo hun problemen hadden, is niemand van ons ontgaan, Hetzelfde geldt voor de perikelen in de relatie van mijn zus. Maar om je nou alleen op de financieën te beroepen is tamelijk slapjes. Het is iets wat zelfs tegenwoordig nog gebeurt. Wel een punt ergens achter willen zetten, maar niet willen inleveren ... In beide gevallen was het verlaten van het ouderlijke huis een belangrijke drijfveer om in de relatie te duiken. Pakt dat uiteindelijk niet uit naar wens, dan moet je bij jezelf te rade gaan. En als het financiële argument dan, hoe discutabel ook, doorslaggevend is, moet je verder niet lullen. Het is, wat je wilt. Gemak, verzorging, zekerheid en een zekere dosis ergernis of de duik in het diepe en zien of en waar het schip strandt!

Routineus

 Lang leven het klote-gevoel. Weg ETS2, het blog weer terug op de eerste plaats. Moet ik daar blij om zijn? Niet echt. Kan me andere insteken bedenken, waar ik meer lol aan zou beleven, die helaas maar niet uit de startblokken willen komen.

 Maaltijd is ondertussen klaar. Staat na te garen op een laag pitje. Het is weer vastenperiode. Ditmaal in aanloop naar de Pasen. Hier op 28 april. Zes weken geen vlees, soit, geen eieren, die heb je tenslotte nodig voor de Pasen, geen kaas, dat is al wat minder, zeker met de hoeveelheid, die we domgenoeg hebben liggen, gaat dat niet helemaal lukken, geen alcohol, waarom niet, geen sex, waar bemoeien ze zich mee!

 Van de aanloop naar de Kerst weet ik, dat het geen probleem zal zijn om vleesloos te koken voor een week of zes. We eten sowieso al weinig èn steeds minder vlees. Het lam van vorig jaar Pasen ligt voor een deel nog in de diepvries. Het lukt me maar niet om die slag te maken naar gebruiken wat aanwezig is. Steeds weer is het 'Waar heb ik zin in?", 'Heb ik dat?' en zo nee, 'Is het in Agnita te krijgen?'. Ik zou eerst in de diverse diepvriezers moeten kijken en ook een blik werpen op de pottenverzameling met geweckte groente en fruit. Minstens een deel van de maaltijden zou op weekbasis uit die voorraden moeten komen. Ik weet het. Ik vergeet het.

Tegenwicht

 Heroïsch spitwerk. al heb ik het over mezelf. Na anderhalf uur beuken ben ik murw. Deze ronde is voor de verkeerde gedachten. Misschien vanmiddag verder. Misschien. Er is regen gemeld en dat soort ongewenste voorspellingen zijn helaas vaak accuraat. Zometeen eerst op het koken gooien. Moet gebeuren en wil soms helpen de wissels van de gedachten om te zetten. Het doorbreken van een neerwaartse spiraal blijft een kunst waarin routine maar moeilijk voet aan de grond krijgt.

 Mezelf een ricard gegund. Puur met ijs. Het ultieme zomerse Frankrijkvakantie drankje. Alle kleine beetjes helpen. Ik kan me nog herinneren, dat we op onze eerste (en laatste) Franse vakantie vanaf onze nwe, Franse woonplek in Narbonne aankwamen, maar dan aan zee. Bewolkt ipv prachtig blauw. Mistig zicht over een grijsgrauwgroenige zee. Terrassen open en neergeploft voor een drankje. Vanuit een automatisme wilden we twee '51' bestellen maar allebei hadden we iets van, dat drinken we al bijna iedere dag. De romantiek van de pastis was vervlogen. Gewoon twee droge witte wijn genomen en na de maaltijd in een vloek en een zucht 'huiswaarts' gekeerd. Frankrijk was ons vakantieland niet meer.

Wir-war

 De rit naar St. Petersburg was een prettige afleiding gisteravond. Het kalmeerde. Helaas maar tijdelijk. De 'demonen' hebben hun koffers niet gepakt. Na de koffie maar beginnen met een eindje weg spitten. Bezig blijven is het credo en dan vooral adagio en met aandacht, zoals gisteren. Klinkt wel mooi. Het hoofd ondertussen zo min mogelijk de ruimte geven. Handen in de grond. Weer genieten. Omgeving in me opnemen. De focus op de tuin en dan niet via 'de toekomst' nog verder wegzakken in de put. Doen, niet denken. Niet meer dan strict noodzakelijk is voor het verrichten van de gewenste handelingen. Een afzwaaier is het laatste, waar ik op zit te wachten.

 Gisteren was er niet tegenop te spitten. Zelfs gedachten met een zweem van spijt wisten ten tonele te verschijnen. Gedachten die beginnen met "Had ik toen maar ...". Daar heb ik toch geen abonnement op. Neemt niet weg, dat dingen heel anders hadden kunnen lopen en ik nu een leven had kunnen hebben, dat al jaren geleden op rolletjes was gezet ipv nu nog met opzet, invulling en vormgeving te zitten klooien. Dan zou ik me ook niet druk hoeven te maken over het feit, dat de afronding in zicht komt en ik mijn hart niet hoeven vasthouden voor het feit, dat het er mee stopt, als ik net eindelijk ben, weer ben waar ik wezen wil(de). Waarom makkelijk als het moeilijk kan ...

Kogels

 Ver van mijn bed show en gisteren ongetwijfeld niet het enige incident in de wereld met meerdere doden, maar toch. Negentien jaar en door een kogel een streep door je nauwelijks begonnen leven gezet krijgen. De andere slachtoffers zijn natuurlijk niet minder erg. Wat bezield mensen toch om anderen zonder reden van hun leven te beroven? Het is afwachten wat er precies aan de hand is geweest, maar eigenlijk maakt dat weinig uit. De slachtoffers leven niet meer. Voor hen is het verhaal afgelopen. De ellende is voor de achterblijvers, die in een geval als dit met een verlies geconfronteerd worden wat behalve volledig onverwacht ook nog eens nergens op gebaseerd is. Zie er maar mee klaar te komen. De dader loopt ongetwijfeld alweer eerder vrij rond dan de direct betrokkenen het leed een plek hebben weten te geven. Hoeveel uur schoffelen gaat het worden? Misschien valt nog een ontoerekeningsvatbaarheid verklaring te regelen? Paar jaar coke snuiven in de TBS-kliniek in Den Dolder? Ik vrees het ergste voor de nabestaanden.

maandag 18 maart 2019

Queeste

 Ik verzamel, wroet, pas, probeer, erger me en negeer het weer. Tobben, dubben, denken, ontleden, kneden, hakken, een geheel bijeen plakken om het aan scherven te zien gaan. Doe me maar niet die daar, al gehad. Graag dat andere. Iets met perspectief, al is dat steeds weer afwachten.

Mooi

De dood

Die norse gast zal jou niet overslaan.
Nooit belt hij op en vraagt: 'Kom ik gelegen?'
Hij komt te vroeg, te laat, zijn zeis stoot tegen
je lamp of vaas. Hij laat zijn koffie staan.

Beloftes worden niet door hem gedaan
en nooit zal hij zijn knekelvoeten vegen.
Hij wil niet schaken. Er wordt stuurs gezwegen
tot hij je vraagt om met hem mee te gaan.

Dat was het dan. Je bent opeens zo moe.
Hij zegt: 'Je wist toch dat ik ooit zou komen.
Die lamp, die vaas, het doet er niet meer toe.

Kijk niet zo bang. Het sterven doet geen pijn.
Het zal een slapen, slapen zonder dromen,
het zal een slapen zonder weerga zijn.'

Patty Scholten, 2002, onlangs door de norse gast bezocht.

Soms vallen zaken met tot stilte dwingende timing op hun plek. Ik mag nog ff verder. Weet natuurlijk niet hoelang.

Killing

 Uien poten en ondertussen bezig zijn met scenario's bedenken voor het geval blijkt, dat je terminaal ziek bent. Dat zijn geen elkaar versterkende bezigheden. Dat zijn twee werelden die weinig met elkaar gemeen hebben. Dat de stemming niet meer 'je-van-het' was, wist ik vanmorgen al. Zo'n miserabel vervolg had ik me niet bedacht. Niet verwacht, want bedenken doe ik het natuurlijk zelf, al verzin ik het voor mijn gevoel niet. Het is een redelijk autonoom mechanisme. Loopt het eenmaal valt er weinig meer aan te doen. Een beetje sturen is te proberen. Maar ook dat heeft maar zelden effect. Het is een bulldozer, die onverstoord zijn weg volgt, of eerder baant.

 Terwijl je de rode en gele uitjes in de grond stopt vechten de kankersoorten uit welke uiteindelijk de genadeklap gaat uitdelen. Bij het zaaien van de spinazie vrg je je af hoe het hier verder zal gaan, als je er niet meer bent. Moet niet een soort draaiboek gemaakt worden met wat waar te vinden is en hoe alles werkt? Bij de tuinbonen kijk je terug en bedenkt dat zo'n verlate doorstart in je leven van begin af aan gedoemd was om in een halfslachtige einde uit te monden.

 Je strooit potaarde over de spinazie-vore (Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren), kwakt wat handen gedroogde koemestkorrels over het perceel, pakt de spade en begint aan het volgende perceel. Waarbij met iedere spade grond, die je omkeert, de zin van het bezig zijn verder bedolven raakt. Na een halve meter spitten -perceelbreed- de spade in de ring gegooid. Dat alles en iedereen toch in de stront zakt. Wel nog alles netjes opgeruimd. Zo ben ik dan ook weer.

Inspanning

 12:38, de eerste zweetdruppel in 2019 vanwege werkgerelateerde bezigheden.

Tuinarchitectuur

 Het weer houdt zich in tweede instantie aan z'n belofte. Het is prachtig weer. Voor negenen was het al aangenaam buiten. In de aarde wroeten dus. Het eerste perceeltje volstouwen en met een tweede beginnen. Belangrijker echter is het om mijn gedachten -onderwijl- te laten gaan over, hoe ik de tuin er wil laten uitzien en hoe ik dat ga vormgeven. Ga ik opgehoogde bedden maken tegen de wateroverlast of ga ik draineren of doe ik het allebei.

 De lap grond (12/15 x 30/40m ??) zoals ie er nou bij ligt, is weinig aantrekkelijk om te zien, zelfs als het geheel onkruidvrij en netjes omgespit zou zijn. Echt een produktietuin en dat zal het toch nooit enkel en alleen worden. Er moet meer. Afwisseling. Hoog-middel-laag. Vast-meer/éénjarig. Bloemen-vruchten-groenten-kruiden. En ook de toegankelijkheid, daar moet iets mee. Iets met zitten en een werktafel. Een heel project nog. Vijfjarenplan? Mag hopen van niet.

 Een orangerie zou mooi zijn, maar ws een brug te ver. Nee, geen vijver. Hoewel, als we gaan draineren, moet het water wel ergens heen kunnen cq blijven. Er is nog geen beeld, enkel mogelijkheden. Alles eens rustig doorkauwen.

Onzin?

..... in een flatachtige ruimte ben ik bezig met het opmeten op diverse plaatsen van een afstand tussen vloer en plafond. Iets moet er gemaakt worden. Wat wordt niet duidelijk. Er is nog een man in de ruimte, waar ik mee praat maar die daar duidelijk niet voor mij is. Tussen het meten door kijk ik regelmatig uit het raam naar een verderop gelegen busstation. Ik verwacht iemand.

 Een van de metingen lukt me niet in mijn eentje. Ik vrg de man me te helpen. Hij stemt in, maar op het moment, dat hij bij het meetpunt een streepje moet trekken, raakt hij in paniek. Ik kom ergens vandaan naar beneden en op het moment dat ik op de grond sta valt mijn rechterlaars uit elkaar als ik die voet wil verzetten ....

Beeld switcht

.... een oversized kano verlaat een kleine binnenhaven, zoiets als Giethoorn, maar minder druk. Een man in de boot wij wiebelt naar de achterkant van de boot waar vrouw en kind zitten en buigt zich over de motor. (De personen zijn mij geheel onbekend. Ik ben blijkbaar toeschouwer.) Op het moment dat hij zich over de motor buigt, wordt de man niet goed en valt schokkend op de bodem van de boot. Vrouw en kind besteden er geen aandacht aan. De man hersteld zich en de hele toestand gaat in de herhaling. Deze keer staat de man niet meer op. Vrouw en kind besteden er verder geen aandacht aan, zijn bezig met hun telefoon of zo. Het heel beeld lijkt op een video-opname van een smartfoon in VVS en ook de filmer steekt verder geen poot uit ...

Zere plek

 Deze is te mooi om geen aandacht aan te besteden. Opinie op zondag: Heisa in Hoofddorp. (VK, 17 maart 2019,  Willem Melching). Ik zal niet het hele artikel kopiëren. De betaalmuur van de VK kan iedereen zelf omzeilen. Alleen de eerste alinea al:

"Op een school in Hoofddorp is een leraar geschorst omdat hij een profeet zou hebben beledigd. De affaire werpt niet alleen een helder licht op de logica van schoolbestuurders, maar heeft vérstrekkende consequenties voor het Nederlandse onderwijs. In de eerste plaats is dit een vreemde gang van zaken omdat niet de profeet zelf zich heeft beklaagd bij het schoolbestuur, maar een groepje leerlingen. Deze leerlingen hebben zonder enige moeite kunnen vaststellen dat deze profeet daadwerkelijk ‘beledigd’ is. Dat is opmerkelijk omdat de profeet in kwestie reeds in het jaar 632 is overleden. Blijkbaar beschikken deze – ogenschijnlijk – heel gewone kinderen over de unieke gave om met de doden te kunnen communiceren. Het schoolbestuur gelooft blijkbaar in deze talenten, want zij achtten de klacht voldoende reden om een leraar te schorsen. Communicatie met overledenen als ontslaggrond is een revolutionaire vernieuwing in het Nederlandse arbeidsrecht!"

 Zie verder: https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/opinie-op-zondag-heisa-in-hoofddorp~b5ab0a2e/

zondag 17 maart 2019

Gedachtenfout

  Morgen uien poten en bij dat idee schiet gelijk de gedachte door mijn hoofd: 'Zal ik er nog zijn als ze gerooid moeten worden'. Niet direct de enthousiastste gedachte om mee in bed te stappen.

Afvoeding

 Zo af en toe laat ik me verleiden tot een rondje video's en dan mn op Dumpert.nl. Het is nieteens de ergste plek om de resultaten van de huidige registratieverslaving te aanschouwen. Maar als je alle gebroken tanden, ledematen, ruggewervels en soms zelfs de nek en naar de verkeerde kant klappende onderbenen of armen, de flauwe grappen, domme acties en egotripperij eruit weet te filteren blijft een overzichtelijke geheel over van min of meer interessante of anders leuke opnames. Meestal van dieren trouwens.

 Helaas is niet alles op basis van het presentatieplaatje te klassificeren en zie je ongewild nog een hoop rotzooi voor je het wegklikt. Op één zo'n in feite oninteressant filmpje zie je een jochie in de puberleeftijd (schat ik) en natuurlijk met zijn smartfoon al filmend in de aanslag, een ei op het hoofd van een senator kapot slaan. In Australië, maar dat maakt niks uit en ook niet dat het tijdens een reactie nav de aanslag in Christchruch was. Maar hoe is het bij God mogelijk, dat iemand het verzint om een ei op het hoofd van een publiek figuur kapot te slaan en dat vooral te willen filmen?? En hoe kan het, dat zoiets überhaupt kan gebeuren?

 Het jochie krijgt een stevig knal voor z'n kop van de betroffen politicus. Hadden er meer mogen zijn. Waar dan de meeste kritiek opkomt ... Waar zijn we mee bezig? Op een micro-schaal als dit klopt het tegenwoordig al niet meer. Hoe moet dat ooit goed komen op mondiale schaal met zaken als Islam en wegkijken ipv gewoon benoemen en bestraffen wat feitelijk gebeurt?

 De aanslag in Christchurch is op geen enkele manier goed te praten net als elke andere aanslag niet goed te praten is. Maar na wat in de afgelopen jaren aan omgekeerde aanslagen gepleegd is, het gedoe nu met de terugkerende IS-strijders, het recht proberen te lullen in de politiek wat gewoon krom is, het gebrek aan integratiebereidheid onder moslim-immigranten, etc. verbaast het me meer, dat zoiets nauwelijks eerder gebeurd is.

Onbeschoft

 Kop in de VK (17 maart 2019) met een misplaatste beschuldiging: "Leiders moslimlanden: aanslag Christchurch is het gevolg van islamofobie in het Westen." Hoe durf je het uit je strot te krijgen ......

New York, 11 september 2001

Terroristische aanvallen op de Twin Towers in New York en het Pentagon bij Washington D.C. Bijna 3.000 mensen komen om het leven. De aanslag wordt nooit officieel opgeëist, maar algemeen wordt aangenomen dat deze is gepleegd door Al Qaida.

Madrid, 11 maart, 2004

Op deze donderdagavond vonden er een aantal bomexplosies plaats aan boord van vier forensentreinen. Er kwamen 191 mensen om en er werden 1857 mensen verwond. De ETA werd aanvankelijk als verdachte gezien, maar deskundigen denken dat er een verband is met de aanslagen op de Twin Towers door al-Qaida op 11 september 2001.

Amsterdam, 2 november 2004

Theo van Gogh wordt vermoord in de Linnaeusstraat in Amsterdam. De dader Mohammed Bouyeri schiet hem dood en snijdt zijn keel door.

Londen, 7 juli 2005

Er worden vier bomaanslagen gepleegd op een bus en een aantal metrostations. Er komen 52 mensen om en er raken meer dan 700 mensen gewond. De aanslag wordt opgeëist door al-Qaida.

Luik, 13 december 2011

Een aanslag in Luik eist zes doden: vijf op de Place Saint-Lambert plus de dader, die ter plaatse zelfmoord pleegt. Er vallen 125 gewonden, waaronder vijf zwaargewonden. Eerder op de dag maakte de dader nog een slachtoffer: in de garage van zijn woning wordt het dode lichaam van een 49-jarige schoonmaakster aangetroffen.

Toulouse, 19 maart 2012

Mohamed Merah schiet bij een joodse school in Toulouse een rabbijn en drie kinderen dood. Het zou een wraakactie zijn voor de aanwezigheid van Franse militairen in Afghanistan.

Brussel, 24 mei 2014

In het Joods museum in Brussel worden vier mensen doodgeschoten met een machinegeweer. De dader is Mehdi Nemmouche, een geradicaliseerde moslim die net is teruggekeerd uit Syrië.

Parijs, 7 januari 2015

Het kantoor van het satirische blad Charlie Hebdo in Parijs wordt aangevallen door zwaarbewapende mannen met kalasjnikovs. Twaalf mensen worden doodgeschoten, waaronder cartoonisten van het blad. Het blad zou volgens de daders de Islam hebben beledigd. In de dagen na de aanslag op de redactie, vindt er een gijzeling plaats in een Joodse supermarkt. Vier mensen en de dader Amedy Coulibaly komen om.

Kopenhagen, 14-15 februari 2015

Een geradicaliseerde man pleegt tijdens een bijeenkomst voor de vrijheid van meningsuiting een aanslag, onder andere op de Zweedse cartoonist Lars Vilks. Een man komt om het leven en drie agenten raken gewond. Na middernacht pleegt dezelfde man een aanslag op een synagoge, waarbij een bewaker om het leven komt.

Arras, 21 augustus 2015

Een Marokkaanse man probeert in de Thalys uit Amsterdam naar Parijs een aanslag te plegen. Hij schiet om zich heen, maar drie Amerikanen weten hem te overmeesteren. IS eist de aanslag op.

Parijs, 13 november 2015

Er vinden verschillende aanslagen plaats in Parijs, onder meer bij het Stade de France en in het Bataclan theater. Er vallen 129 doden en 350 gewonden. De aanslagen worden opgeëist door IS.

Brussel, 22 maart 2016

Er vinden verschillende aanslagen plaats in Brussel, waaronder op metrostations en de luchthaven Zaventem. Er vallen 32 doden en 300 gewonden. De aanslagen worden opgeëist door IS.

Istanbul, 28 juni 2016

Bij een terroristische aanslag op de luchthaven Istanbul Atatürk vallen minstens 41 doden en 239 gewonden. Ook deze aanslag is het werk van IS.

Nice, 14 juli 2016

Bij een aanslag met een vrachtwagen op de Promenade des Anglais in Nice vallen ten minste 84 doden en tientallen gewonden.

Berlijn, 19 december 2016

Een vrachtwagen rijdt in op een kerstmarkt in Berlijn. Er vallen twaalf doden en 48 gewonden. Islamitische Staat eist de aanslagen op

Parijs, 3 februari 2017

Voor het Louvre in Parijs valt een man met een machete onder het roepen van Allahoe akbar een groepje militairen aan. De militairen schieten de man neer.[182] De dader is een 29-jarige Egyptenaar.

Londen, 22 maart 2017

In Londen rijdt een auto in op mensen op de Westminster Bridge. Vervolgens probeert de dader met een mes het parlement binnen te dringen. Hierbij sterven vijf slachtoffers. IS eist de aanslag op

Manchester, 22 mei 2017

Bij een zelfmoordaanslag in Manchester na een optreden van zangeres Ariana Grande komen 22 slachtoffers om en vallen tientallen gewonden. IS eist de aanslag op.

Londen, 3 juni 2017

In Londen rijden 3 mannen in op een menigte aan de London Bridge. Daarna vallen ze op de Borough Market mensen aan met messen. Minstens 7 mensen komen om het leven en er zijn tientallen gewonden. IS eist de aanslag op.

Barcelona, 17 augustus 2017

Op De Ramblas in Barcelona rijdt een busje in op een groep voetgangers. Er vallen ten minste 14 doden en 50 gewonden. IS eist de aanslag op.

Trèbes, 23 maart 2018

Bij een gijzeling in een supermarkt in de Franse plaats Trèbes vallen drie doden en enkele zwaargewonden. De dader wordt doodgeschoten door de politie. Islamitische Staat heeft de aanslag opgeëist

Strasbourg, 11 december 2018

Op een kerstmarkt in het Franse Straatsburg pleegt C. Chekat een aanslag, waarbij minstens 5 doden en 11 gewonden vallen. Het 5e slachtoffer bezweek aan zijn verwondingen op zondag 16 december. Chekat zou Allah Akbar hebben geroepen toen hij begon met schieten. Op 13 december werd hij uiteindelijk gedood door de Franse politie, nadat hij, opnieuw in Straatsburg, het vuur opende op enkele politieagenten.

 Ga je schamen stelletje "Leiders" van moslimlanden. Toon leiderschap en hou je meute in toom of heb tenminste het fatsoen om te zwijgen ipv ongenuanceerde bullshit de wereld in te gooien.

zaterdag 16 maart 2019

Leeftijd

 Is er een goede tijd om in geboren te zijn?? Vrij naar de uitspraak van schrijver Lisa Halliday in VK-artikel van 15 maart 2019: 'Heb jij ook weleens het gevoel, dat je in de verkeerde tijd geboren bent?'  Ondersteund door de verzuchting van een Amerikaans historicus (George Kennan, overleden 2005):

‘Het leven is in deze tijd te vol om te kunnen begrijpen. We kennen te veel steden om er de weg te vinden, te veel vrienden om echte vriendschappen te hebben (…) en de kwaliteit van onze indrukken maakt plaats voor de kwantiteit, zodat het leven een film lijkt te worden, met honderden caleidoscopische scènes die aan en uit flitsen, weg voordat we tijd hebben om erover na te denken.’

 Wat voorbij is, is afgerond en vastgelegd, daar weet je van, waar je aan toe bent, wat je er aan hebt. De cultuur hangt in het museum, de muziek staat op Cd, films op Dvd, etc. Je loopt er nog een keer heen, bladert het nog eens door, beluistert het opnieuw, etc. Dat is met het 'live'-leven ietsje anders. Daar moet je het doen met het moment. Hoewel tegenwoordig zo ongeveer alles wordt vastgelegd in beeld, waardoor het leven meer geregisseerd dan spontaan wordt/is geworden.

Aanzet?

 Coves is een mooie plek, maar het mist (vooralsnog) het speciale van Korcula, Ferentillo, LpM, in mindere mate Toulouse en in andere mate Parijs, Rome en Barcelona. De afslag naar het dorp vanaf de weg Sibiu-Agnita-Fagaras is veelbelovend. De daken van de huizen die in de verte opduiken tussen de groene heuvels. D'r is potentie, maar ik heb 'het' nog nergens gevoeld. Misschien het beekje? Op de heuvels? In de leegstaande huizen?

Aandachtig

 Ik besteed al tijden weinig tijd aan mezelf. Dat had ik een paar mndn geleden niet hoeven te proberen. Dan had allang een stok tussen mijn spaken gestoken. Zegt wat over de hervonden stevigheid. Moet ik daar nou blij om zijn? Praktisch wel natuurlijk. Het is niet bepaald handig, als je om de haverklap uit de bocht vliegt. Weet er alles van. Anderzijds heeft regelmatig tijd nemen om aandacht aan mezelf te besteden er wel toe geleid, dat ik beter in mijn vel steek en in het leven makkelijker een stoot(je) kan verwerken. Het is kortom een goed iets en er is niks wat er tegen spreekt. Behalve dan dat het tijd kost. Tijd die je liever aan andere zaken besteed, waardoor er een moment komt, vroeger of nu dan weer later, dat je als donderslag bij heldere hemel op je bek gaat. Dom dus om jezelf te vergeten.

 Een mens vergeet snel. Dat heeft z'n functie maar ook nadelen. Gaat het beter, wil je ineens alles, wat gegarandeerd niet gaat lukken, dat gooit je terug en het hele verhaal kan weer overgedaan worden. Alles, maar dan ook alles telt mee in het geheel van het evenwicht, dus ook die 'tijdrovende' aandacht voor jezelf. Dat half uurtje per dag. Het moment van stilte op de heuvel. Het uitdijen in het niets in de ochtend. Ja, het rijden, da's waar, wil tegenwoordig ook wel, maar dat is weer anders. Dat is ontspannen. Dat is slechts een onderdeel van het gewenste geheel. Belangrijk, maar slechts een deel. De rest zit er niet in, omdat je tenslotte niet in de berm wilt belanden.

Levens_02

 Het andere interview was met Vrouwkje Tuinman. Mij volkomen onbekend net als de overleden schrijver F. Starik, waar zij de partner van was. Een jaar geleden overleden en zij heeft een boek samengesteld met werk, dat ze op zijn Pc vond na zijn dood.

 Mooie opening: ‘Sommige dingen die ik met Frank deelde hoeven niet te worden vervangen. Die mag ik blijven missen.’

 De man waar het over gaat hield nogal van drank en sigaretten en daarover pratend zeg de vrouw 'Drinken doe ik ook nauwelijks. Het laatste jaar heb ik er wel wat meer behoefte aan. Ik zit nu op drie, vier consumpties per week, dat is voor mijn doen veel.' Een opmerking die een paar jaar geleden zeker niet gemaakt zou zijn. Zo zie je hoe je de langzaam gemasseerd wordt in de richting van een verbod. Maar dat terzijde.

 Ze somt in het interview oa zaken op waar ze samen goed in waren ondanks alle verschillen. Dat zette me onbedoeld aan het denken. Het is een kant, die bij de dood van Yoland verloren is gegaan in het vervolggeweld van de turbulentie, die haar dood in mijn leven veroorzaakte. En behalve dat, zat ik met de brokken van een droom, die meer op haar leest dan op de mijne was geschoeid. Brokken die bovendien het gevolg waren van knullige keuzes in haar poging de droom terug te draaien. Enigszins cynisch gezien heeft Yoland toen gedaan, wat ze wel vaker in haar leven deed, verkassen als alles niet meer zo lekker loopt.

 Maar waar waren we goed in? Eén ding weet ik zeker, we waren keien in tafelen. En dan vooral de na-tafel-versie. En in reizen en mn het onderweg zijn, de verplaatsing. Een beetje magere score, zo op het eerste oog. Natuurlijk was er vast meer. Laat ik het erop houden, dat de tijd al veel heeft weggespeoeld.

Levens

 Voor de afwisseling eens twee lezenswaardige artikelen in de VK. Nb interviews. Niet mijn favoriete soort artikel omdat de bevraagde mensen vaak op de een of andere manier een wereldwijsheid te berde menen te moeten brengen, waar ik of een hoop vrgtkns bij heb of waar me de nekharen van rechtoverend gaan of beide. En hoe weet je dat vooraf? Waarom kies je voor het lezen en sla je het niet zoals meestal direct over? De foto's? Misschien en als de titel over de dood gaat, heeft dat in mijn geval ook zo z'n aantrekkingskracht.

 Eerste artikel was een interview met Michiel Romeyn. Ws roept nou iedereen in Nld 'Jiskefet'. Had het niet in de titel van het interview gestaan, had ik het niet geweten. Namen zeggen me niet zoveel. Die blijven zelden hangen. Leeftijdgenoot, die nogal naam heeft gemaakt dus. Het interview lezend moest ik denken, dat het maar goed is, dat hij niet 40 of 50 jaar later is geboren, want dan was hij volgepropt geworden met ritalin en consorten. ADHD ten voeten uit, maar dat hoeft niet het probleem te zijn, wat er kort geleden van gemaakt werd. Inmiddels hoor je er weer beduidend minder over. Hij had een mooi uitsmijter:

‘Ja, en verder... We hebben een huisje in Zeeland, een opgeknapte boerenschuur die nooit af is. Als ik daar ben ga ik graag op pad met mijn brommer, in mijn eentje, over de dijk. Er is daar helemaal geen kip, nobody, je kan net zo goed in de woestijn staan. En als die zon dan zo naar beneden gaat, in dat lege landschap, dan grijpt ineens alles in elkaar, dan word je één met de natuur. Op zulke momenten zou je bijna in God gaan geloven. Het maakt dan ook geen reet meer uit als je ineens weg zou zijn. Alsof je opgaat in iets, alsof het mysterie onder een vergrootglas wordt gelegd.’ Meteen daarna, met een stemmetje: ‘Kijk, daar spreekt de dichter in mij.’

Weer

 Waar is dat voorspelde mooie weer? Godsamme. Ik weet, dat ik me niet op weersvoorspellingen kan verlaten, maar hoef dat niet bevestigd te zien. En dan nog regen ook! Liggen mijn pootuien te wachten. Morgen gaat het het ook niet worden. Dan mag de nattigheid eerst wegzakken. De vooruitzichten houden me nu maandag als wortel voor m'n neus. Wel 20ºC. Ja, ja.

vrijdag 15 maart 2019

Krom

 Mensen zijn rare wezen. Het is niet de eerste keer, dat ik dit verzucht. En ik ben geen uitzondering, misschien wel het tegendeel. Zelfs met zo iets stoms als een computerspel loop je tegen rare kronkels aan. Na een redelijk rationele ontleding van de zin en onzin van het spel en de constatering onlangs, dat ik het niet voor het geld (hoef) te doen, betrap ik me op het uitzoeken van de lucratiefste jobs ipv de leukste ritten of ritten naar nog niet bezochte steden of ritten over nog niet gepasseerde wegen. Of, waarom niet, het hele ladingvervoeridee laten voor wat het is en op de bonnefooi door Europa crossen. Wat let me??

Ambtenarij ...

 In de vaart der volkeren richting verdoemenis. Administratie! Overheidssystemen. Belasting. Automatisering. Het zijn niet de doorslaggevende redenen geweest om Nederland te verlaten, maar in de afronding heeft het zeker z'n duit in het zakje gedaan. In Frankrijk was het al wel een rede van betekenis. Het arrogante gebrek aan logica en de bizarre afwezigheid van enige flexibiliteit hebben mijn vertrek daar zeker een stevig duw in de rug gegeven. Helaas heeft het spook me hier ook ingehaald. Nog verre van de omvang van mn Frankrijk, maar toch.

 Zoals al verhaald, kreeg ik, op het moment dat ik onlangs de ANAF binnenliep om als in de voorafgaande jaren mijn ziektekostenpremie te betalen, niet het bekende papiertje toegeschoven, wat ik wederom moest invullen, waarna de ambtenaar het ondertekende en bestempelde. Volgens zou ik dan naar het betaalloket zijn gelopen, een stapel lei's hebben neergelegd en was ik weer voor een jaar in principe gedekt voor mijn medische behoeften en steunde ik ook het systeem nog een beetje en sinds vorige jaar een beetje veel. Nee, ik kreeg een pakket papieren in mijn handen gedrukt en de mededeling, dat ik het via het internet moest doen. Het kan aan mij liggen, maar er lag iets sardonisch in de gezichtstrekken van de weinig vriendelijk en in het geheel niet service-gerichte man achter het bureau.

 Op de kopieën van de website ter verduidelijking van wat me te doen stond, zag ik ter plekke een Britse vlag in de rechter bovenhoek. 'O, ook in het Engels, dat komt wel goed', dacht ik toen. Verder dan de beginpagina kwam de Engelse vertaling echter niet. De rest van de achterliggende website en mn de verklarende teksten waren gewoon in het Roemeens. Dat stimuleert niet echt tot daden, maar gistren de koe bij de horens gevat en gekeken hoever ik kon komen. Dat was aardig ver. Zover, dat me duidelijk werd, dat deze excersitie geen vervangende functie had, maar puur extra was. De enige die hierdoor ontlast werd, was die onvriendelijke en weinig behulpzame klojo achter het bureau bij de ANAF. Was mooier geweest, als ik hem hierdoor had kunnen omzeilen. Maar nee. Hij moet alles accorderen, stempelen, baasje spelen

donderdag 14 maart 2019

Barza

 De eerste!! De eerste ooievaar gezien. Beest zat op een nest in Altena aan de kant van Sibiu. Is het nu vroeger of later dan vorig jaar, toen we het idee hadden dat de eerste vogels wel erg vroeg waren? Helaas geen systeem waarin ik dat zo 1,2,3 kan terugzoeken. Zal ongetwijfeld iets over in het blog terecht zijn gekomen, maar onder welke titel? En de zoekfunctie in Blogger is gewoon shit, die zoekt maar in het recentste deel van het blog en dan is nog onduidelijk wat Google daaronder verstaat.

 Het zij zo, maar weer ooievaars dus. Dan is het onmiskenbaar voorjaar. Hoewel, vorig jaar hebben de beesten nog een beroerde week over zich heen gekregen met sneeuw en nachtvorst. Nu is het wachten op de Koekoek.

 Update: 15-03, ook in de tuin een ooievaar gespot.

Inslaan

 Afgeladen auto ... maar niet van de hoeveelheid Belgische biertjes uit de supermarkt. Vier zakken hondenvoer, 2 zakken kattenbakgrid, 6 zakken tuinaarde, licht bemest als je het opschrift mag geloven en twee zakken koemestkorrels. Daar gaat je auto wel een beetje van doorzakken, als je te lui bent om de achterbank neer te klappen. En dat was ik.

 In de supermarkt nog wat standaard extra's meegenomen, maar eigenlijk was het nog geen supermarktdag. Ik moet hondenvoer- en supermarktbehoefte op één lijn zien te krijgen. Op deze manier is het alsnog tweemaal per mnd naar Sibiu, omdat het 'moet'.

 Elf uur vertrokken en om drie uur aan de terugweg begonnen. Netto drie uurtjes rondgelopen in 2 supermarkten en één kluswinkel, eigenlijk ook een soort supermarkt. Niks geen tijd voor mezelf. Geen koffie. Niet ff betijen. Stug doelgericht doordouwen. Had ik maar eerder uit mijn nest moeten komen ... Koppie erbij gehouden, dus niet de nodige zaken, waarvan ik al, voor ik thuis was, wist, dat ik ze vergeten was. Ik had nog naar een vierde plek, een tweede bouwmarkt moeten gaan, maar daar was gewoon de tijd niet meer voor. Anders was het thuis direct vanuit de auto met de honden aan de slag gaan geweest. Dat probeer ik liever te vermijden en in mijn eentje lukt dat meestal wel.

Schuiven

 De beter gevulde avonden gaan ten koste van de ochtend. Ik sla meestal wel rond zevenen de ogen open, maar dat is een tijdelijke iets tegenwoordig. Vervolgens is het meestal bij achten of, zoals vandaag na negenen. Dat verkorte de ochtend met ruim anderhalf uur. Dat is een uitgebreide hondenronde en de eerste koffie. Dat mag wel weer anders en graag zonder dat het ten koste gaat van de avondinvulling. Korte ochtend, korte middag (late lunches), lange avond. Een beetje de omgekeerde wereld tov een jaar of wat geleden.

 Schaven, schuren, ombouwen, aanpassen, verplaatsen en soms zelfs vernieuwen. Je kunt er maar druk mee zijn. Nee, geen geklaag. Dat het beter kan is een streven, oa omdat dat altijd wel kan en ik dat in dit geval erg prettig zou vinden, maar het belangrijkste is, dat ik niet in een voorspelbare sleur mijn jaren slijt. Ja, klinkt raar voor iemand die naar ritme en regelmaat streeft. Die beiden zitten mn op de grote lijnen. De invulling doe ik liever vrijblijvend en naar eigen inzicht. Zoals boodschappen doen vandaag. Zin in!!

Verneukerij

 Kijk zo gaat dat. Zo maak je van een mug een olifant, van een uitzondering een probleem dat meer aandacht verdient:

 VK, 14-03-2019
 Onderdeel: Wetenschap
 Richting: Onderzoek - brandwonden
 Titel: Brandwond bij kind kan leiden tot posttraumatische stress bij ouders.

 Let op het woordje 'kan'. Wat kan niet? Alles kan, dus waarom zou dat niet kunnen, maar wat is de nieuwswaarde daarvan? Wat moet je daarmee? Dat er een nwe categorie gewrocht wordt die kan aankloppen in het hulpverleningscicuit? Ik heb het artikel niet gelezen, dit soort gelul stoot me af. Dit is de grootst denkbare bullshit, die je steeds weer in soortgelijke gevallen tegen komt. Woordjes als 'kan', 'mogelijk', 'waarschijnlijk', 'kans vergroten', etc. Te pas en te onpas worden volstrekt oninteressante onderwerpen de mainstream in getrokken. Alles kan, weinig is bijzonder..

 Ik zal het mijn moeder eens vragen. Die heeft ooit mijn vel van het fornuis moeten krabben en dat nog voor het ontbijt. Op zich niet zo'n moeilijke klus, want zo'n fornuis heeft een zwaar metalen, spiegelglad gepoetste bovenkant. Het stinkt wel, volgens mij, maar ik kan me daar weinig van herinneren. Het moet moeilijker zijn geweest toen ze hetzelfde probleem had op de mica-ruitjes in de kolenkachel. Toch zonder veel problemen 87 geworden en 'still going strong'.

woensdag 13 maart 2019

Leeg

 Lange rit. Iets te lang, begon tegen het eind de klok in de gaten te houden, maar d'r was een andere, veel prettiger effect. Aangekomen, nwe lading gezocht, volgende reisdoel bepaald, programma uitgeschakeld en ineens het besef, dat ik behalve een paar uur niks bijzonders in mijn hoofd te hebben gehad, dat zelfde hoofd compleet maar dan ook volledig leeg is. Geen flard van een gedachte te bekennen. Leeggereden. Leegrijden, een nw fenomeen.

 Leegschrijven is me al bekend. Ook bewuste ontspanning wil in een enkel geval tot leegte tussen de oren leiden. En dat autorijden onder de juiste omstandigheden op het juiste trajact ontspannend kan werken is me ook bekend, maar zo helemaal blanco aankomen heb ik tot op heden nog niet meegemaakt. Niet verkeerd. Mogelijkheid erbij.

Tuinieren

 Perceeltje geklaard en voorbereidingen voor het volgende getroffen. Alleen dat poten en zaaien wil niet zo. De bovenlaag van de grond is bevroren. Een centimeter of 2-3. Maakt niks uit voor het spitten maar om nou gaten te gaan hakken om de uien in de grond te krijgen gaat me te ver. Eind van de middag zal de zon ws wel zijn werk hebben gedaan, maar daar ga ik niet op zitten wachten. Ik zie het in het weekeinde wel. Op die paar dagen komt het niet aan. De weersvoorspelling heeft het over zon en 17, 18, 19 graden. Lijkt me een stuk prettiger werken.

 Heb er nog steeds zin in. Onder het spitten mijn gedachten laten gaan over de uiteindelijke vormgeving en vooral hoe ik dat voor elkaar denk te krijgen. Zou mooi zijn, als in het weekeinde ook een deel van de rommel, die in de tuin staat te wachten om in de schuur of tuinkamer terecht te komen naar binnen gezet kan worden. Helaas nog niet op z'n plek, maar dan kan ik ws nog het grootste deel van de zomer wachten en dat komt me niet uit.

 Voor de bloemen en groenten moet het in mei gebeuren. Tot die tijd moet zoveel mogelijk omgespit en in percelen verdeeld worden. Daarna is het de strijd tegen het onkruid en voorbereidingen treffen voor ev. vaste planten en de definitieve vormgeving. Naast al die andere zaken natuurlijk. Zoals al eerder geconstateerd, het zou best nog weleens druk kunnen worden deze zomer.