Overleefd. Zittend aan tafel gingen onder het gesprek, dat de drie dames voerden, met regelmaat mijn gedachten op de loop. Een van de dames had me al 'mooi' genoemd. Een compliment, dat ik nog nooit zo vaak in mijn leven heb gekregen, als hier in Roemenië. En ze besteedde ook nog een paar zinnen aan de invulling van het compliment. De andere dame had me bij binnenkomst al uitgebreid gezoend en overdreven tegen zich aan gedrukt en wreef in de loop van de middag nog een paar keer aandachtig over mijn rug.
Wat waren die dames van plan? Mariana hield zich vooralsnog afzijdig maar kon natuurlijk niet buiten een eventueel complot gehouden zijn. Waarom bijvoorbeeld haar 'Voor deze ene keer nog ..." toen ik gisteren voorstelde, dat ze dat bezoekje het beste zonder mij kon afleggen. Gingen ze me over de naar het midden van de kamer verplaatste tafel trekken en een orgie op me botvieren? Dan moest ergens wel nog enige fysieke ondersteuning vandaan gehaald worden, want deze drie kon ik aan met een hand in mijn zak.
Maar goed,. Er zijn andere middelen. Bijvoorbeeld via het eten dat als middagmaal ter tafel kwam. De soep, ciorba de burta, kon ik gelukkig weigeren en het alternatief werd ook door een van de dames gegeten. Mijn eerste hap pas genomen, nadat de andere dame al met haar tomatensoep was begonnen. Bij het hoofdgerecht was mijn wantrouwen al wat gezakt, maar toch eerst maar de dames laten opscheppen alvorens mezelf te bedienen. Ook de koffie en het toetje liepen met een sisser af. Is het plan doorgeschoven naar een volgende keer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten