De omgang met het spel evolueert. Ik zou bijna zeggen, dat het spelen diepgang krijgt. Realiseerde me vandaag, dat ik ETS2 op twee manier speel. Òf ik concentreer me op het rijden, het maken van de kilometers en heb aandacht voor de omgeving waar ik doorheen rijd, òf ik richt me op het afleveren van de lading en ben dan meer bezig met hoe snel nog verantwoord is en drukker met de diverse tijdsberekeningen dan met het rijden 'an sich' en de rest.
De eerste versie geeft rust, de twee is meer een kwestie van afreageren en natuurlijk zijn vele tussenwegen mogelijk. Ik ben in feite stik nieuwsgierig hoe de omgang met het truckerbestaan zich verder ontwikkelt. Ik bedoel niet wat de maker er nog bij verzint of aan delen van Europa toevoegt, maar hoe ik er verder mee zal omgaan. Enerzijds is het niet echt een computerspel en anderzijds is het meer dan dat, in elk geval voor mij.
De volgende rit staat alweer in de wachtrij. Ik ben tevreden met mijn keuze, maar hoef er ff niks mee. Dat was in het begin wel anders. Nu is het dat taartje, wat ik me soms gun bij een koffie in Sibiu of dat Belgische biertje (of twee) dat deel uitmaakt van de maandelijkse extra boodschappen in de hypermarché's. Niet dat ik de boel nu ineens een mnd laat liggen, maar het zou zo over het weekeind heen getild kunnen worden. Alles kan, niks moet. Prettig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten