Gepuf

 De ene mooie tuindag na de ander trekt voorbij en ik zit achter de inmiddels gemiddeld één meter hoge tomatenplanten, voel me beroerd en staar wat. Ik krijg mezelf met moeite op temperatuur. Niet het gemoed om eens lekker op de afwas te duiken of de keukenkastjes te soppen. Meer om mezelf in de weg te zitten. En dat lukt goed, mag ik wel zeggen.

 Gelukkig laat ik me niet meer zo meeslepen door wat in Oekraïne gebeurd, anders kon je me, volgens mij bijeen vegen en in de vuilnisbak kieperen. Ben er nog wel mee bezig maar meer vanuit groeiend onbegrip voor beide partijen. Zelensky moet inmiddels bijna verzuipen in al het geleverd materieel en zijn tegenhander verspild het net, alsof hij van alles nog teveel achter de hand heeft. Net als met zijn manschappen trouwens. Een fatsoenlijk sluitend verhaal/verslag is moeilijk te vinden. Aljazeera is nog het meest compleet van wat vrij toegankelijk is.

 Vanochtend de honden aan de lijn uitgelaten. Op trillende benen. Dat ze me niet omver hebben getrokken mag een wonder heten. Zo straks is de beurt weer aan Mariana, die kwijt zich zonder mopperen aan haar extra taak. Mag ook wel, maar dat terzijde.

Historisch

 Volgens mij kent het blog geen moment waarop twee dagen uitgevallen zijn. Het is natuurlijk, omdat het twee dagen lang een liederlijk bachanaal is geweest en ik vandaag eigenlijk zou moeten bijkomen. Kater van hier tot Tokio, een intens verlangen naar vet en een immens slaaptekort. Krijg je d'r van als het lijf na wkn de handdoek in de ring gooit en alle pijnen, pijntjes, kwalen en andere ongemakken hun koffers hebben gepakt en met de Noorderzon zijn vertrokken. Ik was het geheel ontwend. Moet echt ff bijkomen. Zometeen maar weer op bed.

Aansterken

 Aardig door de dag heen gezig-zagd. Zo'n beetje gedaan wat ik me niet echt had voorgenomen. Zelfs de avondronde met de honden aangedurft. De afgelopen week zag ik me omver getrokken worden door de dames en daar had ik weinig zin in. 's Ochtends is dat een ander verhaal. Vandaag waren de rollen weer naar wens.

 Avond en mn de nacht worden spannend. Hou ik het 'droog' cq warm maar niet tè of is het vandaag niet meer dan een pas op de plaats ipv een bijkom-dag en morgen weer een stap verder. In het laatste geval zal het nog steeds geen hollen zijn. Daarvoor ben ik deze keer te lang uit roulatie geweest.

 Dat wordt afwachten. Heb niet het idee, dat ik enige invloed op het geheel heb. Dat zou ik al jaren, ja inmiddels zijn het al jaren, willen.

Herboren?

 Alles lijkt weer op z'n plek teruggekeerd. Het is allemaal nog een beetje wiebelig. Het enige wat nog mist is de energie. Voel nog geen onbedwingbare drang om de tuin in te gaan. De Paaspuinhoop ruimen lijkt me bovendien een stuk slimmer. Het zal nog wel in étappes gaan, schat ik zo in. Om te beginnen het monster, waar de soep van is getrokken, ontbenen, zodat ik het jaren oude vlees aan de honden kan voeren. Het ziet er erg massief uit. Moet definitief een haan zijn geweest en eentje met de nodige dienstjaren. Vreemd is, dat er maar één vleugel en één poot bij zit.

 Nu is er nog een half lam van onbestemde datum en dan is de inhoud van de diepvries van 24 eindelijk weggewerkt. Dat lam gaat maar direct richting de honden. Wel eerst ontdooien natuurlijk.

 De rest van de dag zal zich gaande het voortslepen vanzelf opvullen. Het ouderwetse 3 stappen vooruit en twee terug, maar vele malen meer mens dan de afgelopen paar wkn.

Slappe hap

 De finale is er slechts deels van gekomen. De afsluiting doen we vandaag. Te weinig tijd voor constructieve bezigheden. Vnl bezig met inkakken en bijkomen. Ook vannacht was het weer raak. Het begon gisteravond met de kou en van daar af werd het hele riedeltje afgedraaid. Weinig ruimte om met meer bezig te zijn dan mijn eigen onvermogen. Zelfs de F1 race was teveel van het goede en dan zit je alleen maar te kijken. Was blij toen de race voorbij was. Deels voor de overtuigende winst van Verstappen en voor de rest dat ik in bed kon kruipen. Aan mij heb je niet veel.

Finale

 Tafel is gedekt met nwe servies. Zien wat dat voor reactie teweeg brengt als de dame eindelijk onder het dekbed vandaan komt. Hier hebben ze een nachtmis met Pasen ipv Kerst en dan dikke drie uur. Dus Mariana is vannacht ergens na drieën terug in bed gekropen. Ik had er dit jaar geen zin in. Die drie uur heb ik trouwens nooit uitgezeten. Het begint met een paar rondjes om de kerk met een kaars als het weer het toelaat waarna het binnen verder gaat. Dat is tot op heden het moment geweest, dat ik het voor gezien hield.

 Om zeven uur is het tijd voor de honden en de tijd van probleemloze korte nachten is alweer een tijdje geschiedenis. Het is de ochtend voor het afmaken van de begonnen voorbereidingen voor het middagmaal. Kippensoep, meer hanensoep. Wat een monster. Het paste maar net in de 10 liter pan. En dan de lamsstoofpot, waar ik wel benieuwd naar ben. En vooral opruimen en afwassen. Je zou het bijna vergeten.

Bot

 Vandaag lieten me mijn mooie messen in de steek. Bij mij thuis zeiden ze dan dat je er op je blote kont mee naar Keulen kon rijden. Tijd om serieus met slijpsteen/-stenen aan de gang te gang. Tot op heden het met het wetstaal gedaan en een soort van slijper van hetzelfde merk, maar echt scherp zijn de messen al jaren niet meer.

 Vandaag wilde het helemaal niet. Het zal een combinatie van weinig scherpe messen en het ontbreken van voldoende kracht zijn geweest. Uiteindelijk het halve lam ontbeend met zo'n kartelmes uit een 24-delige steakset. Zevenhonderd gram heeft het opgeleverd. Voldoende. De rest, mn botten is de komende dagen voor de honden.

 Het wordt een curry. Simpel recept gevonden. De combinatie van kruiden (oa kaneel) en zoiets als yogurt maakt me nieuwsgierig naar het resultaat. Je zou er bijna trek van krijgen en dat is iets wat ik al wkn niet heb.

Stroefjes

 Gisteren de eieren geverfd. Het was een worsteling van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Zitten, liggen, slapen en met de eieren bezig zijn. Na het laatste ei heb ik alles uit mijn handen laten vallen en ben in bed gekropen. Is over een jaar mijn conditie niet beter, dan kan het eierverven me gestolen worden.

 Vanochtend op een normale temp begonnen. Inmiddels zit ik daar alweer een eindje boven.Wat is dat? Waar komt het vandaan? Waarom heeft de medicatie geen effect? Het is als met twee banen tegelijk bezig zijn. Eentje met de dingen van de dag en eentje in het onbekende op de achtergrond. Het is teveel van het goede. Dat gaat weinig anders worden dan gisteren.

 Vandaag is het de dag voor de soep en het lamsgerecht, waar ik nog een recept voor moet zoeken. Curry? Ik ben benieuwd wat het gaat worden. De soep (kip) is recht-toe-recht-aan. Op mijn familie's manier en niet volgens die van Mariana. Mag ook 'ns een keer.

Slim

 

Onderkoeling?

 Bijna 20º C in huis (CV) en buiten misschien nog wel iets warmer, in elk geval vanmiddag. En. Ik. Heb. Het. Koud!

Eiertijd

 De Paasvoorbereidingen komen eraan. Krijg vandaag het halve lam geleverd. Mariana af kunnen houden van het (laten!) slachten van een paar hanen. D'r ligt nog altijd zoiets in de diepvries. En waarom direct 2? Gaat d'r weer een de diepvries in. Nee, dank je. Laat die heren maar rondlopen totdat ze direct in de soep kunnen. Die soep is voor zaterdag. Dan moeten de eieren op vrijdag. Mn dat laatste is een aardige hoop werk èn vereiste een opgeruimd aanrecht. Daar mag ik dan vandaag mee beginnen.

 Ik heb er al eens meer zin in gehad. Misschien goed om de komende dagen niet meer van mezelf te verlangen dan strikt noodzakelijk is. In feite ben ik herstellende. De zelfopgelegde kuur gaat nog tot tweede Paasdag. Zou mooi zijn als daar de komende dagen iets van een positief effect van te merken is. Kortom vooral verstandig zijn en mezelf niet opjagen.

 

 Eén van de bezoekers van gisteren had het even over ouder worden en noemde met name het achteruit hollende tempo van het bezig zijn. Een ander had het over de permanente moeheid als nasleep van Covid. Heb ik al drie oorzaken die mijn conditie mogelijk ondergraven.

Anderszins

 'Lekker' is te veel gezegd, maar bezig in de tuin en dan overvallen worden door onverwachts bezoek. Is het een keertje niet het lijf, dat een stok tussen de spaken steekt. Het werk viel wat tegen door de slordige manier waarop de werklui het beton fundament hebben gestort. Ik zat meer te bikken dan te spitten en was eerlijk gezegd wel aan een pauze toe. Zonder bezoek had ik het alleen stukken korter gehouden. Voordat de lui vertrokken waren, was het bijna hondenuitlaattijd.

 Roemeense zussen met Duitse mannen. Wat precies de link naar Mariana is, ontgaat me nog steeds (of steeds weer) na al die jaren dat ze 1x/jaar langs komen op hun Roemeense vakantie. Maar wat maakte het uit. Vriendelijke mensen. Beetje Roemeens, beetje Duits gekeuvel. Kopje koffie. Ooit bier nu water. Leeftijd niet ze ver van de onze verwijderd. Wonen in het Saarland nabij Luxemburg. Natuurlijk worden we iedere keer uitgenodigd. Ik zie me dat niet snel doen. Ook niet nu een van hen een kleine ambachtelijke bierbrouwerij is begonnen.

 Na hun vertrek nog ff geaarzeld om terug de tuin in te gaan. Niet gedaan. Wacht af wat de dag van morgen qua fysiek te lijden heeft gehad van vandaag.

Opwaarts

 Nog een paar groene lichten erbij. Zien of het vandaag tot in de tuin gaat reiken. Moest vanochtend van ver komen. Laat het een goed teken zijn. Het weer werkt mee. De nachtelijke minus temperaturen zouden d'r eens mee moeten ophouden. Da's dan niet zozeer voor mij als voor de planten.

Meevaller

 Vandaag had er misschien meer in gezeten. Een beetje het omgekeerde beeld van gisteren. Beter wat energie over dan compleet afgebrand. Morgen dan? Een beetje de laatste dag dat het verkeerd kan uitpakken zonder dat ook het aanstaande weekeinde en de daarvoor noodzakelijke voorbereidingen er bij in schieten.

Oorlog-23

 Het eindspel is begonnen? Wat ik nou niet snap is waarom Rusland die delen van Oekraïne binnenvalt die sowieso al zo goed als onafhankelijk èn Russisch gezind waren waren? Zijn ze er niet pro-Russisch genoeg of willen/wilden ze ook onafhankelijk van Rusland blijven? Iets voor de geschiedkundigen over een paar decennia.

 Maar de Russische wals is dus aan het rollen. Gelijk een dorp/stad platgebombardeerd en dat noemen ze dan veroveren. Ik bedacht me gisteren, dat ik weleens van beide zijden zou willen zien waartoe ze zich bereid verklaarden afhankelijk van de voorwaarden. Dat van Russische zijde weinig aanbod en veel voorwaarden waren, is bekend. Van Oekraïnse zijde is dat een stuk minder het geval. Is er een constructief aanbod geweest, want ze hebben er ff helemaal geen zin meer in, of was het aanbod van Oekraïne net zo karig als dat van Russische zijde? Meer dan een paar vluchtroutes, die dan ook nog beschoten werden, hebben de onderhandelingen niet opgeleverd.

 Gaat dit deel van de 'speciale operatie' wel lukken? Het schijnt mn met 9 mei aanstaande te maken te hebben, als met groot wapenvertoon het einde van de IIe WO wordt gevierd. Op die dag had Putin natuurlijk de Oekraïne als hernieuwd onderdeel van het 'grote' Russische rijk willen presenteren. Die illusie heeft hij al moeten laten varen. Dan de Donbas maar? Weet niet. Dat gaat nog een zware dobber worden.

Tegenvaller

 Achtbaan. Kan er weinig anders van maken. De hondenronde leek op herstel te wijzen. Direct daarna ging het mis. Fysiek was nog het minst slechte onderdeel. Dus maar doorgezet tot aan het randje en dan plat gegaan. Zo in étappes de wasmachine aan het werk gezet, boodschappen gedaan. eten verzorgd en de avondronde met de honden gelopen. Daar na weer plat. Zien of deze nacht me niet belazert.

Wensdroom

 Zoals Sissi kunnen zijn, opgerold liggen te slapen tussen mij en het toetsenbord. Het is weer zo'n fase, dat ze haar nachten buiten doorbrengt en de dag verder verslaapt. Niet bezig met oorlog, tuin of ongemak. Aandacht, voedsel en slaap is wat telt. Helaas.

 

 Aan mijn kant staan inmiddels een paar seinen weer op groen. De nacht heeft z'n werk naar behoren gedaan. Zien dat we het juiste evenwicht weten te treffen tussen inspanning en fysieke tegenwerking. Het is een niet onaardige dag. Dat scheelt.

Inleveren

 Te zeer met mezelf bezig (deels gewild maar vnl ongewild) om aandacht te hebben voor de wereld om me heen. Zelfs de tuin weet er nauwelijk doorheen te prikken. Zelfs nu ik bijna twee mndn achterloop met planten en zaaien en de topwkn nog maar 3 à 4 wkn verwijderd zijn. Het is niet dat het me niet interesseerd. Vergelijk het met hoge koorts in bed liggen. Dan heb je absoluut geen zin om een stukje te gaan rijden, zelfs niet als het enigszins urgent is.

 

 Zoiets maar dan anders. Gewoon een lijf, dat ook zonder temperatuurproblemen gewoon niet vooruit te branden is. Die paar dagen, dat het afgelopen week deels lukte, hebben de deur stevig dicht geslagen. Dan kan ik wel over uien of aardappelen poten bezig zijn, maar in feite is de afstand van bed naar betreffend perceel in de tuin meer dan ik op het moment met goed fatsoen voor elkaar kan krijgen. Daar ben je dan gewoon niet mee bezig.

 Koken moet ik tot een half uur weten te beperken, de afwas tot het vullen van de machine. Morgen zien of het aanslingeren van de wasmachine in 24 te doen is. Kan daarbij met regelmaat zitten vanwege het wachten op het bijvullen van het water. De machine is daar erg karig mee.

Rustdag ...

 Natte dag. Een hangerige zondag. Het lijf wil niet zo. Geen idee of ik dat aan het spitten te danken heb of er iets anders aan de hand waar ik lang en breed over kan filosoferen maar niks concreets over te zeggen heb. Volg sinds een paar dagen een collega ETS2'er zodat ik wel de voordelen van het spel heb (blik op oneindig en zo) maar niet de nadelen (sturen, opletten, etc). Raar idee misschien maar het bevalt.

 De laatste vleesloze week komt er aan. Kan ik eindelijk weer mijn tanden in dood dier zetten. Sec interessert het me niet zo. Voor de variatie is het een welkome aanvulling. Mijn creatief kookvermogen is al tijden om niet over naar huis te schrijven. Zonder vlees was het een nog beperktere toestand. Begint met Pasen direct met lam, kip en varken. Daarna verdient de diepvries een hoop extra aandacht.

 Straks weer met de honden door het druilerige weer. Had ze vanmorgen aan de lijn gehouden om ze geen modderkluiten en andere vuiligheid naar binnen te laten slepen, bleken ze niet veel later verdwenen. Het was vreemd stil op de binnenplaats maar alle poorten gesloten. Bobby is al tijden de houten deur naar de straat beetje voor beetje aan het slopen. Hij schuift iedere keer de borderstenen aan de kant, die de doorgang blokkeren en niet bepaald licht zijn, Het gat is dus inmiddels groot genoeg voor de dames om zich er doorheen te wurmen. Niks schone, redelijk droge honden dus èn met een gevulde maag. Aan mijn geroep hadden ze kortom niet zoveel boodschap.

Inslaan

 Al vroeg onderweg en zonder Mariana. Dus geen tijdsverlies in een restaurant. Via Kaufland naar Hornbach dan de shopping City en tenslotte het Schlaraffenland van Delhaize. Op het hondenvoer na weinig noodzakelijkheden. Maar de boodschappentassen raken desalniettemin gevuld. Nog even mijn blik over de planten bij Hornbach laten gaan. Die verkopen volgens mij steeds grotere planten met dito prijzen. 100-150 Lei is allang geen uitzondering meer, waarbij lang niet altijd de wintervastheid is aangegeven. Vrgn heeft geen zin, want het personeel zegt overal 'Ja' op. Dus met een beetje pech heb je ze voor één seizoen. Vaste planten worden vanzelf groot, dus die hoef je niet van een meter bij het begin.

 In de City koffie, koek en mensen genoten en een verrassing voor Mariana gekocht. Waar we er mee heen moeten, zien we straks wel weer. Zittend achter mijn taart wilden de ogen alweer dicht. Het is echt voor het in in slaap vallen uit bewegen. Dus verder. De nodige overbodigheden gekocht en huiswaarts getogen. Twee uur eerder dan 'normaal'.

Zoetigheid

 De Belgische wafeltjes, die kleine, knapperige wafeltjes zijn uit. De liefde is over. Blijven de stroopwafels en de suikerwafels met als nwe liefde ontbijtkoek. Iets wat hier niet overal te krijgen is. Niet in het Franse aanbod (Auchun, Carrefour), niet in het Duitse (Kaufland, Penny, Lidl en die ene op wiens naam ik nu ff niet kom) maar in het Belgische aanbod van de Mega Image.

Duf?

 Half acht opgestaan, hondenrond, koffie. Half tien zit ik alweer rechtop te slapen. Is niet normaal te noemen. Rustige dag voor de boeg. Dus dat komt goed uit. Valuta gewisseld. Geld uitgeven. Altijd weer een erg bevredigende bezigheid als het geen rekeningen of verkeersovertredingen zijn.

Terug van weg

 Na een uur verkwikkende slaap wilde Mariana buiten de deur eten. Niks bijzonders La Prut. Te laat voor het dagmenu en niet de dag voor het gegrilde halve haantje. Mariana moest toch ff proberen. Een nwe kracht probeerde zijn best te doen. Maakte van een halve ltr rode wijn twee bordevolle glazen ipv een karafje en twee lege glazen. De rauwe salade (mix) werd een mix van zoetzuur.

 Iedereen moet het leren. Hier leek het bij te blijven. Bij thuiskomst mist ik mijn telefoon. Net het scherm vervangen, dus extra zonde. Verloren? Niet zozeer waar. Bij het loopje naar de ingang heb ik de aanwezigheid gecheckt en oké bevonden. Meer hoe? Nu foetjsch. Behalve wat foto's is de inhoud niet alleen tot de telefoon beperkt. Berichtje gestuurd naar de vinder.

 Het duurde ff, maar de nieuweling had in zijn enthousiasme het menuboek dichtgeslagen en weggelegd .... met mijn telefoon erin. De telefoon werd later door een stel meiden gevonden en aan de bar gegeven. Terug telefoon. Wel zo prettig, zelfs als mijn halve leven niet afhankelijk is van op de foon geïnstalleerde Apps.

Overdaad

 Twee keer het bed opgezocht vandaag. Je zou bijna willen zeggen 'slechts twee keer', ware het niet, dat er nauwelijk 45 minuten activiteit aan vooraf ging. De derde opeenvolgende dag tuinactiviteit was een enthousiaste overschatting van de mogelijkheden. Niet vreemd in een opbouwfase. Want daar blijf ik het voor mezelf wel op houden.

 

 Een paar uur van het eind van de middag verwijderd een paar extra bessenplanten in de grond gestopt en vervolgens bijna kruipend de rand van het bed opgezocht en me erop getrokken. Moeilijk voorstelbaar. De laatste keer dat het zo bar was, moet een jaar of twee, drie geleden zijn geweest, toen ik persé een perceeltje schoon en omgewerkt wilde krijgen en vervolgens in de tuin erbij ben moeten gaan liggen om een beetje bij te komen en het bed te halen. Nu praten we over 1,5 m2 ipv 12 m2 en op dezelfde manier gebroken.

Vooruitgang?

 Vier uur, 4! Met tussentijdse onderbrekingen, maar gewoon vier uur bezig geweest. Niet afgeknapt. Nu is het afwachten of het me een terugslag opleverd. Ik ga er niet voor, maar in deze, zoals in meer zaken, wordt mij niks gevraagd. De kasbak verder opgevuld en een flink deel van het bessenperceel ontdaan van onkruid. Vervelend onkruid, kweek of kweekgras.

 

 Het rukt van de randen van het perceel (paden!) op naar het midden, Wortelstokken van een halve meter of meer, gelukkig vnl horizontaal, zijn geen uitzondering. Voorlopig is het bijhouden maar ooit, ooit zal ik de paden ook moeten opschonen of met andere methodes schoon weten te maken, met glyfosfaat als allerlaatste redmiddel. Zover is het nog niet. Ga dit jaar met plastic proberen. Transparant plastic. Het schijnt de boel te verbranden, uitdrogen incl de wortelstokken. Kan het bijna niet geloven.

 Een actieve dag kortom en ik zou er morgen nog zo eentje willen hebben, dus laat die terugslag aub maar zitten. Daarna zakt het weer weg en moet oa hondenvoer geregeld worden. En wat te denken van koekjes?

Kwijlen

 Op een foto van Delfs blauw servies bij een artikel over naamsbescherming liggen op de voorgrond 4 stroopwafels. Het water liep spontaan uit mijn mond. Die koekjes, die koekjes toch. Tijd voor een bezoekje aan Mega Image??

Oorlog-22

 Zinkende vlaggenschepen, stagnerende troepenverplaatsing, deserterende soldaten, de vijftigste dag waar drie dagen bedacht waren en maar volhouden, dat alles volgens plan verloopt. Heet zoiets doorzetten of een giga plaat voor je kop? Kiyv leeft op terwijl in Mariupol naar het schijnt het dodenaantal in de tienduizenden loopt.

 Snappen deed ik het al niet. Inmiddels is het voor mij nog nauwelijks te volgen. De opstandige Russische (deel-)republieken houden zich verbazingwekkend rustig. Nog steeds bang voor de toorn uit Moskou? Alleen Kazachstan roert zich tegen de stroom in. Daarentegen zijn Zweden en Finland serieus bezig met een NATO-lidmaatschap. Mn Finland ligt dan moeilijk, want in feite plaatst het zich daarmee in dezelfde positie als Oekraïne. Rusland spuit al agressieve taal maar of die leeuw straks nog tanden heeft, is maar de vrg.

 Ik ben geen militair laat staan een strateeg maar waarom valt Oekraïne de troepenverplaatsingen van de Russen niet massaal aan? Wat je nu uitschakelt heb je straks geen last meer van. Het lijkt er voor mij nu op alsof ze de Russen in open veld opwachten, zoals vroeger bij veldslagen met paarden, zwaarden, lansen en voetvolk.

Doorgaan

 Zeker vier misschien wel vijf uur bezig geweest in de tuin gisteren. Vnl met verbranden van rotzooi nauwelijks bezig geweest met spitten en scheppen. En? Nou, best aardig. In de loop van de avond maakte kou zich meester van mijn lijf. Kostte een paar uur in bed voordat alles weer min of meer was wat het moest zijn. Het is werkelijk geen winter meer. Verderop in de nacht wilde het nog steeds niet met de inwendige cv. Niet echt koud meer, maar verre van warm. Toch weer iets van tol voor de gedane arbeid?

 Vanochtend niks te klagen. We gaan vandaag zien hoe het met een tweede aansluitende dag bezig zijn gaat verlopen. Om me heen is alles en iedereen bezig met de tuin en ze schieten me allemaal voorbij. Ooit kopgroep hang ik nu net voor de bezemwagen en probeer mezelf voor te houden, dat mijn tijd nog komt. Het is verbijten.

Take 421

 De betaling en de honden is alles wat nog gelukt is na het ritje Targu Mûres en terug. Verder vnl geslapen. Begin van de avond drie uur en 2 uur later de rest van de nacht als een blok verbracht. Waar haal ik de moeheid vandaan? Had een nacht met vele wakkere uren bedacht. Daar is niks van terecht gekomen. Je hoort me niet klagen maar ook geen hiep-hoi roepen.

 

 Het is net als met de rust. Een en al rust gisteren en nog steeds maar de overtuiging dat het dan dus goed zit heb ik niet meer. We gaan het straks zien. Prachtig weer, schoon aanrecht, koffiemachine terug op z'n plek, kortom tijd en ruimte voor de tuin. Zien wat ik kan doen. Mariana heeft de spade nodig voor de Paasbeurt van de graven. Ieder voorjaar knelt dat wel een keertje en denk ik 'Misschien een tweede spade kopen' en vergeet het daarna weer of kijk er wel naar maar vind niet de gewenste kwaliteit. Ik zie wel.

Terugwerkend

 Twee minuten controle, kwartiertje administratie en ruim vier uur onderweg. Ooit blij dat het kon, mag het inmiddels te gek voor woorden heten. Nu switchen lijkt me echter onverstandig. Bovendien zou ik eerst moeten nagaan of de benodigde apparatuur ook dichterbij beschikbaar is. Het ding zit er nu 7 jaar en het gaat geen jaren meer duren voordat de boel in principe (weer) vervangen moet worden. Het lijkt me beter om dat te doen, waar ik bekend ben, dan waar ik net mijn neus laat zien. Heb ook geen idee wat dat hier gaat betekenen.

 Wat sinds de laatste keer veranderd is, heel recentelijk trouwens als ik de papieren snap, is dat het parkeren niet meer vrij is. Bij aankomst zijn me de borden met een berg tekst erop niet opgevallen. Geen parkeerautomaten ook. Je moet iets met een App. Ja, krijg het heen en weer, aub. Moest betalen voor 23:59 anders werd het bedrag verdubbeld tot een max van 500 lei aan toe. Zit je dan ... Uiteindelijk via een website met bankpas betaald. Benieuwd of dat over zes mndn nog steeds zo gaat. De vrijwilligheid van je smartfoon holt hard achteruit.

Herstel

 Te nat om buiten cq in de tuin aan de slag te gaan. Dat zien we woensdag dan wel weer. Verder binnen aan de slag. Het doet de keuken goed. Werd tijd. De koffiemachine komt retour. Men heeft geen defect gevonden, maar dat terzijde. De plek van het ding was inmiddels ingepikt door spul wat er in principe niks te zoeken had.

 In de tweede helft van de week dus weer koffie via een druk op de juiste knop. Ook dat werd tijd. Het opkloppen van de melk gaat niet meer zo vanzelfsprekend, als dat ooit het geval was. Goed dat dat nu weer technisch opgelost gaat worden. 

 Dat er geen mankement gevonden is, laat me enigszins dubbel achter. Vier keer iets, hetzelfde dat misgaat, is naar mijn idee geen toeval. Je moet het natuurlijk wel kunnen reproduceren, wil je er iets aan kunnen doen. Mag hopen dat het niet weer gebeurd, maar iets zegt me, dat ik het hier ws bij het verkeerd eind heb.

Oorlog-21

 Latest News -ongetwijfeld dagen oud- 14h Woman tells how Russians were shocked how Ukrainians lived -'They have all houses made of bricks, laptops and Nutella in every house - it can't be.' 

 Het zegt een hoop over waar de dienstplichtigen vandaag komen, die naar het front worden gestuurd. Geen stadse lieden. Jonge jongens die bij gebrek aan perspectief het leger in gaan om een paar centen te verdienen. Een leger waar je eerst moet zien te overleven. 'Ontgroenen' wordt er nog vrij letterlijk genomen, waarna je, als je er levend doorheen komt, je kunt uitleven op de volgende lichting.

 Het is niet bedoeld om het beestachtige gedrag goed te praten, maar verklaart, de mentaliteit die onder de Russische militairen absoluut geen uitzondering is. In de Donbas kunnen ze hun borst(en) nat maken. Ik vrrg me af of het voor de Russen zoveel zal uitmaken of je nu Putin-gezind bent of niet.

Testweek

 'Terug van weg geweest' zou ik willen zeggen. Voor mijn gevoel staan alle seinen op groen. Het is, dat het tien uur 's avonds is geweest, anders zou ik zo aan de slag kunnen. Eerste hindernis is morgenochtend. Zien hoe we uit welk soort nacht komen. Valt dat mee en maken de honden geen problemen, dan kan ik me vol vertrouwen aan de koffie laven.

 Afwas, banden verwisselen en, gevaarlijk maar ervoor weglopen lost niks op, een nwe poging met spitten en scheppen. Het aanrecht heeft de afgelopen tijd veel weg gekregen van een slagveld. Een paar dappere pogingen om die ontwikkeling te keren ten spijt. Dus een goed begin daar zou prachtig zijn. Net als alles wat nog gebeuren moet prachtig zou zijn als het gebeurde.

 Dat het tussen mijn oren niet altijd wilt zoals het zou moeten, had ik min of meer geaccepteerd. Dat daar inmiddels een onbetrouwbaar fysiek bijgekomen is, maakt het geheel er niet hanteerbaarder op. Nu wil het niet zo met bezig zijn als het weinig soepel met de mentale kant gaat maar omgekeerd werkt het als een trein. Mentaal down, fysiek sputtert. Fysiek down, mentaal duikt er blind achter aan.

Pechvogel

 Eindelijk verlost van de suprematie van Mercedes, rijdt Verstappen dit jaar in z'n Red Bull achter Ferrari aan. En als hij nou nog de eindstreep zou halen, was het vooralsnog niet zo'n ramp. Die eindstreep heeft hij nu al 2 uit 3 wedstrijden niet gehaald dank motorpech. Dat schiet op deze manier niet op bij de prolongatie van zijn vorig jaar terecht maar ook enigszins dubieus gewonnen wereldtitel.

 Balen natuurlijk. Waarbij ik direct moest denken, dat ik me ws niet zo druk zou maken, als ik na afloop in mijn privéjet naar Nice zou vliegen/gevolgen worden om van daaruit ff in het appartement in Monaco langs te wippen en de komende dagen zou liggen bij te komen op mijn privéjacht. Maar vanwege die instelling zit ik nu op het platteland in Roemenië en maak geen deel uit van het F1-circus.

 Meen me trouwens te herinneren dat ik ooit iets gelezen heb, dat in zijn nieuwe contract met Red Bull ook een soort straf/vergoeding was opgenomen als Verstappen de wereldtitel zou mislopen door motorische/mechanische/earodynamische problemen met de auto. Maar ja, zoals al eerder gezegd, met geld zal hij niet (meer) op de eerste plaats bezig zijn.

Spannend!

 Net voor het weekeinde sensatie in Coves. De mensen op straat en achter de vensters. Langs scheurende brandweerauto's incl een SMURD-ambulance. Voor ons aan de overkant en dan een stevig eind heuvelop stond een aardige lap grond in lichterlaaie. Geen ongewoon verschijnsel, waar tegen dit jaar voor het eerst regels cq verboden golden ivm het milieu ..... Hier liep het, wat zelden gebeurt, aardig uit de hand. Koren op de molen van het gemeentehuis.

 Het betreft mn het afbranden van de velden waarop mais heeft gestaan, bermen en zoals die dag het geval was braakliggende terreinen, die na één of meerdere jaren weer in gebruik worden genomen. Dit veld moet al een paar jaar in onbruik zijn geweest, waardoor er meer op groeide, en dus branden kon, dan gras alleen. Dat icm een stevig wind èn de nabijheid van een vlek bos. Het liep uiteindelijk met een sisser af.

 

 Of dat ook voor de eigenaar het geval is geweest, daar liepen de meningen over uiteen en was aanleiding tot felle discussie op straat. Oa door mensen die van de politie een schriftelijke waarschuwing hadden gekregen omdat ze 'betrapt' waren bij het schoonbranden van hun veld(en) en nu veronderstelden dat deze ws door 'niemand' was aangestoken.

Wiebelig

 Bijna vanuit een automatisme (koud, rillerig) het bed in gedoken. Wel ff weg geweest, maar minder dan een half uur. Het is niet zozeer het moe zijn als slap zijn als een vaatdoek. Het is het in slow-slowmotion in elkaar zien zakken van een kaartenhuis, waar je steeds weer aan begint. In feite al met de wederopbouw begint tijdens het in elkaar zakken.

 Morgen rust, dus. De voorspelde regen maakt dat makkelijk. Na de hondenronde de F1-race bij de koffie. Onchristelijke tijd dank Down Under. Maandag zien we verder als niet alles door en door nat is geworden. Ik heb ff helemaal geen idee, waar dit naar toe gaat. Over een paar weken weer een uitslag en mijn wens voor een uitgebreide uitleg en informatie mbt wat, hoe, etc. Gaat het afhankelijk waar voor gekozen gaat worden aansluitend beter met mij of is het de rest van het leven verder kloten op deze manier?

Prematuur?

 Het spitten en scheppen was zwaarder dan gedacht. Deels door de noodzakelijke handelingen maar ik had ook zo mijn bedenkingen bij de overgeslagen bijkom-dag. Na 45 minuten ermee gekapt. De ochtend op normale temperatuur begonnen was ik benieuwd wat nu de stand van zaken zou zijn. Vermoedens waren er al, maar nooit consequent gemeten. Nu was het klip en klaar: inspanning veroorzaakt koorts.

 Begrijpelijk als ik als een beest tekeer was gegaan, maar daar was ik niet eens in staat om aan te denken. Meer pielen dan sloven.

 Niet veel later teruggegaan om het gereedschap schoon te maken en naar binnen te halen. Dat was het voor vandaag. Een droeve blik over het geheel laten gaan en me afgevraagd hoever ik dit jaar ga komen. Heb er een hard hoofd in.

Her-, her-, her-, etc, start

 Weer mens. Het hangt vandaag van het weer af wat mogelijk is. Als het droog blijft duik ik de tuin in. Spitten en scheppen. Een eerste begin maken met het vullen van de kasbak. Het gaat traag en verre van gestaag, maar iedere stap vooruit is er één.

 Volgende week hopelijk ook tijd voor het 'normale' tuinwerk. Uien, aardappelen, wortels, etc. Voor de spinazie is het misschien net nog niet te laat. Veel spit en mn opschoon werk. Ik hou mijn hart vast. Al is dat het orgaan, dat volgens mij het minst problemen heeft met het werken in de tuin.

Wisselbaden

 Lijf leeft al dagen boven z'n stand. Dat kost klauwen met energie, die ik liever nuttiger zou gebruiken. De ene keer is het te warm, de andere keer niet op temperatuur te krijgen. Weer een prachtige dag verloren gegaan. Het is om te huilen al lost dat verder niks op.

Heling

  Had het gisteren over gestolen landbouwvoertuigen, die te lokaliseren waren via de GPS. Die lokatietoestanden zitten tegenwoordig in veel meer electronische zaken. Het plaatje biedt een overzicht van al die apparaten waar zeer ws mensen voor zijn gestroven. De meesten in het Europese deel van Rusland en de rest +/- in de nabijheid van de Transsiberische spoorlijn tot aan de Pacific. Geen vrolijk overzicht.

Uitgedaagd

 In de kasbak begonnen met .... spitten. En het viel niks tegen. Alles bij elkaar iets van ruim twee uur. Het had een uur meer kunnen zijn, als niet het zoveeltje regenbuitje een buitje teveel was geweest. Dat het meeviel had (helaas) meer met de aard van de grond dan met mijn fysieke conditie te maken. Maar, laat ik niet moeilijk doen. Het resultaat telt. Het bewerkte oppervlakt komt globaal overeen met 3/4 perceeltje en 1/4 kasbak.

 Afgezien van zondag (regen) en maandag (sneeuw) zijn de voorspellingen tot eind volgende week niet verkeerd. Het zou het tuinwerk (en misschien ook het kaswerk) een boost kunnen geven. Theoretisch, wel te verstaan. Hoe het in de praktijk uitpakt, hangt van het soort verrassing af, waar je niet op zit te wachten.

 Vandaag ook weer akelig verstandig geweest. Niks geforceerd en regelmatig om me heen gekeken. De ooievaars zijn trouwens dinsdag/woensdag gearriveerd op het nest aan het begin van Coves. Laat. Hebben de reis weer goed doorstaan. Het geklepper is niet van de lucht. Mooie, statige beesten. Geen idee hoe het met andere nesten staat. Ws zie ik morgen meer.

Patronen

 Elke stap/fase terug van weggeweest heeft z'n inmiddels herkenbaar nachtelijk ritme. Aantal keer wakker worden, wakker liggen, etc. Tot het weer aaneengesloten, droge nachten zijn, gaat nog wel een paar dagen duren. De dromen zijn ondertussen moeilijk plaatsbaar. Twee zijn er van afgelopen nacht blijven hangen. Eentje waarbij ik me, bezig met snij- of knipwerk, het bovenste kootje van de linker ringvinger verwijder. Niet opzettelijk. Geen speciaal bloederige taferelen, meer verwondering. De mensen om me heen schrikken er meer van dan ik.

 

 Meer tegen de ochtend onderweg met een ex door een feestende wereld. Alles en iedereen zilverkleurig als ingepakt in alu-folie. Overal een drukte van jewelste. Kunnen nauwelijks ergens terecht voor een drankje. Tegen het ochtendgloren naar mijn plek, een soort koffiebar. Eenmaal binnen komt de een na de andere persoon voor sleutels, een espresso, met bezwaren, omdat de persoon blijkbaar in huis woont, etc. De vriendin zit ondertussen ouderwets sigaretten rokend druk te praten aan de telefoon. 

 Uiteindelijk weer ff diep weg en bij zevenen weer wakker. Geen wekker nodig. Verdacht rustig qua honden vanochtend. Dames blijken de entreedeur tegenwoordig ook van binnen naar buiten te kunnen openen. Vreemd, want die gaat naar binnen open. Ws heeft Mariana de deur gisteravond weer niet goed gesloten. Je zou ze dan, maar wat wil je??

Geklooi

 'Opa' ziet met lede ogen een prachtige dag aan zich voorbij trekken, waar hij niet in mee kan. Inmiddels meer mens maar nog niet op bruikbaar niveau. De was ophangen was de topprestatie voor vandaag. Met een beetje geluk moeten we er morgen weer zijn (ff afkloppen!).

 Mijn tijd verdaan met het volgen van de oorlogstoestanden tussen Rusland en Oekraïne. Geen idee hoelang dit nog gaat duren, maar 'vriendjes' worden die nooit meer. Waren ze al niet. Eén van de foute inschattingen van het Kremlin bij de aanvang van deze ellende.

 

 En dan al die beestachtigheden. Een nette oorlog is natuurlijk een contradictio in terminis maar wat de Russen er van maken ... je zou de Oekraïners bijna bij voorbaat vergeven als ze hun beheersing verliezen. En dan al dat stelen van geld, juwelen, telefoons, gedragen panties, wasmachines t/m moderne landbouwmachines aan toe. Van die laatsten is dan wel geinig dat die tegenwoordig allemaal GPS hebben en dus teruggevonden kunnen worden, inmiddels verspreid over Rusland en tot in Tsjetsjenië toe. Benieuw of daar nog iets mee gedaan gaat worden.

Oorlog_20

Tweeslag

 Dacht je, dat je het gehad had, ging het feest tegen tienen opnieuw los en niet bepaald dunnetjes. Twee keer onderuit geschoffeld worden in 24 uur. Het voelt als 10 jaar ouder worden. De laatste keer zo heftig is ergens in oktober afgelopen jaar geweest en dan zat er meestal een paar dagen of zelfs weken tussen de aanvallen of hoe je de ellende ook wilt benoemen.

 Prachtige dag, nog aangenamer dan gisteren. Activiteit in de tuin zie ik er niet van komen. Zo d'r niet nog een klap achteraan komt, is het vandaag bijkomen en oppakken waar het gisteren niet van is gekomen.

Oud zeer

 Daar ging mijn gewenste buitendag. Het leek wel op een doelgerichte actie van de omstandigheden. Het begon met het uitlaten van de honden. Koud. Kouder dan de -5º buiten. Kou hield binnen aan. Daarna is het niet meer goed gekomen. Crisis was tegen zessen voorbij. Weg dag.

Slaaponderbreking

 Weer drie uur van de wereld geweest en als ik daarna nou blaakte van de energie kon ik er mee leven. Goed zelfs, denk ik. Maar zo zit de vork niet de steel. Het levert vooral korte daglicht-dagen op, twee keer opstarten per dag en, zoals al gezegd, het frist niet echt op. Af en toe een opwelling die net zo plots verdwijnt als ie de kop op steekt.

 Morgen weer naar buiten, hoop ik. Het zou mooi zijn, als er een indicator zou zijn voor de vooruitgang (of niet) van de beschikbare energie en mobiliteit. Zoiets als kilo's bij het het afvallen. Helemaal terug naar de basiswaarden doe ik het nog steeds vrij aardig. Iedere dag iets, vaak zelfs ietsje meer. Hele blanco dagen zijn een uitzondering. Maar dat tempo hè. Dat tempo. Als ik al niet zoveel zou slapen zou ik er ongetwijfeld van in slaap vallen.

Twee-eenheid

.... en daar zul je het mee moeten doen.

Suf

 De vaart is er weer ff uit. Maak met de namiddagsessies tot 11 uur slaap per dag en ben, raar maar waar, nog steeds moe. Zou ook nu zonder problemen terug naar bed kunnen en weer slapen. Ik verdenk mijn slaap van vermoeien ipv uitrusten. Het is op het moment iedere dag een verrassing om te zien hoever ik kom dan wel waar ik strand. Of beter wanneer dat stranden gebeurt. Waar het gebeurt is duidelijk, nl op bed.

Vertraagd

 Goed dat het zondag is. Het is weer winter. Je gaat niet naar buiten als daar geen noodzaak toe bestaat. Het is natuurlijk lang geen -10º C of erger, maar het lijf is inmiddels aan betere temperaturen gewend. Ik hou de wasmachine bezig en daar laat ik het bij. Ja, koken, honden, bla, bla, bla, maar dat is het standaardpakket.

 

 Vandaag geschrokken van de verhalen en beelden, al heb ik die waar mogelijk overgeslagen, van het slagveld. De dode burgers en vooral de manier waarop dat gegaan moet zijn. Oorlog brengt niet het mooiste in de mens boven, vooral als deze aan de verliezende hand is of men gewoon een moraal van niks heeft. Ik weet niet wat ik erger moet vinden. De doden van een luchtaanval of de slachtoffers van een rondtrekkende meute Russische beesten. Zelfs als het verhaal maar voor de helft op waarheid berust. Oog om oog, tand om tand zal steeds moeilijker worden om te vermijden.

 Morgen weer een betere dag. Moeilijk voorstelbaar met de sneeuw die er nu valt, maar laten we hopen. Dinsdag en woensdag ws weer buiten. Dan zien we hoe het verder gaat. Er zou het een en ander gepoot kunnen worden.

Hervinden

 Rustige dag. Regenachtig weer. Kwam me niet slecht uit. Morgen meer hemelwater, dus dan keutelen we verder. Voor het eerst sinds lang weer in mijn truck gestapt. Dat heeft meerdere oorzaken en het uitblijven van de uitbreiding van de wegenkaart is daar eentje van. Ik snap het allemaal wel, maar dat maakt niet, dat ik er begrip voor heb.

 Helemaal toegewerkt naar die uitbreiding met mijn 85+%-streven qua bereden wegennet, voel ik me ook wel een beetje voor lul staan. Het was enkel een afspraak met mezelf en ik heb me daar dan ook alleen zelf mee. Maar toch. D'r zat toch ook nog een update aan te komen? Ook daar niks meer over. Men is enkel met de Amerikaanse versie bezig, als ik hun blog bekijk, waar dat anders een meer evenwichtige afwisseling vertoont.

 Vele spelers hebben beide versies. Ondanks de gigantische trucks en de filmromantiek, die er omheen hangt, trekt het me niet. Het is een beetje hetzelfde als met Groot Brittanië. Daar heb ik ook nog steeds geen wiel op het asfalt gezet. Ik ben er nooit geweest en ik zie me d'r ook nooit komen. Dat geldt voor het Europese vasteland wel. Zelfs Russisch grondgebied had tot de reële mogelijkheden behoord. Maar of we ooit onze blunder van de voorgenomen reis naar St. Petersburg kunnen herstellen.... Ik heb daar een hard hoofd in.

Opgedrongen

 Weekeinde. Maandag beetje gedaan. Dinsdag een beetje bezig geweest. Woensdag een paar uurtjes aan de slag. Donderdag een/de afknapper. Vrijdag bijkomen. Worden dit de komende mndn? Je moet dit natuurlijk positiever benaderen. Zal over die invulling eens diep nadenken.

 Vanochtend in afwachting van de laatste hond een ligstoel erbij gepakt en onderuitgezakt door de poort naar de tuin en verder gekeken. Heerlijk rustig. Had daar uren ipv een paar minuten kunnen zitten. De dagbesteding als je de tachtig gepasseerd bent en verder alles op orde hebt. Nu zag ik een tuin waar een hoop te doen is en ik vooral niet bezig moet zijn met de vrg 'Wanneer?'.

 De rust, die er tegenwoordig best wel is, is geen vrije keuze. Het is neerleggen bij een gebrek aan energie. Ik hoef me bepaald niet in te houden om er aan toe te komen. Geen dwang tot verstandig zijn noodzakelijk. Al zou ik willen, forceren hoort niet meer tot de mogelijkheden.

Oorlog_19

 Voorbij is het nog lang niet, maar voor mijn gevoel wordt er meer gespeculeerd dan gevochten. Gebeurtenissen zijn of direct voor meervoudige uitleg vatbaar of er wordt zolang mee gedraaid dat eenduidigheid ver te zoeken is. Waren het nu Oekraïners die het oliedepot vannacht hebben aangevallen of waren het de Russen zelf? Iedereen heeft een sluitende verklaring in de aanbieding, waar andersdenkenden dan weer tegen ingaan. Zowel bij de zg reaguurders als bij de vermeende èchte experts.

 Of, nog zo een, wordt Putin door zijn adviseurs voorgelogen over de toestand in Oekraïne of niet. Te bang dat de waarheid hun de kop kan kosten. De man kan zich toch ook zelf informeren (Aljazeera, Internet, Sociale netwerken). Ik neem aan, dat hij zijn eigen boycot mbt de diverse media weet te omzeilen. Anders is hij wel erg dom. De slimste schijnt hij trouwens nooit te zijn geweest. Zoiets weerhoudt je dus niet van het bereiken van de top.

 Waar en wanneer komt de allesvernietigende aanval van de Russen of zien we de aanloop naar de laatste stuiptrekkingen? 134.000 dienstplichtingen erbij, gaan dan wel niet naar Oekraïne, maar wat is Putin's woord waard? En dan? Wat voor types zijn dit? Hetzelfde volk dat inmiddels willekeurige burgers doodt, vrouwen verkracht, plundert en honden slacht ter aanvulling van hun karige rantsoen? Waarom zou die tweede golf beter geregeld zijn dan de eerste? Volgens mij zijn ze al gedemoraliseerd voordat ze een schot gelost hebben.

 Waar het in het begin onmogelijk leek, dicht ik Oekraïne nu weldegelijk kansen toe. Met wat andere landen (oa Japan, Georgië, Kazachstan) die nog rekeningen te vereffenen hebben en inmiddels zien, dat die Beer niet zo groot is als hij leek, moet Rusland in het nauw te drijven zijn. En dan mag je hopen, dat er interne krachten een punt achter Putin's loopbaan zetten.

Uitgangspunten

 De bezem door de kantlijn. Weer een mnd naar de geschiedenis. Een mnd vol oorlog. Wat in 4-5 dagen gedaan had moeten zijn, duurt nu al ruim een mnd en de kansen lijken eerder te keren. Oekraïne valt doelen in Rusland aan. Dat is vloeken in Putin's kerk.

 Aan het thuisfront de eerste aarzelende stappen in de tuin. Nog meer dan vorig jaar gaat het om de opbouw van een goede structuur ipv produktieresultaten. Het kost moeite om het zo te blijven zien. Anderzijds, al zou ik willen, meer zit er voorlopig fysiek niet in. Bezig zijn wordt in feite afgestraft. Gisteren was zo'n dag.

 Het verschil met vorig jaar is, dat oorzaak en gevolg me bekend zijn en ik er rekening mee kan houden. Het overvalt me niet meer. Ondertussen hou ik de hoop, dat ik de tijd van bezig zijn weet op te rekken. Zal niet in sneltreinvaart gaan. Als er maar vooruitgang in zit.