Bijna vanuit een automatisme (koud, rillerig) het bed in gedoken. Wel ff weg geweest, maar minder dan een half uur. Het is niet zozeer het moe zijn als slap zijn als een vaatdoek. Het is het in slow-slowmotion in elkaar zien zakken van een kaartenhuis, waar je steeds weer aan begint. In feite al met de wederopbouw begint tijdens het in elkaar zakken.
Morgen rust, dus. De voorspelde regen maakt dat makkelijk. Na de hondenronde de F1-race bij de koffie. Onchristelijke tijd dank Down Under. Maandag zien we verder als niet alles door en door nat is geworden. Ik heb ff helemaal geen idee, waar dit naar toe gaat. Over een paar weken weer een uitslag en mijn wens voor een uitgebreide uitleg en informatie mbt wat, hoe, etc. Gaat het afhankelijk waar voor gekozen gaat worden aansluitend beter met mij of is het de rest van het leven verder kloten op deze manier?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten