Gisteren de eieren geverfd. Het was een worsteling van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Zitten, liggen, slapen en met de eieren bezig zijn. Na het laatste ei heb ik alles uit mijn handen laten vallen en ben in bed gekropen. Is over een jaar mijn conditie niet beter, dan kan het eierverven me gestolen worden.
Vanochtend op een normale temp begonnen. Inmiddels zit ik daar alweer een eindje boven.Wat is dat? Waar komt het vandaan? Waarom heeft de medicatie geen effect? Het is als met twee banen tegelijk bezig zijn. Eentje met de dingen van de dag en eentje in het onbekende op de achtergrond. Het is teveel van het goede. Dat gaat weinig anders worden dan gisteren.
Vandaag is het de dag voor de soep en het lamsgerecht, waar ik nog een recept voor moet zoeken. Curry? Ik ben benieuwd wat het gaat worden. De soep (kip) is recht-toe-recht-aan. Op mijn familie's manier en niet volgens die van Mariana. Mag ook 'ns een keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten