Raggende manne, die naam ken. Weet ook, dat het een band is geweest, maar kan me niet heugen ooit een nummer van ze gehoord te hebben. Bloeitijd: 1988-1999. Grofweg de Utrechtse periode met Yoland. Veel uit geweest, zeker in de begin jaren, maar ik kan me absoluut geen beeld vormen bij de muziek. Iets rockerigs met aparte, Nederlandstalige teksten. Na jaren niet samen gespeeld te hebben, had men een revival gepland, cd gemaakt en net voordat met de geplande tournee werd begonnen, ging de zanger met een vage klacht naar de huisarts ...
Man van 63 bleek na wat onderzoeken kanker te hebben en dat nog uitgezaaid ook. Doodsoordeel. In het interview in de VK komt de man redelijk rustig, nuchter over. Toch niet het soort berichtgeving waar ik vrolijk van word. Ik ken die man niet en dat zal ongetwijfeld voor meer mensen gelden, maar hoeveel mensen jaagt zo'n artikel de stuipen op het lijf? Daar hoef je geen hypochonder voor te zijn. Ik zal niet de enige zijn. Zo ongeveer m'n grootste vrees. Voor een akkefietje eindelijk eens naar je huisarts gaan en in de medische mallemolen belanden zonder uitzicht op genezing.
En dan de timing. Net op zo'n moment, dat je het leven een nwe draai geeft. Het idee heeft jarenlang als een zwaard van Damocles boven mijn leven gehangen. Nu is er alleen nog dat ene andere befaamde verkeerde moment: als je bereikt hebt wat je wil bereiken. Een van de redenen om nooit af te maken, waaraan je bezig bent?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten