Aan alle kanten wordt er aan mij getrokken. Het geëmmer met Windows-update herinnert me aan het feit, dat ik iets met herinstalleren wilde, ooit, nog niet zo gek lang geleden. De stortbakdrukknop wil z'n afdekplaatje terug. De druif tegen de huisgevel op de binnenplaats wil eindelijk eens opgebonden worden. Het zwembad wil schoon. De bestratingsstenen voor de afwerking van de schuur willen naar de binnenplaats op. Ik moet nog steeds iets wat dit jaar ineens via het internet geregeld moest worden. Ik moet nog iets met de elektriciteitsrekeningen van LpM sinds de verkoop. Ik moet nog iets met Boussac en Marktplaats. Het hout kan en moet gehakt. Ik moet ... Ik moet ... moet ... moeten.
Ff gillen. Dat moet niet maar ga ik wel doen, als het hele zooitje me niet met rust laat. Vandaag is tuindag. Het laatste deel van het eerste perceeltje omspitten, uien poten, tuinbonen in de grond stoppen en spinazie zaaien. Dat is geen 'moeten', dat wil ik graag en de rest bekijkt het maar. Mocht ik tijd overhouden, dan zie ik wel wat me het meeste aanstaat of het urgentste is om als extraatje aan te pakken.
Als ik nou alle slepende zaken in een oogwenk afgehandeld zou krijgen, hoelang zou het dan duren aleer ik in een zelfde soort situatie verkeer? Half jaar ? Jaar? Ik denk niet, dat ik er weer tien jaar voor nodig heb. Misschien kan ik het binnenkort, deze zomer proefondervindelijk bepalen. Zou me verbazen, maar dan gaat de vlag uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten