Inleveren, inleveren, inleveren. Al die mensen met hun lofgezang op de oude dag hebben gaten in hun geheuugen. Ongetwijfeld leeftijdgebonden. Niemand van mijn leeftijdsgenoten kan nog wat hij/zij veertig jaar geleden kon, of maak er 30 jaar geleden van om het verschil niet op de spits te drijven. Je levert in. Conditie, lenigheid, spiermassa, gezichtsvermogen, hoofdhaar, geheugen, flexibiliteit, noem het op. Het enige waar je in z'n algemeenheid ruimer in komt te zitten is buikspek, onnutte zooi en slappe was. Maar wat schiet je daar mee op. Het uitgekauwde verhaal van de Porsche. Als je 'm kunt betalen heb je het reactievermogen niet meer om hem te rijden.
Oké, je hoeft in Parijs niet meer op karton in een portiek te slapen en te douchen op Gard du Nord of op de Kroatische eilanden in een lekke tent op een isomatje iedere kiezel voelen. Je kunt een hotel betalen. Autorijden ipv liften. Etc. Maar in feite is dat meer een vorm van protheses dan werkelijke vooruitgang. Je levert in en compenseert ... totdat de dood erop volgt. Hallelujah. Was d'r een Here, ik zou 'm vervloeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten