Vaste banen, gewoontes, routines, protocollen, noem het op, geeft het een naam. Enige zin is houvast, de schijn van zekerheid, als je zoekende bent of onzeker of gewoon gemakzuchtig of niet van hot naar haar wilt rennen en uiteindelijk nog niet gedaan hebt, wat je in eerste instantie van plan was. Het heeft veel oorzaken en functies en ik maak er graag en veel gebruik van. Probeer handelingen verder te verfijnen, effectiever te maken, minder tijd te laten kosten cq verloren te laten gaan.
Als ik dat aan Mariana probeer te verduidelijken, mn het gemak ervan, dat zou het enige argument zijn waar ze gevoelig voor is, krijg ik iedere keer weer het idee, dat ik een standbeeld probeer uit te leggen hoe prettig en handig het is om te gaan zitten ipv de hele dag te staan. Daarbij dan een blik alsof ik van een planeet uit een ander melkwegstelsel kom.
Het zal Mariana aan haar derrière roesten. Ze is een mens van het moment. Een van de consequenties is, dat een hoop wordt voorgenomen, hoop heel iets anders wordt gedaan en het merendeel wordt vergeten. Echt iemand waar ze in de jaren tachtig van de vorige eeuw van die uitgebreide agenda's voor bedacht hebben. Iets van personal planner of hoe het ook heet/heeft geheten. Weet niet of het nog steeds bestaat. Het is in elk geval niet iets waar nog met regelmaat aandacht aan wordt besteed. Net zoiets als met mindfulness en een hele hoop andere zaken.
Zelf kan ik inmiddels patronen losser hanteren, omdat ze dusdanig goed zijn ingesleten, dat, als ik er al omheen ga, dat nooit meer dan tijdelijk kan zijn. De vorm is misschien nog niet perfect, maar ik kan steeds beter met het nwe leven overweg. Misschien een mooi moment om me definitief van oude ballast te ontdoen. De routines zouden me min of meer op de rails moeten kunnen houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten