Meneer Fokko Obbema krijgt maar niet genoeg van zijn interview-reeks in de VK over de zin van het leven. Dat mensen na een ervaring, in zijn geval een hartstilstand, eindeloos door blijven drammen opdat ene moment en maar herkauwen en uitwrijven, ik snap het niet. Als Fokko over een x-aantal jaar definitief dit leven verlaat, staat hij ongetwijfeld bekend als ervaringsdeskundige mbt de zin van het leven. Ervaringen werken duidelijk lang niet altijd verrijkend, meer beperkend.
Deze week een interview met Yfke Metz. Knap van Fokko om mensen te vinden, die schijnbaar bekend zijn, maar mij absoluut niks zeggen. Geen enkel iemand van de geïnterviewden. Maar oké, een bladenmaker (v). Ik heb het interview proberen te lezen na er inmiddels al vele overgeslagen te hebben, maar de 'verkeerde' persoon. Termen als 'gluten intolerantie' slaan mijn interesse in één klap dood, om in het kader van de interview-reeks te blijven.
Kan er dus niet over oordelen. Maar alleen al zo'n uitspraak als 'Dat ik hier allemaal doorheen moet voor de grap, dat kan toch niet waar zijn?', doet me het ergste vrezen. Ja dus, of het nou voor de grap is of zomaar of om af te zien of om weet ik wat, meer is er niet. De zin van het leven is er iets van te maken, voordat het voorbij is, want daarna is niks meer. Hard gelag of geruststelling. Dit is it en hier mot je het mee doen. Als je de fout maakt 'iets' in je levensvervulling over de dood heen te willen tillen, vrg je om teleurstelling. Enige positieve punt is, dat je van die teleurstelling niks meer zult merken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten