Ongelukt?

 Leuk interview in de VK van gisteren. Met Dirk De Wachter. Nooit eerder van gehoord. De beste man verkondigt wat ik al jaren praktizeer, samengevat in de titel: "Alles altijd leuk vinden, lijkt me een vergissing'. Ik zou er alleen 'moeten vinden' van maken. Het gaat er om, dat je niet meer verdrietig, ongelukkig, ontevreden, teleurgesteld etc mag zijn. Of tenminste nauwelijks langer dan de constatering duurt. Daarna is het weer feest en leuk en bijzonder en zo voorts.

 Leuke quote's:

‘U slecht voelen behoort tot de gewonigheid van het leven, niet altijd en overal, maar af en toe is het heel normaal. Verdriet is geen psychiatrische afwijking.’

'Er is niks mis met geluk, ik gun iedereen zijn prachtige leven. Er is iets mis met het ontkennen van ongeluk. Het ongelukkig zijn wordt niet meer gedragen in onze westerse wereld, het wordt ondergebracht bij de therapeut.'

(over de oorzaak)‘Punt één: de verkruimeling van het sociale weefsel, de verbinding tussen mensen die teloorgaat. Het tweede punt: er is een gebrek aan zin. Wat is de zin van het leven als ik niet succesvol, fantastisch, ongelooflijk ben? Als ik niet meer jong, mooi, Hollywood ben? Dat vragen héél veel mensen zich af.’

‘Ik heb het niet over extreme dingen. Ik kan mij voorstellen dat het verlies van een kind zo destructief is in een relatie, dat dan inderdaad de hulp van een psychiater nodig is. Ik bedoel het allemaal heel gewoon, een slechte beoordeling van uw baas bijvoorbeeld. En dat een geliefde dan zegt: ‘Wat is er aan de hand?’ Dat alleen al.’

‘(...) In een bubbelbad zitten, naar een dancing gaan, goede seks hebben, alles mag van mij. Maar tussendoor is het leven soms lastig – en dan iemand bijstaan, iemand helpen, dat geeft een vervullend gevoel. Het is betekenisvol om te weten: ik ben er voor iemand.’

 Dat laatste heb ik nou ook, dat 'er zijn voor iemand' maar dan moet die iemand me niet teveel aan m'n kop zeuren. Ik zie dat meer praktisch.