De titel komt in 44 stukjes voor maar nergens in de titel. Bij deze dan in nr 45. En met recht want niks is zo hardnekkig als mijn geworstel met de dood. Een gevecht tegen de bierkaai. Meestal ben ik niet zo'n volhouder als dingen zinloos lijken. De angel is een beetje uit het mechanisme, dat wel. Het idee vliegt me nauwelijks meer naar mijn strot. Probeert het dat wel, dan weet ik het inmiddels redelijk te hanteren. Neemt niet weg, dat mijn gedachten er te pas en te onpas over struikelen.
Gisteravond bijvoorbeeld. Rustig bezig met het vormgeven van de pagina's voor de eerste reserve-opslag in boekvorm. Heerlijk dom, 'blik op oneindig en verstand op nul'-werk. Die nul wilde echter niet zo. Gaande het kopieëren en waar nodig aanpassen van de tekst, schoot door mijn hoofd: "Mijn laatste bezigheid?". Eenmaal begonnen dendert het mechanisme lekker door. "Ga ik het einde van het boek halen?"
Het lijkt een beetje overtrokken. Is het misschien ook, maar voor mij niet meer. Dit is de normale gang van zaken. Het soort vragen en constateringen die met regelmaat, iedere dag weer mijn gedachtenrevue passeren. Routineuze handeligen als de afwas worden met rust gelaten. De rest is vogelvrij. Ooit zal de gedachtengang wel kloppen, van toepassing zijn. Op het ogenblik is er niks wat dergelijke gedachten rechtvaardig. Bijna niks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten