Moet ik me nu tegen het dagbegin gaan aanbemoeien? Gisteren dacht ik "Hè, hè, ik lijk wel fit" en vandaag is het weer zo brak, alsof ik gisteren doorgezakt ben. Nu laat m'n geheugen me zo af en toe in de steek, maar gisteren toch echt niks bijzonders uitgespookt. Het was eerder een terughoudende, afgeknepen dan feestvierende dag wat het geestrijke vocht betreft. En dan van die oogleden hebben waar takels voor nodig zijn om ze omhoog te krijgen.
Was ook laat, erg laat vanochtend. Het een zal vast met het ander te maken hebben en anders versterkt de boel elkaar wel onderling. Vreemd genoeg blijf ik makkelijker liggen dan toen het oude duo nog in leven was. Misschien maar goed ook. Zo strikt, als ik me bij S&K verplicht voelde om ze optijd een gevulde voerbak onder de neus te schuiven, voelt dat nu niet (meer) aan. Laat ze d'r maar aan wennen of net nergens aan wennen. Ze komen niks tekort.
Eenmaal het bed uit was het nog later dan ik al dacht en dan sta je op de weegschaal in het kader van de buikreductie en geeft dat ding een hoger getal, dan toen ik er gisteravond op stond. Da's raar, niet? Dat dromen bedriegen is soms al ff slikken maar dat ze dik maken, gaat me echt te ver. Ook dat weer. Het zal wel aan het weegding liggen, maar waar is mijn houvast als dit soort vreemde kronkels mogelijk blijken? Zelfs hier moet de controle gecontroleerd worden. Ik ga straks ff gillen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten