De kop is er weer vanaf. Misschien vreemd, maar het is iedere mnd weer spannend, als de kantlijn is opgeschoond. Nog 17 (incl. deze) berichten en ik breek door de nooit voor mogelijk gehouden 5000-grens heen. Bericht 938 voor dit jaar. Een getal van niks. Twintig, als je de samenstellende cijfers bij elkaar optelt. Is al mooier en doet me denken aan de 200 pagina's van 25 berichten elk, waarop in Blogger het archief staat weergegeven.
Dan te bedenken, dat de eerste aanzet op dit terrein in feite gebaseerd was op het hergebruik van reeds geschreven stukjes. Ongeveer de helft van de 299, incl. twee nooit gepubliceerde bijdrages, bestond uit oud spul. Nu is dat iets van 3 procent en verwaterd verder. Die categorie heeft zijn tijd gehad. Dingen veranderen. Zwaartepunten verschuiven. Accenten verleg je.
Voorlopig heb ik er nog geen genoeg van en dat terwijl ik bij het opstarten van dit deel aan één hooguit twee jaar voortgang dacht. Neemt niet weg, dat ik nog steeds zoekende ben. Iets mist nog steeds. En in al die jaren, ondanks parallele pogingen en al het gegist onder de hersenpan is het me niet gelukt daar concreet vorm aan te geven. Het èchtere werk, wat dat ook moge weze, houdt meer afstand, zoekt vernieuwende vormen, voegt toe, zet aan, etc. Niet dit gevegeteer. Je kunt er een eind mee komen, dat is gebleken. Het is als met Prada. Leuke hond maar wel tweede keus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten