Het twee-dagen verschijningsritme is van Italiaanse zijde niet ingehouden. Na 6, 8, 10 en 12 gisteren geen hernieuwde pageview-injectie uit die hoek. Als er een ritme ontstaat, ga je, ik tenminste, onwillekeurig aan iets machinaals denken. Zoals bij het Russisch interesse van steeds weer exact 21 pages of veelvouden daarvan. Aan het Italiaanse bezoek zaten meer opvallende kantjes, maar ik wil niet de indruk wekken, dat ik bezoekers loop na te trekken. Dat kan en wil ik niet. Soms vallen dingen gewoon op.
Terug naar de 15 à 25 pagina's per dag. Het vervelende van een record is dat je het weer wil verbeteren en jezelf ongemerkt in een prestatiecurve dwingt. Lijkt me de verkeerde invalshoek bij een blog. Van 1 naar gemiddeld 4 stukjes op een dag is voldoende prestatie, nooit een bewust streven geweest, bovendien een puur persoonlijke kwestie en verre van een verplichting. Kans is groot, dat dat weer minder wordt. De andere kant op is minder waarschijnlijk op een enkele uitschieter na.
Het is leuk wat ik doe, soms zowaar nuttig, maar ik heb er toch bovenal lol aan. Het zou iets meer losgezongen kunnen worden van de realiteit, terug naar de albenoemde verdwenen variatie uit het beginjaar. Wie weet. Ik zie wel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten