Het lopen met Prada ga ik niet op deze manier volhouden. Flokkie, Lady's vent, Peppie zo klein als ie is en nou ook nog de Schele erbij. Vier reuen die wel willen en twee daarvan zijn niet direct van het type, dat je ff wegwuift. Vriendelijke honden totdat het instinct het overneemt. Al die driften die zo ineens de kop op kunnen steken, ik vrees, dat ik daar niet altijd tussen kan springen zonder kans op collateral damage aan lijf en leden.
Ook vanmiddag weer. Op de terugweg van de ronde zitten twee honden op het pad, die daar normaal nooit zijn. Niet als wij, en dan bedoel ik mezelf en de rest van het roedel, passeren. Een kleine witte teef, die met regelmaat op haar plek gezet is door Lady en een manke reu met een raar oor, formaat stevige teckel. Op de een of andere manier trekt die laatste dan de verkeerde aandacht van Lady's vent. Laat ik 'm een naam geven: Vent.
Met dat die erop duikt, duikt ook de Schele erop, terwijl die normaal gesproken bij elkaar door de tuin lopen. Peppie springt ertussen en ook Flokkie laat zich niet ongemoeid. Prada wil wel maar kan niks, want ik heb haar aan de lijn. Die kleine die aangevallen wordt, duikt niet weg maar bijt van zich af. De twee grootste honden (Schele en de Vent) trekken ieder aan een andere kant van het beestje en slepen het een paar meter verder. Ik loop inmiddels gericht trappend en minder gericht schreeuwend tussen de meute, waar nu ook Peppie meer de rol van (mede)slachtoffer krijgt dan aanvaller is.
De beide eigenaren, die wat verder naar beneden bezig waren, zijn opgeschrikt en komen mijn kant op. Beide met een zeis in de hand. Dat had aardig uit de hand kunnen lopen, maar de honden hielden net zo abrupt op, als ze waren begonnen en het slachtoffer strompelde als vanouds weg richting huis en haard. Schade viel als zo vaak wel mee. Ogenschijnlijk geen serieuze verwondingen. Als je ze bezig ziet en hoort zou je anders verwachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten