Gisteren in de uren, dat ik alleen door de stad heb gebanjerd, heerlijk genoten. Verder gekeken dan de Piata's, winkelstraat en markt aan de rvier de Cibin. Richting het station gelopen, zonder speciale reden een kerk (Ursuline) binnengestapt en daar een tijdlang gezeten. Een rooms-katholieke kerk. Tov de orthodoxen kerken een verademing van rust qua decoration van muren, plafond en priesterkoor.
Alleen de achterste 3-4 meter waren toegankelijk, de rest afgesloten met een ijzeren hekwerk. Het viel op, maar verder niet belangrijk. Ik kwam er niet op de bidden of de inrichting te bewonderen. Waarom ik binnengestapte, was mezelf niet duidelijk. Kerken binnen lopen valt niet onder mijn normale manier van doen. Op een bank tegen de achtermuur plaats genomen en de afsluiting van de stadse drukte op me in laten werken. Niet verkeerd. Een tweetal toeristen en een verdwaalde orthodox gelovige (ander manier van kruisteken maken) lieten kort de buitengeluiden binnen.
Had daar de rest van de middag kunnen blijven zitten. Ik wilde echter ook naar de stationsrestauratie. Zo'n foute, verlopen plek op het randje van de zelfkant. Alleen mannen, iets tussen zwervers en bouwvakkers. Geen reizigers. Ongeschoren, tandloos met bier en sterke drank. Twee struise dames achter de bar, die na betaling de 100 ml sterk spul inschenken en kroonkurken van de bierflessen wippen. Een grote flatscreen in een hoek. Jammer dat ook daar niet meer binnen gerookt mag worden. Prettig voor de frisse lucht, minder voor de 'couleur locale'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten