Mmwa. Wil niet zo vandaag. Met trekken en duwen het grootste deel van de afwas gedaan, maar zo tegen het eind gaat het nog steeds verre van harte. Reden? Geen idee. Ergens in de loop van de ochtend heeft het enthousiasme het voor gezien gehouden. Bekijk het maar! Tabee. Niet dat alles met enthousiasme gedaan hoeft te worden. Zeker zoiets als de afwas is meer voor de automatische piloot dan voor een kleine feestje. Dat is dan ook (bijna) gelukt maar niet op de vlotte voldoening gevende manier, zoals het vaak wel gaat.
Het weer is prachtig, daar kan het niet aan liggen. Ook dat weer eens iets niet te vinden is, omdat Mariana bij God niet weet waar ze het gelaten heeft ipv het daar te zetten waar het 'hoort'. Ja, vies woord, maar o-zo-makkelijk als je iets wilt gebruiken of gewoon bij elkaar wilt houden. Dat vinden straks, over weken of misschien wel mndn ergens in een verloren hoekje terug of het is voor het huis achtergebleven en er heeft zich een ander over ontfermt. Slordig zijn, ik haat het en het zal mijn stemming niet geholpen hebben, maar van slag was ie al ervoor.
Zo'n dag, die je al voordat ie voorbij is met een gerust hart uit de boeken kunt schrappen. Niks aan. Was niks, is niks, wordt niks. Uitzingen en de weg vrijmaken voor morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten