Lam. Slachtbank. Gaat het vandaag gebeuren? Dramatiseren is een kunst, die mn door vrouwen worden beheerst, maar soms lukt het mij ook heel aardig. Boel een beetje aandikken, plaatje stemmig inkleuren en het juiste muziekje er zelf bij denken. Is vandaag niet nodig. Alles heeft vandaag de passende dramatische trekjes.
Het begon al in de nacht. Alles klunzige dromen. Een hond door de zijkant van zin kop schieten, waarna het beest bloedend en wel doet alsof niks aan de hand is. Kaarsvet uit het raam gieten en zien dat het een stuk lager op een caravan spettert en de spullen van de mensen met een laag stolsel bedekt. Ook die lieden doen alsof het normaal is. ....
Bij vijven wakker en niet zonder reden. In de verte dondert het en het onweer komt rap dicherbij. De overgevoeligheid is nog niet verdwenen. Bed uit en de laptop op de batterij gezet. Het is nog donker. Gedachten maken van het vroege tijdstip gebruik om me van alle kanten te belagen. Er is nog zoveel dat 'moet' en nog meer wat ik zou willen. Slapen zit er niet meer in. Ondertussen plenst het buiten stevig.
Waterleiding geeft nog steeds niks. Van niet douchen ga je niet dood. In de keuken stapelt de rommel echter sneller dan normaal. Als ik niet ook voor de keuken met emmers water vanuit het zwembad wil gaan slepen, behoort afspoelen niet tot de mogelijkheden. Kortom het is een rommeltje om en in me. Zien dat we dat vandaag opgeschoond krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten