Het is zover. Ook Prada heeft inmiddels wel oren naar een partijtje vrijen. Flokkie d'r vanochtend al vanaf moeten jagen. Gelukkig was de eerste beste poging niet gelijk raak. Wordt stressen de komende dagen. Of langer, want de genoemde perioden lopen aardig uit elkaar en houden daarbij ruime slagen om de arm. Een week lijkt me zat. Laat de omstandigheden een beetje rekening houden met mij maar vooral toch met Prada. Het is haar eerst keer. En direct ook de laatste.
Naar het schijnt, moet je de hormonen tot rust laten komen, voordat je in de voortplantingsonderdelen gaat snijden. Dus voor Prada wordt het begin januari. Voor Lady geldt dat ik haar ergens voor eind november zover gekregen moet hebben, dat ze in de auto stapt en zonder de boel af te breken vervoerd kan worden. Anders zijn er begin volgend jaar weer pups. Moet je toch niet aan denken.
Voor de 'normale' rust is teruggekeerd hebben hier dus nog ff te gaan. In de tussentijd moeten de huidige overblijvers een huis vinden. Liefst een goed huis, maar wie ben ik daarin. Ik kan het enkel van de eerste indruk laten afhangen. Bovendien moeten ze vooral weg. Is niet het beste uitgangspunt, maar hier is echt geen plaats voor meer honden, en zeker niet voor vier meer. In Frankrijk was dat minder dwingend geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten