In het verven blijven steken, letterlijk en dat nog in de voorbereidende fase ook. Nooit zo'n fan van gronden geweest, maar nu blijk je ook nog twee soorten te hebben. Normale en wat ik stomgenoeg heb gekocht, de sneldrogende variant. Was al een ramp bij het verven, erger dan als je in de volle zon aan de slag gaat. Twee keer heen en weer bewegen kon net, de derde beweging liep vast in de verf. Het leek wel een of andere vloeibare plamuur.
De boel zo goed mogelijk proberen af te maken, maar ik had beter gelijk kunnen stoppen. Het resultaat was zo pokdalig, dat met het schuren vandaag, voor de zekerheid maar met de hand, het grootste deel van de grondverf op mijn schuurpapier terecht kwam en het hout nu weer bijna kaal is. Een beetje overdreven, maar het resultaat is dan ook allesbehalve glad te noemen en moet over waarna het hout zeker weten weer zo goed als kaal zal zijn en het gronden opnieuw mag gebeuren.
Een beetje voor de kat z'n dinges bezig geweest. Morgen de normale grondverf zien te vinden. Zo niet, dan gewoon een verdunde versie van de aflakverf eroverheen smeren. Scheelt direct in het dekken. Grrrr, een hekel aan dat soort uit de klauwen lopende kleine klusjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten