dinsdag 5 september 2017

Bloemetje

 Het heeft lang geduurd. Ik moet eerlijk zijn. Het heeft langer geduurd, dan ik in gedachten had. Inmiddels staan zoveel bakken met bloemen voor de deur, dat iemand vond, dat we er wel een paar konden missen. Je kunt erop wachten en ik had het eerder verwacht, Mensen hier hebben een rare verhouding tot andermans eigendom. Op de een of andere manier is er dat idee, als iemand meer dan anderen heeft, dan is het 'toegestaan' je (een deel van) het overschot toe te eigenen.

 Natuurlijk wordt dan direct naar de zigeuners gewezen. Maar dat is slechts de halve waarheid. Tussen de autochtonen zitten de nodige types met eenzelfde soort afwijking en beduidend minder reden, want in principe geld genoeg om zelf te kopen wat nodig of gewild is. Maar wie het ook geweest is ... drie vieze, bruine plastic bloembakken met wat geraniums erin zijn van het muurtje verdwenen, waar ze de afgelopen mndn dag en nacht gestaan hebben. Iets wat voor de meeste bloembakken niet geldt, die gaan 's avonds weer de binnenplaats op.

 Rare tijd van het jaar om bloemen te jatten. Over een mnd moet je ze de kelder in zetten voor het overwinteren. Bovendien was een van die bakken nog kapot ook. Ik weet niet of ik nu moet lachen of me kwaad maken. Een beetje zielig is het wel. Kan me niet voorstellen dat het met serieuze intenties is gebeurd. Meer vernielzucht, maar dan zou in het weekend meer voor de hand liggen. Stonden de bakken er gisteren überhaupt nog? Ik zou het niet weten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten