De afgelopen dagen me weereens gebogen over de vraag waar op de hogere, overkoepelende terreinen mijn interesses liggen. Op de bagane grond is het wel duidelijk. Ik hou van koken, lekker (uit) eten, bluesmuziek, mensen kijken, een goed boek, wroeten in de tuin, spelen met woorden en nog een hoop minder regelmatig uitgevoerde bezigheden.
Maar minder banaal, wat dan? Voor de medemens loopt het interesse niet over. Eigenlijk maakt het me ook niks uit of ik nou in Utrecht, Le Chalard of Coveș rondloop. Een onbewoond eiland of Parijs lijken werelden van verschil, maar zou het mij zoveel uitmaken? Slecht voorbeeld. Met het eerste heb ik nauwelijks ervaring, al hadden de laatste jaren op LpM er wel iets van weg. Maar is er iets op meta-niveau, wat ik zou missen, als ik het niet meer had of kon?
Da's een mooie mond vol tanden, waar ik nu mee zit. De honden? Nou nee. Katten? Neu. Reizen? Niet echt. Kennissen? Echt niet. Vrienden (Heb ik die?)? Misschien na een paar jaar. Familie? Lijkt er bij een klein deel soms op. De relatie? Ja en nee. En raar maar waar, toch heb ik het momenteel erg naar mijn zin. Wat dan vnl. wordt gedragen door banale activiteiten. Ben blijkbaar best banaal.
Geen politiek. Spaar me. Geen maatschappelijk engagement. Gruwel. Sociaal medeleven beperkt tot hier en daar een paar Lei. Milieubewust? Ik doe niet aan struisvogelgedrag. Volgens mij is er niks waar ik niet zonder kan. Ho, wacht, ik vergeet mezelf. Ik en mezelf op een terras aan de zijlijn van het leven, wat dat ook moge wezen. Het trekt voorbij, ik zie het, doe er soms iets mee en vaak niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten