Braaf klussend loopt het leven niet over van verrassingen. Afgezien van wat kapotte nagels, sneeën in mijn vingers en een gebroken fitting valt er niets te verhalen. Ja, misschien een paar kleine stommiteiten, maar niet alles hoeft aan de grote klok te eindigen. Kalm, dus. Rustig. Redelijk gebalanceerd. Hoe noem je dat ook weer? Was 'saai' niet het juiste woord?
Mijn textuele vaardigheden zijn niet van dien aard, dat ik het wegwerken van elecktriciteitsdraden op een manier kan brengen, dat het iets interessants, misschien zelfs pakkends wordt om te lezen. Tenminste, ik heb niet de moeite genomen om het te proberen. Eens proberen? Beter dat dan me bewust in de ellende storten om wat te schrijven te hebben. Zijn er nog andere mogelijkheden? De categorie schrijfselen mag van mij groeien.
Is een alterego de oplossing? Een meneer Foppe of zo. Volgens mij moet ik er meerdere in de kast hebben zitten. Maar blijkbaar zit geen enkele te springen om eruit te komen. Zou dwang helpen of is verleiden de weg? En als het beide niet werkt, wat zijn dan de al alternatieven?
Vrees dat we weer in een kantelperiode vertoeven. Zien welke kant we deze keer opkiepen. Een beetje weg van het dagelijkse getut zou ik wel weten te waarderen. Ietwat verheffen kan geen kwaad. Los van de "En toen's" zonder "En toen's". Afstand, meer derde dan eerste persoon. Zien of ik het met de Tijd op een accoordje kan gooien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten