Sneeuwvrij?

 Taakje erbij: sneeuw ruimen. Eén van die dingen uit de 1,4% waar ik me wel aanpas aan wat om me heen wordt gedaan. Alle stoepjes schoon behalve het onze is niet wat het zijn moet. Betreft tenslotte meer mensen dan ons alleen. De hoeveelheid sneeuw overtreft het afgelopen jaar al ruimschoots. Toen zijn de grotere schaapskuddes van een enkele eigenaar de hele winter buiten gebleven. Herder is een leuk beroep ..... in de zomer.

 Net de tweede ronde scheppen achter de rug. We hoeven in ieder geval niet op wintersport dit jaar. De twintig centimeter zullen inmiddels gepasseerd zijn. Was prachtig vanochtend, de wandeling met de honden. De wilde grasbegroeiing op de heuvels was net te hoog voor een compleet sluitende witte deken. Dat moet straks anders zijn. Kunnen we de Kerst niet overdoen? Witte Kerst. Of beter ècht witte Kerst. Sneeuwvrij was het bijna twee weken geleden niet. Zelfs in Wenen lag sneeuw op de daken van geparkeerde auto's.

 Zien waar ik de rest van de middag mee vul. Het mag, dank het koken, de avond in lopen. Scheelt weer. En vanavond verder in Leven & Lot. Prachtig geschreven boek. Eigenlijk zou ik weer opnieuw moeten beginnen, het zou de derde herstart zijn, om het zonder serieuze onderbreking uit te kunnen lezen. In feite zijn het de wederwaardigheden en gedachten van een aantal mensen, die betrokken zijn bij het beleg van Stalingrad. Zowel Russen als Duitsers. Een beetje wat ik ook doe in heeeeeeel andere omstandigheden, beperkt tot mezelf en in vele malen minder boeiend taalgebruik. Iemand die zo'n boek schrijft is in de schrijfperiode volgens mij met niks anders bezig, dan wat ik z'n hoofd zit op de gewenste wijze op papier te krijgen. Zoiets doe je niet 'ergens bij', het beheerst je bestaan. Dat sta ik mijn blog niet toe. Waarmee ik verder niks pretendeer.