Vannacht in verwaterde vorm de nacht van een week geleden overgedaan. Behalve vervelend en naar ontzenuwt het ook een aantal veronderstellingen, die vorig week bij me opkwamen. Hoewel geen mens voor gezelschappen was afgelopen weekeinde nou niet vandien aard, dat de feesterij me in een kramp heeft gedreven, die via ontspanning geloosd moest worden. Dus het beeld van rammelende mini-vliegtuigen ten spijt, daar zit niet de oorzaak.
Wat hebben beide weekeinden gemeen gehad wat in mijn normale bestaan anders of minder is? Dan kom ik toch op hele banale zaken als andere etenstijden, hoeveelheden en het nuttigen van sterke drank. Het gaat me te ver om het uit te gaan proberen, maar ik gok op het verdrogende effect van de sterke drank. Qua eten is tenslotte al bijna twee jaar de regelmaat zoek. Waar het hele gedoe uiteindelijk weinig meer dan een ingewandenkwestie kan zijn. Zoiets heet een anti-climax. toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten