Hond weer 'thuis'. Twaalfhonderd Lei ..... voor een hond, die jij niet gekozen hebt, maar die jou gekozen heeft. Duur grapje. Maar het, sorry hij loopt na drie dagen weer alsof niks aan het handje is. Na een buikoperatie, het wegknippen van een stuk darm en alles weer netjes aan elkaar naaien. Vergeleken daarmee zijn mensen toch maar een slappe hap.
Hij lag rustig maar vol achterdocht in een traliekooi en verdomde het om op te staan en uit de kooi te komen. Weinig verbazingwekkend. Het zal je maar overkomen. Je voelt je niet zo lekker. Loopt al een paar dagen rond met het idee, dat iets niet klopt, zonder nou te weten, wat het is of wat je er tegen kunt doen. Ineens wordt je door een bekende in een ruimteschip gezet en zie je de omgeving om je heen verdwijnen, zonder dat je zelf beweegt. Onbekenden wezens in rare pakjes kneden wat in je, steken controle-apparatuur in je openingen en prikken vanalles in je lijf. Je wilt niet, maar kunt er weinig tegen in brengen.
Ergens verlies je je bewustzijn en als je weer bij komt doet je buik pijn, waar een groot pleister zit geplakt. Het duurt ff voordat de wereld weer scherpe contouren heeft en jij je herinnert, dat je niet weet, waar je bent. Ja, ergens met zeer beperkt bewegingsvrijheid. Na een paar dagen zie je een bekend gezicht, maar denkt "Amehoela, niet weer!" Maar wederom heb je weinig in te brengen in het verloop van de gebeurtenissen en kom je weer in dat vreemd ding terecht, dat voor jou beweegt. Dat het je dit keer brengt waarvandaan je vertrokken bent, zie je pas als het geval openklapt. Phoe, gauw naar binnen, voordat nog meer rare dingen gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten