Ondersneeuwen

 Vijftien centimeter nieuwe sneeuw en de pies van een kat op het aanrecht. Goeiemorgen. Lang geleden, dat ik zo sneeuw heb moeten scheppen. Moet ergens begin jaren '90 zijn geweest toen we op een ochtend in de Franse alpen verrast werden door een pak sneeuw. Het moet haast wel ergens in het najaar zijn geweest of zelfs misschien rondom de feestdagen, al waren de feestdagen niet de tijd om er op uit te trekken. Dan moest iets met de familie van Yoland. Was ik eindelijk van de mijne af, kreeg de nieteens aangetrouwde ervoor in de plaats. En echt het meest afschuwelijke kring-zit-werk wat je je maar kon bedenken. Feminisme en gelijkberechtiging ten spijt hoorde het alleen naar je familie gaan niet tot de doelen, die nagestreeft moesten worden. Toen het jaren later zover was, dat ik niet meer overal vanzelfsprekend bij was, heette ik a-sociaal. En weer wat jaren later was ik nieteens meer welkom om mee te gaan naar familie of vrienden, omdat ik me niet open wist te stellen voor de ander. Zo kan dat gaan. Waarom zou ik iets met mensen moeten, als mensen mij niet willen nemen, zoals ik ben?

 Waar je vanuit sneeuwruimen niet overal terecht kunt komen. Maar nu we daar toch over bezig zijn. Ook hier spelen dat soort zaken weer. Minder qua familie, meer qua dorpsgenoten en dorpsgebonden gewoontes. Eergisteren was namelijk, als het aan Mariana had gelegen het hele huis gepoetst geweest en alles voor het oog netjes opgeruimd en aan de kant gelegd, omdat de priester voor een paar minuten binnen zou komen om de boel te besprenkelen. Hetzelfde met het opbaren van de moeder. Waar het dan omgaat is 'indruk'. Het beeld, dat hoog gehouden moet worden naar anderen toe. Roddel voorkomen. Je beter voordoen dan dat je de rest van het jaar bent.

 Nou hier wordt geleefd en als ze daar zo graag over op de dorpstrommel slaan, dan doen ze maar, wat ze niet laten kunnen. Ik leef hier mijn leven en niet een of ander door ongeschreven dorpsregels bepaald bestaan. Tenminste voor, laat ik zeggen 98,6%. En dat wil ik graag houden zo.