Prachtige dag weer. Niet te koud (< -10º), zon, blauwe lucht, witte bodem. Gisteren was het nog stukken mooier. Na een koude, mistige nacht. Ik neem aan eerst koud en vervolgens mistig tegen de ochtend. Alles is dan bedekt met een ijskoud, prachtig wit, suikerachtig laagje. Zoals de zoutrand aan je Margaritha als ie geserveerd wordt zoals het hoort. Rijp, toch? Alles wat de dagen daarvoor afstak tegen de met sneeuw bedekt ondergrond was nu opgenomen in het witte plaatje. De skeletten van het nog rechtopstaand onkruid, struiken, bomen (vooral de berken zijn prachtig met hun afhangende dunne twijgen) en de bovengrondse bekabeling.
Zo rond tienen brak de zon door, zag je de eerste vegen blauwe lucht door de langzaam oplossende mist. Goed voor tientallen prachtige plaatjes, als ik de fotocamera bij me had gehad. De iPhone kan niet goed overweg met dergelijke landschappelijke indrukken, nog afgezien van de wat vale belichting.
Vandaag is het hard, strak licht. Het blauw van de lucht ketst af op het wit van de sneeuwbedekking. Zonnebrillenweer als je buiten bezig ben. Wat ik niet van plan ben. En dat is maar goed ook, want ik heb een hekel aan zonnebrillen. Bij mezelf èn bij anderen. Vooral als ze ongebruikt op iemands kop staan en de zon ver is te zoeken. Maar laat ik daar niet over beginnen. Licht ... dat is het doel voor vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten