Spanningsboog

 Me gisteren voor de zoveelste keer in de afgelopen jaren over het internet gebogen opzoek naar oplossingen voor mijn luchtteveel. Behalve een heel berg gezeur en kleinzielig getut kom je bij dit soort algemene klachten altijd weer bij hetzelfde riedeltje terecht: geen alcohol, geen suiker, geen vet, geen melk(produkten), geen (bewerkte) granen. Maar vreemd genoeg ook geen groenten, de vezelrijke dan. Chocola schijnt ook ineens verkeerd te zijn. En natuurlijk ook de modeverschijnselen: glutenvrij en spelt ipv graan.

 De oplossingen bieden ook weinig soelaas. Beter kauwen, nog beter kauwen, bewegen, nog meer bewegen en thee drinken, letterlijk. Men klept elkaar na, schrijft elkaar over, spreekt elkaar bij tijd en wijle tegen en is meer dan eens gericht op het promoten van een eigen boekwerk.

 De oorzaken waren interessanter, tenminste daar was ik duidelijk weer iets vergeten: nl, stress! Nu heb ik daar geen last van in de algemene betekenis van het woord, maar als je het gelijkstelt aan spanning(en) dan voldoe ik ruimschoots aan dat criterium. En meer nog als je het op één lijn zet met niet-ontspannen.

  En was het dan nog voorspelbaar, dan kon je je schrap zetten. Maar dat is het dus vaak niet, behalve het algemene feit, dat ik maar weinig kan hebben. Alleen gisteravond al. Eerst schoot het verkeerd op weg naar 24. Goed koud. Met een nog koudere nacht in het vooruitzicht. Ineens schiet me de waarschuwing van mijn Franse cardiologe door het hoofd."Niet alleen hitte, ook extreme koude kun je beter mijden." Als bij de druk op een startknop stokte mijn mijn adem met alle vervelende gedachten en (vermeende) gevoelens vandien.

 Later die avond in het boek van Grossman bij een beschrijving gekomen van de weg die de Joden aflegden vanaf het spoorwegemplacement, waar ze met veewagens aankwamen, over het plein met het strijkje, naar de kleedkamers en verder tot aan de bedwelming door zyklon-B met de dood als gevolg. Beklemmend geschreven, alsof je strot langzaam wordt dichtgeknepen. Toch al mijn 'favoriete' onderwerp. Ik voelde me geleidelijk aan compleet verkrampen. Het bad voor het bed had gelukkig een ontspannende werking. Mijn levensvatbaarheid is er niet op vooruitgegaan.