Een oud mens schandpalen, omdat ze een portemonnee in haar zak steekt. Ik zou het niet eens 'stelen' willen noemen. Meer vinden en niet teruggeven. En dan brengen in zo'n soort programma als "Opsporing verzocht". Vraag me dan toch af of ze niks beters, spannenders of urgenters in de pijplijn hadden zitten. Dat het mens een dag later zelfmoord pleegt, notabene na zich netjes gemeld te hebben nav het programma, is weer een ander verhaal. Je moet wel erg labiel zijn, als deze opsporingsmethode daar de aanleiding voor zou zijn, ongeacht het zwaar overtrokken karakter. En volgens mij niet in staat zijn om in alle rust een portemonnee 'mee te laten gaan', die onbeheert achter blijft. Dat muisje gaat nog wel een staartje krijgen idvv een schadeclaim. De verantwoordelijke personen van het OM, waar de familie mee in gesprek wil gaan, mogen hun woorden wel op uiterst gevoelige goudschaaltjes leggen voor ze ze uitspreken.
Maar daar gaat het me allemaal helemaal niet om. Het was meer een uitspraak in de commentaren, die me raakte. Namelijk, dat we, ik, mijn generatie blij mag zijn, dat op de momenten, dat wij meer of minder stomme dingen deden, niet overal smartfoons op je gericht waren of bewakingscamera's een oogje in het zeil hielden. Dat portiekjes nog voldoende bescherming boden en publieke uitglijers overgeleverd waren aan het aan slijtage onderhevige menselijke geheugen ipv de meervoudige bewaartic van het internet. Al die technische hoogstandjes gooien je eigenlijk op menig terrein terug in de tijd. Een hoop dingen kun je beter weer beperken tot je verblijf achter je voordeur. Maar pas op, met al die zg behulpzame, meedenkende apparaten ben je straks ook binnenshuis niet meer veilig voor digitale registratie door derden. 1984 .... Je zou willen dat het daarbij was gebleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten