Twee jonge katten op schoot, Sammy aan mijn voeten, de aanloper tevreden in de tuinkamer, de krater in het dijbeen van Peppie bijna geheeld, Katrien stijf als een plank, het oor van Juul blijft bloemkoolachtige groei vertonen, Snoepie is gewoon ouderwetse dik en de meelopende dame inmiddels overduidelijk drachtig.
Heerlijk die beestenbende. De oude garde kalm en voornamelijk slapend, het jongere grut gevaarlijk actief, hoewel de schade meevalt. Op een paar kerstballen en een waxinelichthouder na heeft de rest van het mobiele interieur onze afwezigheden overleefd.
Voor het moment is alles rustig, ligt en slaapt. Katten op de verwarming. Honden op de vloer. Is dat leven? Buik vol, plat? Hmm, niet echt. Ik ga mijn boek zoeken. Nog wat Zigeuner-wetenswaardigheden en dan (bij)slapen. Ook ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten