Gisteren de jonkies van Lady bewonderd. Tien dagen zijn ze nu. Zoiets. Het formaat van een korte maar stevige salami. Een beetje als een halve liter eurobierfles, zoals ze hier nog overal in gebruik zijn. Geen kleine hondjes. Nog alle zes aanwezig. En volgens mij, na snelle inspectie 5 toekomstige verwekkers en een draagster. Betekent dat het waarschijnlijk geen probleem zal zijn om ze te plaatsen. Dat scheelt. De oude dame van de sleutel zei al eentje te willen hebben. Tijd om voor mezelf ook helder te krijgen, wat ik wil.
Was weer jammer dat het mensje mee kwam. Het verstoort toch de rust om even alle aandacht aan moeders en kroost te besteden. Ze wilde vreemd genoeg de deur wel open laten, maar mij niet de sleutel geven. Slecht voorstel. Ben ik straks 24-uur per dag de lul als iets misgaat en loop er zelf hooguit twee- of driemaal per dag een kwartier naar binnen. Nee, dank je. Dan maar iedere keer opnieuw voor de sleutel gaan.
Qua kleuren is het en bont allegaartje. Van bijna compleet wit met een zwart oog, via minder wit, meer beige en steeds donkerdere vlekken naar vrijwel zwart. Als je ze alle zes zou houden, zou het een pracht gezicht zijn, als je ze geleerd krijgt op een rij te zitten in de juiste volgorde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten