Na de dodenherdenkingsmaaltijd (scrabble?) bij de mensen langs die de sleutel hebben voor het schuurtje waarin de murmels van Lady moeten liggen. Mariana had de vrouw al in de ochtend aangesproken. Een erg vriendelijk ogend mensje met een man, die een beetje (erg) moeilijk ter been is. Weer zo'n vrouw die alles in feite in haar eentje moet doen en de vent erbij.
Mariana is dan een prachtige loper, die op elk soort mens past. Het gesprek wordt begonnen en als je niet uitkijkt sta je een uur later nog steeds te kletsen. Gelukkig ging het nu wat sneller. Het mensje moest hout halen uit een schuur op de plek waar ook de jonkies moesten zijn.
Toen de deur open ging stond de dame fier voor haar jonkies en de hele rug lang stonden de haren rechtovereind. Gelukkig geen uitval en het besef dat we goed volk waren. Een zakje voer op de grond gestrooid en naar de jonkies gekeken. Zes stuks. Gevlekt in een hoop variaties. Ik denk ook, dat ik weet wie de vader is geweest. Geen kleine honden dus. Niet het formaat van Sammy maar ook niet zoveel heel veel lager. Maar ff praktisch .... zes eigenaarloze honden, is dat slim? Is het niet beter een groot deel van de jonkies in te laten slapen? En de moeder te laten steriliseren? Hoe kies je voor het een en doe je het ander?? Een ogenschijnlijk dilemma.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten