De machinerie komt langzaam opgang. Ik zie die dingen weer, nu alleen de stap, het stapje naar het doen nog. Bedacht me gisteren, heerlijk onder het dekbed weggedoken, dat ik vreemd genoeg iedere ochtend nièt denk aan wat in huis nog moet gebeuren. Dat schiet me pas weer te binnen, als ik 's avonds in bed lig. Kan me soms onrustig maken, het verwonderde me gisteren vooral. Of het nu vergeten, wegstoppen of negeren is, maakt niet uit, het is niet de manier om de zeker in die hoek aanwezige onvredes op te lossen. Gaan we 2017 tot het jaar van de lijstjes bombarderen? En die dingen dan niet alleen maken, maar er ook iets mee doen?
Het wordt voor mij wel steeds duidelijker, dat de aannemer voor dit jaar naar een andere inkomstenbron dan mijn portemonnee moet zoeken. Ff niks nieuws erbij, aan de slag met wat "auf der Strecke" is gebleven. Behalve dat als grote zaken de trap naar en het parket in de tuinkamer nog moet, zijn er zoveel kleine dingen te doen, dat opsommen dodelijk is voor het oppakken van de draadjes. Overal zijn nog de nodige structurele aanpassingen te regelen, wensen vorm te geven en vele, vele details uit te werken. En dan heb ik het nog niet over het gastenhuisje gehad, dat van buiten aardig oogt maar binnen in de ruwbouw zonder indeling is blijven steken, de tuin die meer aandacht verdient en vereist, de indeling van de binnenplaats en -misschien geen gek idee- de plannen voor de schuur uitwerken, voordat er aan begonnen wordt. En dan incl. het financiële plaatje vooraf (!) ipv dat verneukeratieve étappe-gedoe achteraf. Gaat hem teleurstellen en mij goed doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten