Waar ga ik beginnen? Bij de opnieuw mistige morgen met z'n prachtig alom tegenwoordige witheid? Bij mijn steeds grote vrees, dat de septictank en mn dan de uitstroom zou kunnen bevriezen? (Afkloppen!) Of beginnen we met de nacht, die ik dit keer ononderbroken heb afgelegd? Zo'n klein verrassing aan het begin van de dag. Dat het nog kan. Helaas zal het zeer waarschijnlijk bij dit soort ochtendverrassingen blijven. Ik zie het niet meer terugkeren als iets vanzelfsprekends.
Dinsdag, de vervolgmaandag als de week niet opgang wil komen. De herkansing voor de aan gordijnengetut verlorengegane orginele versie. Afronden en opstarten. Tegenstrijdige bezigheden onder het dak van de komende dagen. De vorm waarin het gegoten wordt zal me een worst wezen, als ik aan het eind van de week maar aan de slag ben met het boekenrek. Niks geen pseudo-antieke bibliotheekkast voor pronkboeken ipv leesboeken, maar iets spartaans met planken op kunstige wijze gestapeld.
Ik heb er zin in, maar merk ook dat ik geen behoefte voel om direct op te springen en er mee te beginnen. Laat ik uitgbreid genieten van de voorpret alsvorens me bloot te stellen aan miskleunen en geklungel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten