Daar heeft zich gisteren iemand geamuseerd. Tenminste dat mag ik hopen. Zo'n zestig pageviews in één bezoekje scoren is tot nog toe alleen de Russische nepbezoekers gelukt. De laatste mndn ben ik blij met de helft als dagscore maar meestal is het minder. Dat brengt me weer de ideeën in herinnering, die ik had -en dus ergens nog steeds heb- mbt internetactiviteiten vanuit mijn nwe leefplek. Deels natuurlijk ook omdat er eindelijk beweging in mijn bestaan komt in de gewenste richtin(en). Maar een paar draden trekken is niet meer dan die eerste zwaluw. Laat die spreekwoordelijke zomer eerst maar eens komen, dan krijgt alles en iedereen de gewenste aandacht. Voorlopig terug in de ijskast met de digitale plannen.
Als ik mijn blik over de puinhoop laat gaan, die gisteren in de anders redelijk op orde entree-kamer is ontstaan, dan heb ik er een hard hoofd in, dat dit vanavond allemaal weer op zijn plek staat èn de lampen naar wens branden. In principe kan het snel gaan, maar ik ken mezelf, valkuilen genoeg om in te donderen. Dat begint al met het bij elkaar zoeken wat ik nodig heb. Daar mag niet te veel en liefst niks ontbreken. Missende onderdelen moet uit Sibiu komen, dat zou direct al de hele dag om zeep helpen, ongeacht of ik nou besluit het spul te gaan halen of daarmee wacht tot vrijdag, als ik er toch ben.
Die valkuil zou theoretisch moeten blijven, want in principe zou ik alles in huis moeten hebben. Dan aan de slag en geen draden fout afknippen. De trekveren zijn ter ziele, dus het opnieuw invoeren van draadwerk zit er niet in. En zo kan ik verder gaan. Beter maar gewoon beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten