Hondjes kijken en foto's maken.
Oogjes zijn inmiddels open. Het piept nog steeds alsof hun leven ervan afhangt en dat doet het natuurlijk, want moeder en melk zijn de kreten, als je het vertaalt..
Beweging blijft nog beperkt tot de halve meter in de rondte, die het nest vormt. Een nest van schapenwol trouwens. Ooit geschoren, nooit gebruikt. Iets wat tegenwoordig eerder regel dan uitzondering is. Volgens mij valt het volgens de EU-regels inmiddels zelfs onder boederij-afval, dat verplicht en apart vernietigd dient te worden. Maar dat is een vage registratie ergens in de wijde zakken van mijn geheugen. De herder kwakt het dus het liefst in zakken op de betreffende erven naar rato van het aantal schapen, dat hij ervan onder beheer heeft.
Niet gek bekeken dus van Lady. Weinig dat de warmte van zes pups en een moederdier beter vasthoudt dan dit basis materiaal.
Na ruim 2-2,5 week beginnen de pups aardig verschillen in formaat te vertonen. Eentje springt er duidelijk uit qua grootte. De rest ligt dichter bij elkaar. Terug uit Barcelona moet het een prachtig gezicht zijn, als ze op hun wankele pootjes staan en de wereld keffend tegemoet treden. Als ze tenminste ondertussen goed verzorgd zijn en niemand zich er met mindere bedoelingen tegen aan bemoeid heeft. Eigenlijk kunnen we niet weg ..
Lady maakte een duidelijk verschil tussen mij en Mariana en de vrouw met de sleutel. Zij liepen vooruit naar het schuurtje, maar daar was moeders het niet mee eens. Ze dook van achter naar Mariana's hielen. Meer voor de vorm cq als waarschuwing dan om werkelijk toe te happen, maar toch. Met mij voorop was niks aan het handje. Met links Lady voeren en met rechts foto's maken en de pups betasten. Altijd leuk, jong spul, tenminste bij dieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten