Van Riga naar Cantanzaro, iets van 3360 km, en nu door naar Odense (2580 km) in Denemarken. In tegenstelling tot mijn chauffeurs hoef ik niet steeds terug naar mijn thuishonk. In mijn geval zou dat het hoofdkantoor in Praag zijn. Ik zwerf wat door Europa. Moest daaraan aan denken, toen ik op Nu.nl een foto zag van Sylvie Meis in Denemarken. Volgens het bijschrift op bezoek bij haar zoon, die bij z'n vader (Rafaël van der Vaart) woont en op een jeugdopleiding van de Deense voetbalclub Esbjerg schijnt te zitten. Dat is niet ver bij Odense vandaan.
Weekend-niveau, maar dat mens zat een paar dag geleden nog moeilijk te doen in St. Tropez vanwege een ontdekte corona-infectie onder de personeelsleden van haar favoriete sterrenrestaurant. Bij gebrek aan degelijk nieuws stort je je soms op de roddelrubrieken. Gelukkig bleek zij onbesmet en kon verder met haar bikini-selfies.
Ik zou onderweg ook voordurend selfies moeten maken, geleund tegen mijn truck, tandenstoker in de rechtermondhoek, bierbuik over mijn spijkerbroek hangend, hemdsmouwen opgerold, tattoo's op mijn onderarmen en een stuk gereedschap in mijn handen. Foto in St. Petersburg. Foto in München. Foto in Istanboel. Foto in Oblia. Foto van links. Foto van rechts. Foto van boven. Foto van de truck. Als je zoveel tijd, moeite en energie steekt in het strak houden van je lijfje moet dat natuurlijk wel minitieus worden vastgelegd. Veertig of zo is ze nu. Wordt schrikken ergens de komende jaren, als ze er met strak houden alleen niet meer komt. Krijg je zo'n goed geconserveerde mummie waar nog leven in zit. Zo'n overrijp geval dat kost wat kost uit wil zien als een lang vervlogen herinnering. Brrrrr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten