Houtstapelen. Geen verkeerde bezigheid. Dankbaar werk maar ook best wel een kunst. Was het dat niet, was er natuurlijk ook geen zak an. Het gaat in ons geval om drie rijen naast elkaar op pallets. Die pallets zijn voor ventilatie en verder voor het stapelen niet echt interessant. Bij het stapelen gaat het erom om de stapels recht in lijn, recht omhoog èn stabiel te krijgen. Waren het bakstenen, de fabrieksversie niet het betere handwerk, dan zou er geen kunst aan zijn. De houtbrokken zijn echter verre van rechthoekig en de kunst is het om desondanks de rijen recht en stabiel te houden.
Als je het een tijdje hebt gedaan met aandacht merk je vanzelf dat iedere brok zijn eigen 'beste ligging' heeft en die logischerwijs afhankelijk is van de plek waar de brok gepland is. Past het niet, is er altijd een andere blok die dat wel doet en voor de niet passende brok een betere plek.
Gisteren ging het niet om stapelen van gronds af aan, maar om reeds gestapelde rijen steviger, rechter èn mn hoger te maken. D'r is meer hout dan plek en het een kunnen we (nog) niet verminderen en het andere niet vermeerderen. Dus proppen cq stapelen. Dik vier uur mee bezig geweest en wat eerst vier rijen waren waar maar plek was voor drie, ziet het er nu weer naar uit dat we het tot drie rijen gaan weten te beperken. Kijk, dat doet deugd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten