Prachtige dag, fris, bla, bla, bla. Het wordt nooit vervelend om het mee te maken. Nog graag 100 van die dagen, maar om het ook nog 100 keer op te schrijven gaat weldegelijk vervelen. Weer zo'n voorbeeld van twee verschillende werelden bij dezelfde werkelijkheid. Maakt voor de dag verder niet uit noch voor de invulling. Een invulling die door omstandigheden (die van gisteren) al langzaam vorm krijgen.
Had ik de wasmachine niet laten draaien, zou ik niet naar 24 hoeven. Had ik niet zoveel in de keuken te doen gehad, had ik nu niet zoveel af te wassen en op te ruimen. Dan had ik direct de tuin in gekund of met het hout aan de slag gaan, Dit laatste schrijf ik heel stilletjes om de rug niet wakker te maken. Een hoop rondslingerende kleine klusjes en eigenlijk zou ik naar Sibiu willen, maar om nou 100 km te gaan rijden voor een paar haakjes en een stekker ... Daar mag eerst meer aanspoelen voordat ik in de wielen ga.
En bij dat alles is er gisteren nog weer een internetklusje gekomen, waar ik iets mee moet en het liefst zonder het te laten aansluiten aan het einde van de rij van al die andere internet- en pc-klusjes waar ik godweet hoelang al iets mee moet cq wil. Waar zijn die andere 24 uur als je ze nodig hebt? Waar is die parallelle werkelijkheid waarin je wel tijdgenoeg hebt voor alles?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten