De toestand wordt er niet simpeler op. De huidige situatie met oplopende besmettingsaantallen zo ongeveer overal in Europa vergelijken met wat in mrt/apr gebeurde is appels met peren vergelijken. D'r wordt veel meer èn op eigen verzoek getest en alles en iedereen die besmet is wordt meegenomen in de getallen, ongeacht of mensen er ziek door zijn terwijl dat in het begin alleen gebeurde met hen die al bijna zover waren om het loodje te leggen. Getest werd er in de begin periode bovendien nauwelijks. Kortom die hele getallentoestand is een schijnwerkelijkheid waarvan nauwelijks duidelijk is hoe je ze moet duiden.
Hoe erg is? In feite is daar geen antwoord op te geven. Het enige wat enigszins zeker is, is het aantal besmettingen èn het feite dat die in aantal toenemen. Maar hoe erg is dat? Hoelang duurt het voordat van een besmet iemand duidelijk is dat hij/zij ziek is/wordt? Hoeveel mensen worden er echt ziek? Hoeveel worden er zo ziek van, dat ziekenhuisopname noodzakelijk is? Hoeveel ziekenhuisopnames eindigen op de IC? En hoeveel mensen overleven het virus niet?
Feit is en blijft dat het virus niet zonder risico is. De dood hoort bij de alternatieven, maar dat is het bij een gewone griep ook net zoals bij deelname aan het verkeer, het doen van het huishouden, het rijden op een e-bike, etc. Voor die laatste categorieën gooit men echter niet de hele economie op slot met vervolgens alle geldpersdrukte vandien.
Wat is wijsheid op het ogenblik? Niet op macroniveau maar gewoon op persoonlijk vlak. Drukte en afgesloten ruimten mijden? Het mondkapje en die afstandsflauwekul zijn soort van bezweringen maar, zeker in de buitenlucht, volgens mij volstrekt nutteloos. Voor mezelf geldt wel dat het mondkapjesgedoe me al van een hoop potentieel foute situaties weghoudt. Zolang die verplichting geldt ga ik zo min mogelijk de hort op. D'r is geen lol aan. Niet aan shoppen noch aan vakantie vieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten