Ik voelde me vanmiddag ineens niet best. De siësta heeft daar geen verandering in gebracht. De pijn wordt minder specifiek, daarvoor last van een soort algehele malaise. Vrees niet, ik ga niet van nu af aan over al mijn fysieke ongemakken bloggen. Waarom in dit specifieke geval wel? Ten eerste komt het me erg bekend voor en zou het zo de aanloop naar een volgende bibber- en koortsaanval kunnen zijn. Waarvan dat laatste het meest vervelende is. Dan kom je dus nergens meer binnen waar ze aan de deur staan te temperaturen. Dus de thermometer ter hand genomen en die hield het op 37,5. Dat is een grensgeval. Geen idee hoe ze daar bij de Penny mee omgaan.
Maar belachelijk toch, dat je de temperatuur neemt om zeker te weten of je een supermarkt in kunt/mag. Tot voor een paar mndn geleden zou ik gedacht hebben: Beetje warm, misschien wel koorts, en d'r verder geen aandacht aan hebben besteed. Sindsdien werkt dat heel anders. In de laatste paar mndn mijn temperatuur vaker gecheckt dan in de daaraan voorafgaande 40 jaar bij elkaar.
Straks na de honden nog een keer checken en bij twijfel een paar paracetamol in mijn mik stoppen. Geen zin om morgenochtend zonder melk te zitten. Zou zo mijn dag kunnen bederven en die starts van tegenwoordig zijn al danig twijfelachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten