Een middag met onweer en regen. Dat had ik anders gewild. Maar goed, bij gebrek aan beter maar weer in de digitale avonturen gestort èn afgerond. Ik moet zeggen, leuk als tussendoortje maar 'im Großen und Ganzen' gezien, doe mij maar ETS2. Daar vertrek je ergens en afgezien van een ongeplande wegafzetting door de politie kom je onderweg niks raars tegen. Gewoon van A naar B in alle rust. Nu was het 'avontuur', het onbekende wat het voortouw nam en het tegen het einde aardig liet afweten. Hoe noem je zoiets ook weer? Een anti-climax en niet zo'n kleine ook.
Moet je eerst (oa) 53 mannen en vrouwen over de kling jagen om een lullig opdrachtje te vervullen, lopen ze aan het eind te zeuren over het wel of niet doden van één persoon. Beetje heel erg hypocriet, als je het mij vraagt. Ik had een apocalyptischer einde meer op z'n plek gevonden. Eentje waarbij bijv. alle tegenstanders, die mijn voorbijgaan hadden overleefd, alsnog op me af kwamen met weinig goede bedoelingen. Nee, ben je gek, na al het gehak en geknal moest er zowaar geluld worden op het eind. Mijn broek zakte af. Niet te ver, want ik zat, maar toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten